Za nimi szkolenie naziemne i wirtualny trening. Kolejna grupa podchorążych chwyciła za stery M-346 Bielik. Na początku wykonują proste misje powietrzne i ćwiczą procedury awaryjne. Z czasem nauczą się walk powietrznych. – Są ambitni, bardzo zmotywowani i zachwyceni mocą Bielika – mówi por. pil. Adrian Chudziński, instruktor z 41 Bazy Lotnictwa Szkolnego.
Do szkolenia na M-346 Bielik wytypowano najlepszych podchorążych z piątego roku Lotniczej Akademii Wojskowej, którzy przygotowują się do pilotażu samolotów odrzutowych. To sześciu wojskowych studentów, którzy doskonale posługują się językiem angielskim i osiągnęli najlepsze wyniki podczas ubiegłorocznych praktyk lotniczych na samolotach PZL-130 Orlik z 42 Bazy Lotnictwa Szkolnego. Jest to druga w historii naszych sił zbrojnych grupa podchorążych, która rozpoczęła naukę na najnowocześniejszym samolocie do szkolenia zaawansowanego M-346. W ubiegłym roku na Bielikach wyszkoliło się czterech podchorążych.
Nie od razu jednak podchorążowie poderwali Bieliki z płyty dęblińskiego lotniska. W połowie marca rozpoczęli szkolenie naziemne. – Zapoznali się ze specyfiką samolotu M-346, jego możliwościami, procedurami wykonywania lotów, zasadami komunikacji radiowej oraz charakterystyką meteorologiczną lotniska – mówi por. Ewa Złotnicka, oficer prasowa 4 Skrzydła Lotnictwa Szkolnego w Dęblinie. Podczas szkolenia naziemnego podchorążowie uczyli się także standardów szkoleniowych obowiązujących w dęblińskiej bazie, studiowali też dokumentację niezbędną do wykonywania lotów. – Tak naprawdę to budowę i parametry samolotu poznawali jeszcze w czasie zajęć w akademii. Tu dodatkowo uczyliśmy ich, jak wykonywać misje, mówiliśmy o technikach pilotażu, np. zasadach przelotu do strefy czy na inne lotniska – wymienia por. pil. Adrian Chudziński, pełniący obowiązki dowódca klucza M-346 w 41 Bazie Lotnictwa Szkolnego.
Kolejnym etapem szkolenia był wirtualny trening w symulatorach. Na początek podchorążowie ubrani w kombinezony antyprzeciążeniowe i maski tlenowe przeszli szkolenie na symulatorze katapultowania. – Następnie młodzi piloci przesiedli się do symulatorów lotu FMS (Full Mission Simulator) i FTD (Flight Training Device), gdzie uczyli się, jak uruchamiać silnik i wszystkie systemy pokładowe, a potem jak wykonywać cały lot – mówi por. Chudziński. – Wirtualny trening też ma swoje etapy. Zaczynamy od podstaw, czyli zapoznania z samolotem i jego uruchomieniem, potem wprowadzamy sytuacje awaryjne. I tak naprawdę to każdy kolejny lot w symulatorze jest coraz bardziej skomplikowany – dodaje instruktor.
Pod koniec kwietnia, po zdanych egzaminach, przyszedł czas na szkolenie w powietrzu. Najpierw każdy z podchorążych wykonał tzw. lot zapoznawczy. – Chodzi o to, żeby pokazać podchorążym możliwości tej maszyny. Jeszcze na pasie startowym, gdy puszczamy hamulce i dodajemy maksymalną moc silników, to słyszymy, jak się cieszą. W końcu czują moc Bielika – przyznaje por. Chudziński. Instruktorzy demonstrują podchorążym także przeciążenia, jakie mogą wystąpić w locie, i uczą manewrów przeciwprzeciążeniowych. – Stopniowo oddajemy stery w ręce młodych pilotów. Na początku każdy z nich jest oszołomiony prędkością, liczbą zadań, jakie muszą wykonać w locie. Więc nawet jak dajemy im możliwość pilotowania, to mamy ręce w pogotowiu – dodaje instruktor.
Jak wygląda trening w powietrzu? Zwykle jeden lot trwa około półtorej godziny. Młodzi piloci pod okiem instruktorów wykonują loty do wyznaczonej strefy, ćwiczą różnego rodzaju manewry. Uczą się latania według procedur VFR i IFR, czyli z widocznością i bez niej – z wykorzystaniem przyrządów. Muszą opanować podstawowe zasady poruszania się w przestrzeni powietrznej i poznać lotniska zapasowe. Za dwa tygodnie zdadzą egzaminy i będą mogli wykonać pierwszy samodzielny lot.
W drugim etapie szkolenia podchorążowie będą się uczyć działania w parach i w formacjach trzech samolotów. Przećwiczą loty w szyku, różnego rodzaju manewry, będą wykorzystywać systemy do komunikowania się między członkami lotniczego ugrupowania. Do tego dojdą loty na małej wysokości, a także loty „z wyjściem na czas”, chodzi o to, by pilot znalazł się w odpowiednim miejscu o precyzyjnie wyznaczonym czasie.
Ostatnim etapem szkolenia, najbardziej wymagającym, będzie szkolenie taktyczne. Młodzi piloci będą się uczyć walki powietrznej w różnych konfiguracjach i przechwyceń. Wszystko to ma przygotować ich później do służby w eskadrach bojowych, wyposażonych w wielozadaniowe samoloty F-16.
Szkolenie naziemne młodych pilotów trwa od czterech do sześciu tygodni. Obecnie 4 Skrzydło Lotnictwa Szkolnego dysponuje ośmioma samolotami szkolno-treningowymi M-346 Bielik. Do 2022 roku jednostka ma otrzymać jeszcze osiem takich maszyn.
W 4 Skrzydle Lotnictwa Szkolnego obecnie na praktykach jest 50 podchorążych IV roku i 36 podchorążych V roku Lotniczej Akademii Wojskowej. W jednostkach podległych dowódcy 4 SLSz szkolą się podchorążowie nie tylko na M-346, lecz również na PZL-130 Orlik, M-28 oraz na śmigłowcach Mi-2 i SW-4. W 2020 roku po raz pierwszy zrezygnowano ze szkolenia wojskowych studentów na samolotach TS-11 Iskra.
autor zdjęć: Urszula Krzemińska / 4 SLSz
komentarze