moja polska zbrojna
Od 25 maja 2018 r. obowiązuje w Polsce Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych, zwane także RODO).

W związku z powyższym przygotowaliśmy dla Państwa informacje dotyczące przetwarzania przez Wojskowy Instytut Wydawniczy Państwa danych osobowych. Prosimy o zapoznanie się z nimi: Polityka przetwarzania danych.

Prosimy o zaakceptowanie warunków przetwarzania danych osobowych przez Wojskowych Instytut Wydawniczy – Akceptuję

Ostanie pożegnanie majora Woźniaka

Krzysiek był doskonałym dowódcą. Z niejednej bojowej opresji wyprowadził nas cało – wspominają majora Krzysztofa Woźniaka jego podwładni z GROM-u. – Był spokojny i opanowany, ale miał fantastyczne poczucie humoru. Zdarzało się, że rzucił przez radio jakiś żart w czasie ostrzału. To dodawało nam otuchy i wzmacniało morale.


W piątkowe popołudnie na wojskowym lotnisku Okęcie w Warszawie niewielki tłum czekał na samolot z ciałem majora Krzysztofa Woźniaka. Dowódca sekcji bojowej GROM kilka dni temu poległ podczas prowadzenia operacji zatrzymywania Abdula Rahmana, jednego z najgroźniejszych terrorystów poszukiwanych na terenie Afganistanu.

Na smutną uroczystość powitania ciała majora przybyła rodzina, garstka oficjeli, wojskowych i oczywiście operatorzy jednostki GROM z zespołu bojowego majora Woźniaka. Powitali swojego dowódcę. Najpierw na lotnisku, a potem na cmentarzu złożyli kondolencje jego żonie Iwonie i trzem synom. W sobotę towarzyszyli swojemu dowódcy w ostatniej drodze na wieczną wartę. Szli chwilę za jego trumną. – Kiedyś tak za nim szliśmy na operacje – mówią z zadumą.

– Nie uznawał komendy „naprzód”. Wolał mówić „za mną”. Zawsze był na czele. Na ostatniej akcji też prowadził i jako pierwszy przyjął na siebie zmasowany ogień – opowiadają.

Trzej szturmowcy GROM, których nazwisk ani pseudonimów nie możemy podać, do grudnia służyli razem z nim w Zgrupowaniu Polskich Wojsk Specjalnych w Afganistanie. Byli w jego sekcji. Do kraju musieli wrócić trochę wcześniej niż reszta zespołu. Nawet nie przyszło im do głowy, że w ich Task Force 49 wydarzy się taka tragedia.

– Krzysiek podczas wielu operacji był dowódcą grup szturmowych. Lubiliśmy, gdy dowodził. Miał olbrzymią wiedzę i analityczny umysł. Potrafił przewidywać ruchy przeciwnika – mówi jeden komandosów i opowiada, jak 12 października 2012 roku pod komendą majora brał udział w operacji pod kryptonimem „Shaad”. Operatorzy GROM-u po brawurowej akcji odbili wtedy pięciu afgańskich zakładników. Żołnierze wspominają także inne sukcesy ludzi mjr. Woźniaka. – Dzięki jego rozwadze i umiejętności przewidywania, sukcesem zakończył się brawurowy pościg za samochodem pełnym terrorystów. Przestępcy byli dobrze uzbrojeni, ale tak zaskoczeni, że nawet się nie ostrzeliwali – opowiadają.


Przypominają też operację zatrzymania karetki, która jechała w kierunku polskiej bazy wojskowej. Okazało się, że samochód był po brzegi wypełniony materiałem wybuchowym, który kierowca miał zdetonować wewnątrz bazy. – Dzięki zatrzymaniu terrorysty – samobójcy, udało się uratować życie wielu żołnierzom – wspominają podwładni mjr. Woźniaka. – Po wszystkim, z feralnej karetki wymontowaliśmy na pamiątkę koguty. Do dzisiaj zdobią siedzibę zespołu w kraju.

Takie akcje podczas służby na misji w Afganistanie zdarzały się często – dwa, trzy razy w tygodniu. Komandosi GROM-u z każdej wychodzili bez szwanku. Wszyscy wróżyli Krisowi (tak do ich dowódcy zwracali się amerykanie i funkcjonariusze afgańskiej służby bezpieczeństwa NDS), że niedługo awansuje na dowódcę grupy.

– Krzysiek do pełnej stresu i napięć służby wprowadzał spokój. Przy tym miał ogromne poczucie humoru. Jego hobby była historia. Z zajęć sportowych najbardziej lubił boks. Dla wszystkich w GROM-ie będzie wzorem do naśladowania – mówią szturmowcy.

Operatorzy zaplanowali, że w ich siedzibie, przy drzwiach prowadzących do dowódcy zespołu zrobią miejsce pamięci mjr. Krzysztofa Woźniaka.

Mjr Krzysztof Woźniak był też doświadczonym skoczkiem spadochronowym. Specjalizował się w skokach w systemie HALO i HAHO, tak zwanych długich lotach z wysokości 10 tys. metrów.

Najbliżsi majora mogą liczyć na opiekę żołnierzy jednostki GROM. Mjr Woźniak zostawił żonę i trzech synów. GROM-owcy prosili, by przy okazji jego śmierci przypomnieć, że ich praca jest trudna i niebezpieczna. Podanie nazwisk, nazwy miejscowości, w których mieszkają, zawsze stanowi niebezpieczeństwo dla nich samych i ich rodzin. Właśnie dlatego żona poległego majora i jego synowie swoją żałobę i wielki ból muszą przeżywać dyskretnie.

Krzysztof Woźniak służbę w wojsku rozpoczął w 1996 roku jako podchorąży Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu. Ówczesny szef Zakładu Rozpoznania Armii Obcych wrocławskiej uczelni emerytowany ppłk Stanisław Haberski wspomina: – Krzysztof Woźniak musiał przejść wtedy swoją pierwszą selekcję. Na ten kierunek przyjmowano tylko najlepszych.

Po studiach został dowódcą plutonu rozpoznania w 1 Brygadzie Pancernej w Wesołej. W tym czasie był na misji PKW KFOR w Kosowie. W 2005 roku został przeniesiony do 10 Brygady Kawalerii Pancernej w Świętoszowie. Dwa lata później przeszedł morderczą selekcję w Bieszczadach i trafił do GROM-u. W 2008 roku zaliczył jeszcze kurs lądowych i morskich operacji antyterrorystycznych i rozpoczął służbę w strukturach bojowych tej elitarnej jednostki. Major służył na V, IX i XII zmianie Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Afganistanie. Najpierw jako zastępca dowódcy Grupy Szturmowej, a na IX i XII zmianie jako dowódca Sekcji Szturmowej. Na misjach brał udział w operacjach bojowych m.in. chwytania liderów talibskich ugrupowań terrorystycznych. Często dochodziło wówczas do „bezpośredniego kontaktu z przeciwnikiem”. – W działaniu zawsze stał na czele, dając przykład odwagi, waleczności i męstwa – mówią jego podwładni.

Mjr Krzysztof Woźniak został pośmiertnie awansowany przez ministra obrony Tomasza Siemoniaka na wyższy stopień wojskowy. Natomiast prezydent Bronisław Komorowski rozpoczął procedurę przyznania mu Krzyża Komandorskiego Orderu Krzyża Wojskowego. Za służbę na misjach był wyróżniony Krzyżem Wojskowym oraz kilkakrotnie „Gwiazdą Afganistanu”.


O ataku na polskich komandosów w Afganistanie, w wyniku którego zginął mjr Krzysztof Woźniak, czytaj w naszej informacji:

 

Więcej wiadomo o akcji GROM-u w Afganistanie

Nie zawiodło rozpoznanie, wywiad ani żołnierze GROM-u, którzy są profesjonalistami – powiedział Tomasz Siemoniak, minister obrony narodowej w wywiadzie dla radia RMF. Dodał, że śmierć polskiego żołnierza w Afganistanie pokazała, jak niebezpieczny jest dobrze uzbrojony i wyszkolony przeciwnik.

Więcej informacji o Jednostce Wojskowej GROM oraz wyszkoleniu jej żołnierzy w naszym materiale:

 

Najlepsi z najlepszych

Major Krzysztof Woźniak to pierwszy żołnierz jednostki specjalnej GROM, który zginął podczas operacji bojowej. Żołnierze tej jednostki służyli na Haiti i Bałkanach, w Iraku i jako pierwsi polscy wojskowi wyjechali na misję do Afganistanu. Są jednymi z najlepiej wyszkolonych żołnierzy w polskim wojsku i jednymi z najlepszych na świecie.

Na misji w Afganistanie życie oddało 37 żołnierzy i jeden cywil – ratownik medyczny.

 

Cześć ich pamięci!

Major Krzysztof Woźniak jest 37 żołnierzem, który zginął podczas misji w Afganistanie. Pierwszy poległ w sierpniu 2007 roku. Najmłodszy miał 22 lata. Jak dotychczas, najtragiczniejszy wypadek zdarzył się w grudniu 2011 roku. W wyniku wybuchu miny zginęło wówczas aż pięciu polskich żołnierzy.

Bogusław Politowski

autor zdjęć: GROM

dodaj komentarz

komentarze

~kakarl
1359664140
chwała poległym,chwała bohaterom
D1-55-77-DC
~koSSa
1359550980
chwała oficerowi.......a tak nawiasem tak szybko awansują po śmierci ....a za życia mają trudności>>>>>>>>>>>>>>>>
E6-D5-59-93
~meggi
1359483960
[+] ....
91-E0-33-D0
~greg
1359398940
Chwała bohaterom!!!
C6-3F-43-99
~diudi100
1359384900
będziemy o tobie pamiętać - 4 pluton 1998
2C-A2-C0-B4
~B**
1359330660
Czuwaj.
43-0E-A3-D7

Trzy medale żołnierzy w pucharach świata
 
Trzynaścioro żołnierzy kandyduje do miana sportowca roku
Czarna Dywizja z tytułem mistrzów
„Szczury Tobruku” atakują
Triatloniści CWZS-u wojskowymi mistrzami świata
Trudne otwarcie, czyli marynarka bez morza
Olimp w Paryżu
Olympus in Paris
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
O amunicji w Bratysławie
Nasza broń ojczysta na wyjątkowej ekspozycji
Sejm pracuje nad ustawą o produkcji amunicji
Marynarka Wojenna świętuje
Transformacja dla zwycięstwa
Operacja „Feniks” – pomoc i odbudowa
Polacy pobiegli w „Baltic Warrior”
Wzmacnianie granicy w toku
Nowe uzbrojenie myśliwców
Od legionisty do oficera wywiadu
Donald Tusk po szczycie NB8: Bezpieczeństwo, odporność i Ukraina pozostaną naszymi priorytetami
Rosomaki w rumuńskich Karpatach
Medycyna w wersji specjalnej
Selekcja do JWK: pokonać kryzys
„Jaguar” grasuje w Drawsku
Szef MON-u na obradach w Berlinie
Nowe Raki w szczecińskiej brygadzie
Right Equipment for Right Time
Inwestycja w produkcję materiałów wybuchowych
„Nie strzela się w plecy!”. Krwawa bałkańska epopeja polskiego czetnika
„Husarz” wystartował
Szwedzki granatnik w rękach Polaków
Święto podchorążych
Polskie „JAG” już działa
Jak Polacy szkolą Ukraińców
Czworonożny żandarm w Paryżu
Jaka przyszłość artylerii?
Polsko-ukraińskie porozumienie ws. ekshumacji ofiar rzezi wołyńskiej
Wojskowi kicbokserzy nie zawiedli
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Setki cystern dla armii
Karta dla rodzin wojskowych
Hokeiści WKS Grunwald mistrzami jesieni
Ostre słowa, mocne ciosy
Huge Help
Żaden z Polaków służących w Libanie nie został ranny
Rekordowa obsada maratonu z plecakami
A Network of Drones
Udane starty żołnierzy na lodzie oraz na azjatyckich basenach
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
W MON-ie o modernizacji
„Szpej”, czyli najważniejszy jest żołnierz
Wielkie inwestycje w krakowskim szpitalu wojskowym
Jesień przeciwlotników
Święto w rocznicę wybuchu powstania
Wybiła godzina zemsty
Norwegowie na straży polskiego nieba
Zmiana warty w PKW Liban
„Siły specjalne” dały mi siłę!
NATO odpowiada na falę rosyjskich ataków
Wojskowa służba zdrowia musi przejść transformację

Ministerstwo Obrony Narodowej Wojsko Polskie Sztab Generalny Wojska Polskiego Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych Dowództwo Operacyjne Rodzajów Sił Zbrojnych Wojska Obrony
Terytorialnej
Żandarmeria Wojskowa Dowództwo Garnizonu Warszawa Inspektorat Wsparcia SZ Wielonarodowy Korpus
Północno-
Wschodni
Wielonarodowa
Dywizja
Północny-
Wschód
Centrum
Szkolenia Sił Połączonych
NATO (JFTC)
Agencja Uzbrojenia

Wojskowy Instytut Wydawniczy (C) 2015
wykonanie i hosting AIKELO