moja polska zbrojna
Od 25 maja 2018 r. obowiązuje w Polsce Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych, zwane także RODO).

W związku z powyższym przygotowaliśmy dla Państwa informacje dotyczące przetwarzania przez Wojskowy Instytut Wydawniczy Państwa danych osobowych. Prosimy o zapoznanie się z nimi: Polityka przetwarzania danych.

Prosimy o zaakceptowanie warunków przetwarzania danych osobowych przez Wojskowych Instytut Wydawniczy – Akceptuję

Wygrali tę bitwę

Mówi się, że bitwa o pamięć żołnierzy wyklętych jest toczona między trzecim  pokoleniem akowców a trzecim pokoleniem ubeków. Skala obchodów Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Wyklętych organizowanych w tym roku w poszczególnych miastach w Polsce pozwala na wyciągnięcie pocieszającego wniosku, że tę bitwę potomkowie Armii Krajowej wygrali – pisze ppłk Andrzej Łydka z Dowództwa Operacyjnego Rodzajów Sił Zbrojnych, znawca i miłośnik historii wojskowości, publicysta portalu polska-zbrojna.pl.

Od trzech lat Polska ma nowe święto. Jest nim obchodzony 1 marca Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych. Po kilkunastu latach upartych i konsekwentnych starań święto to zostało uchwalone jako święto państwowe w 2011 roku przez Sejm RP. Pozwolę sobie zaznaczyć, jako były oficer 10 Opolskiej Brygady Logistycznej, że już kilka lat wcześniej, po podjęciu stosownej uchwały przez sejmik województwa opolskiego, święto to było oficjalnie obchodzone na Opolszczyźnie, z udziałem wojskowej asysty honorowej. Obchody przybierają różne formy w zależności od inwencji oraz możliwości organizatorów. Od tradycyjnych, organizowanych według Ceremoniału Wojskowego Sił Zbrojnych RP, uroczystości patriotyczno-religijnych z udziałem wojskowej asysty honorowej, po przedstawienia teatralne, wieczornice, wiece, gry terenowe dla młodzieży i rekonstrukcje historyczne. Jako honorowi goście są zapraszani na nie ostatni żyjący żołnierze wyklęci oraz członkowie ich rodzin.

Wykłady na temat historii walk o niepodległość podczas drugiej wojny światowej oraz po jej zakończeniu prowadzą pracownicy naukowi uniwersytetów oraz Instytutu Pamięci Narodowej. Jak zwykle, przy organizacji imprez masowych, dochodzi do różnego rodzaju nieporozumień, z reguły przez zły obieg informacji. Na przykład we Wrocławiu Policja zatrzymała kibiców odpalających race. Z kolei w Kędzierzynie-Koźlu, na wiecu po zakończonej Mszy Św. w intencji wyklętych (z udziałem pocztów sztandarowych WP i Policji), rozwinięto baner i odpalono race bez przeszkód i konsekwencji.

Informacja przede wszystkim. Organizatorzy chcą zachować spontaniczny, oddolny i społeczny charakter obchodów Narodowego Dnia Żołnierzy Wyklętych. Jest to zbyt młode święto, aby organizacją jego obchodów musiała się zajmować administracja.  

W celu upamiętnienia poszczególnych żołnierzy wyklętych w wielu miastach są fundowane tablice pamiątkowe, podejmowane decyzje o postawieniu pomników czy też nadawane (lub zmieniane) nazwy ulic lub rond. Kontynuowana jest praca przy identyfikacji żołnierzy wyklętych ekshumowanych z kwatery na Łączce. Organizowana jest społeczna zbiórka pieniędzy na ten cel. W dalszym ciągu trwa zbieranie pieniędzy na dokończenie filmu o Roju.

Pomimo nieobecności przez długi czas tematu wyklętych w mediach głównego nurtu, udało się dotrzeć z przekazem o tzw. drugiej konspiracji do szerokich rzesz społeczeństwa, zwłaszcza młodzieży. Można zaobserwować coraz większe zainteresowanie tym tematem pokolenia wchodzącego w dorosłość. Na Facebooku znajduje się wiele stron poświęconych żołnierzom Armii Krajowej i późniejszym wyklętym. Tysiące i dziesiątki polubień świadczą zarówno o ich rosnącej popularności, jak i o zapotrzebowaniu (stosując język logistyki wojskowej) na informację o nich. I to nie na informacje ogólne, bo te są już znane. Niezbędna jest informacja szczegółowa, dotycząca konkretnych ludzi. Popularyzowane są historie i przerwane życiorysy poszczególnych żołnierzy wyklętych. Młodych i starych. Doświadczonych wojnami i tych wchodzących w dorosłe życie w warunkach okupacji. Ich motywacja. Kto i co  kształtowało ich postawy. W dobie koniunkturalizmu, wygodnictwa i, czasami, „tumiwisizmu”, ich upór i wierność idei niepodległej Polski, której składali przysięgę, mimo wzrastającej świadomości daremności wysiłków, muszą budzić i budzą podziw i fascynację. Pytanie, czy rzeczywiście przegrali tą walkę?
 
Ocenia się, że w drugiej konspiracji (tj. w latach 1944–1956) zaangażowanych było około 200 tysięcy ludzi. Była to liczba porównywalna do liczby uczestników powstania styczniowego. Przez stałe oddziały leśne przewinęło się ponad 20 tysięcy  partyzantów. Po stronie władzy ludowej walczyło 15 pułków Wojsk Wewnętrznych NKWD (ok. 35 tysięcy żołnierzy). Nie była to więc, jak chcą dzisiaj niektórzy, wojna domowa. No chyba, że za dom uznamy tereny pomiędzy Odrą a Kamczatką. Kilkadziesiąt tysięcy uczestników tego nienazwanego powstania poległo w walce lub zostało zakatowanych na posterunkach NKWD, UB i MO oraz w więzieniach. Chowano ich, a właściwie zakopywano ich zwłoki, niczym ścierwo, w bezimiennych dołach w lasach, na cmentarzach, w więzieniach i aresztach. Takim postępowaniem druga strona wskazała, w którym miejscu we wszechświecie, w stosunku do cywilizacji europejskiej znajduje się nowa władza ludowa.
 
Ostatni partyzant, sierż. Józef Franczak „Lalek” zginął w październiku 1963 r. w obławie Służby Bezpieczeństwa i Zmotoryzowanych Odwodów Milicji Obywatelskiej. Kilka miesięcy temu pewna pani profesor – celebryta w programie telewizyjnym zakpiła sobie, stwierdzając, iż „biedak nie wiedział, że wojna się dawno skończyła”. Nie tylko on „nie wiedział”.

Ostatni cichociemny kpt. Adam Boryczka „Brona”, były dowódca 6 Wileńskiej Brygady AK, aresztowany w 1954 roku, wyszedł z więzienia w Noc Listopadową 1967 roku. Celę dzielił z gen. Paulem Otto Geiblem, dowódcą SS i policji na dystrykt Warszawa. Ostatni dowódca 27 Pułku Ułanów AK, rtm. Zdzisław Nurkiewicz „Noc” został aresztowany w 1959 roku i skazany za przewagi wojenne w czasie II wojny światowej na karę śmierci (zamienioną na 15 lat więzienia). Z więzienia wyszedł w czerwcu 1969 roku.

Wynika z tego, że esbecy i sądy PRL też nie wiedziały, że wojna się dawno skończyła.
 Mówi się, że bitwa o pamięć żołnierzy wyklętych jest toczona pomiędzy trzecim  pokoleniem akowców a trzecim pokoleniem ubeków. Skala obchodów Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Wyklętych organizowanych w tym roku w poszczególnych miastach w Polsce pozwala na wyciągnięcie pocieszającego wniosku, że tę bitwę potomkowie AK wygrali.

ppłk Andrzej Łydka
Dowództwo Operacyjne Rodzajów Sił Zbrojnych

dodaj komentarz

komentarze

~policjantp
1394989680
Brawo panie majorze za ten artykuł! I inne też. Dzięki takim jak Pan ta bitwa jest wygrywana. Kto zna choć trochę polską historię, nie powie na Wyklętych złego słowa. Plują na nich tylko celebryci - nieuki, marcowi doktorzy i resortowe dzieci.
55-A2-D7-21

Wszystkie oczy na Bałtyk
 
Trzy medale żołnierzy w pucharach świata
Donald Tusk po szczycie NB8: Bezpieczeństwo, odporność i Ukraina pozostaną naszymi priorytetami
Olympus in Paris
W Toruniu szkolą na międzynarodowym poziomie
„Feniks” wciąż jest potrzebny
Rosomaki w rumuńskich Karpatach
Więcej pieniędzy za służbę podczas kryzysu
Polskie „JAG” już działa
Medycyna „pancerna”
Użyteczno-bojowy sprawdzian lubelskich i szwedzkich terytorialsów
Polacy pobiegli w „Baltic Warrior”
„Nie strzela się w plecy!”. Krwawa bałkańska epopeja polskiego czetnika
Setki cystern dla armii
Terytorialsi zobaczą więcej
Jesień przeciwlotników
Rekordowa obsada maratonu z plecakami
Karta dla rodzin wojskowych
Determinacja i wola walki to podstawa
Wybiła godzina zemsty
Żaden z Polaków służących w Libanie nie został ranny
Sejm pracuje nad ustawą o produkcji amunicji
Czarna Dywizja z tytułem mistrzów
Trudne otwarcie, czyli marynarka bez morza
Co słychać pod wodą?
Bój o cyberbezpieczeństwo
Szkoleniowa pomoc dla walczącej Ukrainy
Pożegnanie z Żaganiem
Olimp w Paryżu
Nasza broń ojczysta na wyjątkowej ekspozycji
Zmiana warty w PKW Liban
Homar, czyli przełom
Srebro na krótkim torze reprezentanta braniewskiej brygady
„Siły specjalne” dały mi siłę!
Ogień Czarnej Pantery
„Szczury Tobruku” atakują
Ostre słowa, mocne ciosy
Podziękowania dla żołnierzy reprezentujących w sporcie lubuską dywizję
Wojsko otrzymało sprzęt do budowy Tarczy Wschód
Kluczowa rola Polaków
Nowe Raki w szczecińskiej brygadzie
Operacja „Feniks” – pomoc i odbudowa
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Czworonożny żandarm w Paryżu
Fundusze na obronność będą dalej rosły
SkyGuardian dla wojska
Operacja „Feniks”. Żołnierze wzmocnili most w Młynowcu zniszczony w trakcie powodzi
„Jaguar” grasuje w Drawsku
Mniej obcy w obcym kraju
Jak Polacy szkolą Ukraińców
Transformacja wymogiem XXI wieku
Druga Gala Sportu Dowództwa Generalnego
W obronie Tobruku, Grobowca Szejka i na pustynnych patrolach
Ustawa amunicyjna podpisana przez prezydenta
Polsko-ukraińskie porozumienie ws. ekshumacji ofiar rzezi wołyńskiej
Aplikuj na kurs oficerski
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Wielkie inwestycje w krakowskim szpitalu wojskowym
Cele polskiej armii i wnioski z wojny na Ukrainie
Ustawa o zwiększeniu produkcji amunicji przyjęta
Zyskać przewagę w powietrzu
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi

Ministerstwo Obrony Narodowej Wojsko Polskie Sztab Generalny Wojska Polskiego Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych Dowództwo Operacyjne Rodzajów Sił Zbrojnych Wojska Obrony
Terytorialnej
Żandarmeria Wojskowa Dowództwo Garnizonu Warszawa Inspektorat Wsparcia SZ Wielonarodowy Korpus
Północno-
Wschodni
Wielonarodowa
Dywizja
Północny-
Wschód
Centrum
Szkolenia Sił Połączonych
NATO (JFTC)
Agencja Uzbrojenia

Wojskowy Instytut Wydawniczy (C) 2015
wykonanie i hosting AIKELO