moja polska zbrojna
Od 25 maja 2018 r. obowiązuje w Polsce Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych, zwane także RODO).

W związku z powyższym przygotowaliśmy dla Państwa informacje dotyczące przetwarzania przez Wojskowy Instytut Wydawniczy Państwa danych osobowych. Prosimy o zapoznanie się z nimi: Polityka przetwarzania danych.

Prosimy o zaakceptowanie warunków przetwarzania danych osobowych przez Wojskowych Instytut Wydawniczy – Akceptuję

Wzmacnianie wschodniej flanki NATO

#ObliczaArmii – Kwestia wzmocnienia bezpieczeństwa tzw. flanki wschodniej Sojuszu nabrała zasadniczego znaczenia w związku z rosyjskimi działaniami na Ukrainie. Podważyły one kluczowe elementy pozimnowojennego systemu bezpieczeństwa w Europie, jak też nienaruszalność granic i poszanowanie suwerenności innych państw. Wzmocnienie sojuszniczej obecności wojskowej w naszym regionie to obecnie kluczowy element debaty o rozwoju odstraszania i obrony kolektywnej NATO.

Choć od pierwszego rozszerzenia NATO na Wschód minęło kilkanaście lat, Sojusz nie wypracował optymalnych środków gwarantujących w pełni skuteczną możliwość realizacji swej funkcji obronnej na flance wschodniej. Co więcej, jeszcze w drugiej połowie ostatniej dekady poprzedniego stulecia wprowadził istotne samoograniczenia dla swej polityki wojskowej na terytoriach nowych członków Sojuszu. Towarzyszący temu argument zaniku strategicznych zagrożeń w Europie brutalnie został jednak zweryfikowany dwie dekady później.

Kryzys ukraiński jednoznacznie unaocznił bowiem deficyt bezpieczeństwa w tym zakresie. Wcześniejsze postrzeganie przez NATO środowiska bezpieczeństwa w Europie Środkowej jako stabilnego i pozbawionego doraźnych zagrożeń z kierunku wschodniego sprawiło, że brakowało woli zapewnienia stałej obecności sił i odpowiedniej wspólnej infrastruktury na Wschodzie. Ewentualne wsparcie dla sojuszników z naszego regionu miało opierać się raczej na wysłaniu przez Sojusz w sytuacji kryzysu odpowiednich sił wzmocnienia (reinforcement). Doświadczenia z kryzysu ukraińskiego, zwłaszcza ocena zdolności mobilizacyjnych i mobilności sił rosyjskich, wyraźnie wskazują, iż ta koncepcja jest dziś niewystarczająca. Problemem pozostają nie tylko deficyt sił i sojuszniczej infrastruktury obronnej w regionie, ale w szerszym ujęciu także poziom gotowości i dostępności sił NATO – „spinane” odpowiednio precyzyjnym planowaniem dostępnych sił i środków.

Dlatego w odpowiedzi na aneksję Krymu NATO podjęło pilne kroki mające na celu wzmocnienie bezpieczeństwa (reassurance) wschodnich sojuszników. Wzmocniono misję Air Policing nad państwami bałtyckimi, zainicjowano rotacyjną obecność żołnierzy państw sojuszniczych w regionie (głównie z USA, Kanady, Wielkiej Brytanii, Francji, także z Niemiec), zwiększono liczbę wspólnych ćwiczeń, poprawiono rozpoznanie sytuacyjne wzdłuż wschodnich granic (AWACS), zwiększono obecność sił morskich na Morzu Bałtyckim. Działania te prowadzą do zwiększenia bezpieczeństwa wschodnich sojuszników.

Decyzje szczytu w Walii (wrzesień 2014) umocniły ten kierunek w polityce sojuszniczej. Uzgodniono rotacyjną obecność sił sojuszniczych na wschodzie NATO, intensyfikację polityki ćwiczeń w regionie, ustanowienie w Polsce i innych państwach regionu elementów koordynacyjno-dowódczych szczebla taktycznego (tzw. NFIU) oraz wzmocnienie dowództwa Korpusu Północno-Wschodniego w Szczecinie. Działania te uzupełnione zostały szerszym zaangażowaniem USA, które zwiększyły obecność swoich sił w regionie, a następnie podjęły decyzję o rozlokowaniu tu składów sprzętu wojskowego i uzbrojenia.

Liczymy, że szczyt w Warszawie będzie kolejnym etapem wyrównywania poziomu bezpieczeństwa w Sojuszu. W tym celu potrzebne są rozwiązania zakładające równowagę pomiędzy tradycyjnym wzmocnieniem (reinforcement) a stałą, wysuniętą obecnością sił i zdolności Sojuszu w naszym regionie (forward presence). Jest to szczególnie istotne w obliczu rozwoju rosyjskich możliwości szybkiego przemieszczania sił na znaczne odległości oraz zdolności typu Anti Access / Area Denial. Mogą one ograniczać swobodę działania NATO także na terytorium sojuszniczym.

Dalsze wzmocnienie widoczności NATO na wschodniej flance stanowi dla Polski jeden z najważniejszych postulatów w dyskusji przed przyszłorocznym szczytem w Warszawie. Naszym założeniem jest utrwalenie i usystematyzowanie dotychczasowej rotacyjnej obecności wojsk sojuszniczych w regionie oraz realizacja dalszych inwestycji NATO w infrastrukturę obronną (m.in. składy sprzętu). Tak zarysowany rozwój wzmocnienia powinien prowadzić do wzrostu potencjału odstraszania Sojuszu i podniesienia poziomu bezpieczeństwa państw jego wschodniej flanki.

dr hab. Robert Kupiecki , wiceminister obrony narodowej

dodaj komentarz

komentarze

~Katol - pediatra
1446466140
Wystarczy , że przyślą to samo co my wysłaliśmy Ukraińcom. p.s. z wyjątkiem liczby kocy.
FF-6C-B3-6A

Spartakiadowe zmagania w Łasku
 
Więcej na mieszkanie za granicą
Każdego dnia trzeba podtrzymywać pamięć o naszej historii
Mamy pierwszych pilotów F-35
Nowa siła uderzeniowa
PKW Łotwa – sojusznicze zaangażowanie
Na początek: musztra i obsługa broni
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Narodowy Dzień Zwycięstwa z żołnierzami
Henry Szymanski na tropie prawdy
Konstytucja – fundament dla pokoleń
Ustawa bliżej żołnierzy
Pierwsza misja Gripenów
Jak Ślązacy stali się panami własnego domu
Na pomoc po katastrofie
Ukwiał z Gdańska
Gdy sekundy decydują o życiu
Historyczne zwycięstwo Ukraińców w potyczce morsko-powietrznej
Koniec wojny, którego nie znamy
DriX – towarzysz okrętu
Mistrzyni olimpijska najszybsza na Bali
Wspólna wola obrony
Zarzuty w sprawie ujawnienia fragmentów planu „Warta”
Pod siatką o medale mistrzostw WP
Pracowity dyżur Typhoonów
Jeszcze więcej OPW w roku 2025
Międzynarodowe manewry pod polskim dowództwem
Typhoony i Gripeny nad Bałtykiem
Nasi czołgiści najlepsi
Historyczna umowa z Francją
Bezzałogowce w Wojsku Polskim – serwis specjalny
Gdy zgasną światła
Czołgi końca wojny
Zostań cyberlegionistą! Wojsko rusza z nowym programem
Pegaz nad Europą
Jak daleko do końca wojny?
Szef MSZ do Rosji: Nigdy więcej nie będziecie tu rządzić
Na początek: musztra i obsługa broni
Misja PKW „Olimp” doceniona
USA wycofają się z działań na rzecz pokoju w Ukrainie?
Piorun – polska wizytówka
„Przekazał narodowi dziedzictwo myśli o honor i potęgę państwa dbałej”
Obierki z błotem
Zapraszamy na „Wakacje z wojskiem”
Sport kształtuje mentalność
Składy wysokiego ryzyka
Polskie Pioruny dla Belgii
Nowy prezes PGZ-etu
Bohater odtrącony
Ogień z nabrzeża
Kontrakty dla firm produkujących na rzecz obronności
Polska i Norwegia zacieśniają stosunki
Tarcza Wschód. Porozumienia z Lasami i KOWR-em
Pod żaglami – niepokonani z AMW
Walka pod napięciem
Nowa partia Abramsów już w Polsce
Zawody West Point. Kadeci AWL-u z ósmą lokatą
Polska 1 Dywizja Pancerna zajęła Wilhelmshaven
Wiedza na trudne czasy
Podniebny Pegaz
Poznajcie Głuptaka – polskiego kamikadze
Gra o kapitulację

Ministerstwo Obrony Narodowej Wojsko Polskie Sztab Generalny Wojska Polskiego Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych Dowództwo Operacyjne Rodzajów Sił Zbrojnych Wojska Obrony
Terytorialnej
Żandarmeria Wojskowa Dowództwo Garnizonu Warszawa Inspektorat Wsparcia SZ Wielonarodowy Korpus
Północno-
Wschodni
Wielonarodowa
Dywizja
Północny-
Wschód
Centrum
Szkolenia Sił Połączonych
NATO (JFTC)
Agencja Uzbrojenia

Wojskowy Instytut Wydawniczy (C) 2015
wykonanie i hosting AIKELO