moja polska zbrojna
Od 25 maja 2018 r. obowiązuje w Polsce Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych, zwane także RODO).

W związku z powyższym przygotowaliśmy dla Państwa informacje dotyczące przetwarzania przez Wojskowy Instytut Wydawniczy Państwa danych osobowych. Prosimy o zapoznanie się z nimi: Polityka przetwarzania danych.

Prosimy o zaakceptowanie warunków przetwarzania danych osobowych przez Wojskowych Instytut Wydawniczy – Akceptuję

Spadochroniarz zdobywa najwyższe wodospady świata

Co mnie pociąga w tym sporcie? Adrenalina i świadomość, że robię rzeczy dla wielu ludzi niedostępne. Zjazd z najwyższego na świecie wodospadu w Wenezueli trwał dwa dni, a w Norwegii wodospad Skorga pokonywaliśmy podczas białych nocy. To po prostu piękne! – mówi mł. chor. Miłosz Forczek z 6 Brygady Powietrznodesantowej. Żołnierz chce zdobyć dziesięć najwyższych wodospadów świata.

Ma Pan dość nietypowe hobby. Zjeżdża Pan na linie z wodospadów. Skąd taki pomysł?

Mł. chor. Miłosz Forczek: Zacznę od tego, że z górami związany jestem od dziecka. Mój tata jest przewodnikiem górskim i byłym ratownikiem GOPR-u. To on rozbudził we mnie miłość do wspinaczki. W 2018 roku wstąpiłem do Sądeckiego Klubu Taternictwa Jaskiniowego, zdałem też egzaminy do krynickiej grupy GOPR-u i dziś sam jestem ratownikiem górskim. Swoją pasję łączę ze służbą w armii. Prowadzę w jednostce szkolenia wysokościowe.

Kilka lat temu usłyszałem o kanioningu. To rodzaj sportu, który polega na pokonywaniu kanionów. Można to robić różnymi technikami, np. pokonując rwącą rzekę wpław, a można też wspinając się na skały, skacząc do wody albo zjeżdżając na linach. W kanioningu wykorzystuję czasem techniki z taternictwa jaskiniowego. Różnica jest taka, że nigdy nie idę w górę, tylko w dół.

Nie działa Pan sam. Z przyjaciółmi stworzyliście Oshee Slide Challenge. Z jakim wyzwaniem się mierzycie?

Grupę tworzą entuzjaści gór, sportu i adrenaliny. W zespole są emerytowani policyjni antyterroryści, filmowcy, ratownicy górscy i żołnierz. Kilka lat temu postanowiliśmy zdobyć dziesięć najwyższych wodospadów świata i zjechać z nich na linach w obrysie nurtu rzek. Koronę wodospadów zaczęliśmy zdobywać od tego najwyższego na świecie, czyli Salto Angel w Wenezueli. To była wielka przygoda. Po sześciodniowym trekkingu przez dżunglę dotarliśmy nad krawędź wodospadu, a potem czekał nas zjazd na linach z wysokości 979 m. Zjazd zajął nam dwa dni. Drugim zdobytym przez nas wodospadem był Tugela. Znajduje się on na terenie Republiki Południowej Afryki i mierzy 948 m.

Pod koniec czerwca rozpoczął się trzeci etap waszego projektu. Ekipa Oshee Slide Challenge była w Norwegii.

Tak, naszym celem były dwa norweskie wodospady: najwyższy w Europie (a szósty na świecie) Vinnufossen oraz nieco niższy, ale dziewiczy, przez nikogo niezdobyty Skorga. Chcieliśmy bardzo jako pierwsi „zjechać” Skorgę, dlatego stał się dla nas celem numer jeden.

Było to bardzo wymagające zadanie, a najwięcej czasu zajęło nam bezpieczne wytyczenie szlaku. Musieliśmy wwiercić się w skały, założyć kotwy, by później bezpiecznie zjechać na linach. Wszystko, łącznie z „deporęczowaniem” (czyli usunięciem punktów asekuracyjnych i ściągnięciem lin), zajęło nam 12 godzin. Cały zespół bezpiecznie dotarł do bazy o 3.30 nad ranem.

Działaliście w ciemności?

Nie, to było superprzeżycie, bo w Norwegii trwały właśnie białe noce.

A co z drugim wodospadem? Zdobyliście Vinnufossen?

Niestety, plany pokrzyżowała nam… ładna pogoda. Było ciepło i topił się już śnieg w górach, zaczęło się robić zbyt niebezpiecznie. Załamały się mosty śnieżne, którymi można było przejść z lewej na prawą stronę wodospadu. Istniało też ryzyko, że spadną na nas bloki śnieżno-skalne lub lawina kamieni. Ale wodospadu Vinnufossen nie skreślamy z listy. Wrócimy tam pod koniec projektu.

Jak wygląda taki zjazd na linach? Czy idziecie blisko nurtu rzeki?

Trzeba z tą odległością uważać, bo mamy do czynienia z masą wody, która spada z ogromną siłą. Idziemy wzdłuż nurtu wodospadu, raz bliżej, raz dalej. Np. w Wenezueli od Salto Angel byliśmy oddaleni o 20 m, bo przez rozbryzg wody tworzyło się bardzo dużo mgiełki wodnej. A oddychanie taką rozpyloną wodą jest niebezpieczne, może nawet doprowadzić do podtopienia. Musieliśmy się więc odsunąć. W Norwegii był wodospad kaskadowy, więc rozbryzg wody był mniejszy. Mogliśmy zjeżdżać na linie bezpośrednio przy linii spadku wody i wodzie.

Jakie wyzwania przed wami?

Będziemy wspinać się jeszcze w Europie, w Peru, na Hawajach, w Kanadzie i w Nowej Zelandii. Do niektórych z najwyższych wodospadów świata nie będziemy mogli dojść sami. Skorzystamy z samolotów lub śmigłowców. Np. w Nowej Zelandii wylądujemy na jeziorze, z którego w dół wypływa 800-metrowy wodospad. Podobnie będzie też na Hawajach.

Po kolejne wrażenia ruszymy w przyszłym roku.


Mł. chor. Miłosz Forczek ma 42 lata. Od dwóch lat służy w 16 Batalionie Powietrznodesantowym (6 Brygada Powietrznodesantowa). Wcześniej przez 13 lat służył w Policji, m.in. w pododdziałach antyterrorystycznych. Jest ratownikiem-instruktorem GOPR-u i instruktorem wspinaczki wysokogórskiej.

Rozmawiała: Magdalena Kowalska-Sendek

autor zdjęć: Jan Wierzejski

dodaj komentarz

komentarze


Czarna Pantera celuje
 
Szczyt w Hadze zakończony, co dalej?
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Ewakuacja Polaków z Izraela
ORP „Necko” idzie do natowskiego zespołu
Żołnierze WOT-u szkolili się w Słowenii
Broń przeciwko wrogim satelitom
Żołnierze z 10 Brygady Kawalerii Pancernej powalczą w IV lidze
Planowano zamach na Zełenskiego
Dekapitacyjne uderzenie w Iran
The Power of Infrastructure
Drukowanie dronów
Odbudowa obrony cywilnej kraju
Szczyt NATO nie tylko o wydatkach na obronność
Rosyjska maszyna Su-24 przechwycona przez polskie F-16
Inwestycja w żołnierzy
Strategia odstraszania. Czy zadziała?
Wyższe stawki dla niezawodowych
Strażnicy polskiego nieba
Historyczne zwycięstwo ukraińskiego F-16
Dzieci wojny
Kadeci z NATO i z Korei szkolili się w Karkonoszach
Posłowie za wypowiedzeniem konwencji ottawskiej
Pociski do FA-50 i nowe Rosomaki
Kajakami po medale
Święto sportów walki w Warendorfie
„Niegościnni” marynarze na obiektach sportowych w Ustce
Bezpieczniejsza Europa
BWP-1 – historia na dekady
Podróż w ciemność
Podejrzane manewry na Bałtyku
Generał „Grot” – pierwszy dowódca AK
Dwa tygodnie „rozgryzania” Homara-K
Policjanci w koszarach WOT
Pierwsze oficerskie gwiazdki
„Swift Response ‘25”, czyli lekka piechota w ciężkim terenie
GROM w obiektywie. Zobaczcie sami!
Świat F-35
Prezydent na wschodniej granicy
Pestki, waafki, mewki – kobiety w Polskich Siłach Zbrojnych
Flyer, zdobywca przestworzy
Musimy być szybsi niż zagrożenie
Cybermiasteczko na Festiwalu Open’er
Pancerny kot w polskim wojsku
„Różycki” zwodowany
Nowe zasady fotografowania obiektów wojskowych
11 lipca narodowym dniem pamięci o ofiarach rzezi wołyńskiej
Sukcesy żołnierzy na międzynarodowych arenach
USA przyłączyły się do ataku Izraela na Iran
Ratownik w akcji
Wypadek Rosomaka
Armia pomoże służbom na zachodniej granicy
Miliardowe wsparcie dla PGZ
Sejm zakończył prace nad nowelizacją ustawy o obronie ojczyzny. Teraz czas na Senat
Nawrocki przedstawia kierownictwo BBN-u
Pracowity pobyt w kosmosie
Zbrodnia we wsi, której już nie ma
Rodzinne ćwiczenia z wojskiem
Żołnierze PKW Irak są bezpieczni
Prawo dla kluczowych inwestycji obronnych
Policja ze wsparciem wojskowego Bayraktara
Nie żyje żołnierz PKW Irak
Śmierć gorsza niż wszystkie
Pułk Reprezentacyjny rekrutuje. Kto może dołączyć?
Kolejne czołgi K2 dla naszej armii

Ministerstwo Obrony Narodowej Wojsko Polskie Sztab Generalny Wojska Polskiego Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych Dowództwo Operacyjne Rodzajów Sił Zbrojnych Wojska Obrony
Terytorialnej
Żandarmeria Wojskowa Dowództwo Garnizonu Warszawa Inspektorat Wsparcia SZ Wielonarodowy Korpus
Północno-
Wschodni
Wielonarodowa
Dywizja
Północny-
Wschód
Centrum
Szkolenia Sił Połączonych
NATO (JFTC)
Agencja Uzbrojenia

Wojskowy Instytut Wydawniczy (C) 2015
wykonanie i hosting AIKELO