Podczas środowego (6 bm.) posiedzenia Senackiej Komisji Obrony rozpatrzone zostały propozycje zmian w ustawie o przebudowie i modernizacji technicznej oraz finansowaniu Sił Zbrojnych RP. Temat przedstawił senatorom sekretarz stanu w MON Czesław Mroczek.
Jak zaznaczył Czesław Mroczek: − Rząd popiera tę ustawę − dał temu wyraz już kilkukrotnie m.in. w swoim stanowisku do niej. Obrona przeciwlotnicza i przeciwrakietowa jest kluczową zdolnością sił zbrojnych i jako taka ma nasze pełne poparcie. Odnosząc się do perspektywy włączenia polskiego przemysłu obronnego w proces modernizacyjny wiceminister dodał: − Krajowy przemysł posiada duże osiągnięcia w dziedzinie radiolokacji, a także potencjał modernizacyjny − dobrym przykładem będą m.in. rakiety GROM czy zmodernizowany system NEWA. Będziemy robili wszystko, aby ten potencjał jak najpełniej wykorzystać − zaznaczył. − Środki, jakie zamierzamy przeznaczyć na ten cel z racji ich wielkości muszą stymulować krajowy wzrost gospodarczy − podsumował wiceminister Mroczek.
Postulowane zmiany mają w wieloletniej perspektywie ustabilizować i wzmocnić – w tym finansowo – realizację priorytetowego planu wyposażenia Sił Zbrojnych Polski w środki obrony przeciwrakietowej (w ramach systemu obrony powietrznej). Wyznaczenie takiej drogi rozwoju i modernizacji zostało wskazane w postanowieniu Prezydenta RP z listopada 2011, w którym określono główne kierunki rozwoju Sił Zbrojnych RP na lata 2013–2022. Obrona przeciwrakietowa znalazła się tam wśród zagadnień kluczowych dla zapewnienia bezpieczeństwa państwa.
Zgodnie z ocenami ekspertów, które zostały ujęte m.in. w ramach Strategicznego Przeglądu Bezpieczeństwa to właśnie zagrożenie ze strony broni rakietowej oraz wrogich działań w cyberprzestrzeni stanowi najbardziej prawdopodobny element agresji w relacjach między państwami. Aktualna tendencja rozwojowa wskazuje również na rakiety, jako najbardziej prawdopodobny i perspektywiczny nośnik militarny, który może zostać wykorzystany nie tylko w celach stricte bojowych, ale również jako narzędzie wywierania nacisku lub szantażu polityczno-militarnego. W zaistniałej sytuacji koniecznym jest zapewnienie Wojsku Polskiemu nowoczesnych środków do przeciwdziałania tego typu zagrożeniom.
Stabilny system finansowania połączony z wolą polityczną i długoletnim planowaniem powinien zagwarantować niezbędną modernizację techniczną w tym zakresie. Wpisuje się to również w plan budowy sojuszniczego systemu obrony przeciwrakietowej w ramach NATO – aby w pełni uczestniczyć w tym systemie Polska musi wnieść do niego swój udział w postaci krajowego potencjału przeciwrakietowego.
Na podstawie obecnych prognoz dotyczących kształtowania się PKB (przy zachowaniu stałego wskaźnika finansowania SZ wynoszącego 1,95% PKB) całościowe środki, jakie zostaną przeznaczone na ten wieloletni program mogą wynieść blisko 28 miliardów złotych.
Kończąc posiedzenie Senacka Komisja Obrony jednogłośnie pozytywnie zaopiniowała ustawę.
autor zdjęć: mjr Robert Siemaszko
komentarze