Podczas uroczystości z okazji święta Wojska Polskiego w Sztabie Generalnym WP zainaugurowany został rajd motocyklowy poświęcony śp. generałowi broni Tadeuszowi Bukowi, byłemu dowódcy wojsk lądowych.
W 2020 roku SGWP podjął inicjatywę organizacji dorocznego rajdu motocyklowego, w celu upamiętnienia żołnierzy, którzy 10 kwietnia 2010 roku zginęli w katastrofie lotniczej pod Smoleńskiem. Pierwsza jego edycja poświęcona była szefowi Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, śp. generałowi Franciszkowi Gągorowi. W 2021 roku podróż historyczno-wojskowa zorganizowana została ku czci śp. admirała floty Andrzeja Karwety, byłego dowódcy Marynarki Wojennej.
Zgodnie z założeniami tegorocznej, trzeciej edycji, uczestnicy rajdu odwiedzą miejsca związane ze służbą wojskową oraz życiem prywatnym generała Buka, gdzie złożą wiązanki kwiatów i zapalą znicze.
Generał Mikutel powiedział, że form pamięci o naszych bohaterach jest wiele, a rajd motocyklowy jest taką z nich, która jest bardziej skierowana do życia codziennego, pozawojskowego. - Generał Buk, patron dzisiejszego rajdu, był człowiekiem bardzo otwartym, o wielu zainteresowaniach. Nie tylko był żołnierzem z powołania, ale również humanistą z wykształcenia i zamiłowania – podkreślił generał Mikutel.
Przed wyjazdem w trasę motocykliści otrzymali miniaturę flagi szefa Sztabu Generalnego WP. Będzie ona towarzyszyła im przez całą trasę, zainstalowana na motocyklu prowadzącym.
W rajdzie bierze udział niemal 60 osób, na 40 motocyklach. Są to żołnierze Sztabu Generalnego, jednostek i instytucji wojskowych resortu Obrony Narodowej, a także żołnierze rezerwy i członkowie wojskowych rodzin. W czasie podróży śladami gen. Buka przemierzą ok. 2 tys. kilometrów odwiedzając m.in. Legionowo, Ossów, Dowództwo 18 Dywizji Zmechanizowanej w Siedlcach, Spałę, Kielce, Mójczę, Żagań i Poznań.
Po złożeniu kwiatów i zapaleniu zniczy na grobie generała broni Tadeusza Buka w Spale zaplanowane zostało spotkanie z Panią Reginą Buk, wdową po śp. generale oraz dziećmi.
***
Generał broni Tadeusz Buk z zamiłowania był humanistą, wybitną postacią z wieloma pasjami. Znał świetnie kilka języków, m.in. angielski i łacinę, interesował się greką. Był dobrym tenisistą, jeździł konno i biegał, pasjonował się myślistwem. Żołnierzem był z wyboru i zamiłowania.
W dniu przyjęcia Polski do NATO, ówczesny major Tadeusz Buk dostąpił w audytorium Biblioteki Harry'ego S. Trumana w Independence w stanie Missouri zaszczytu zatknięcia polskiej flagi wśród flag innych państw członkowskich Sojuszu.
Urodził się 9 sierpnia 1960 roku w Mójczy (woj. świętokrzyskie).
W 1984 roku ukończył Wyższą Szkołę Oficerską Wojsk Pancernych w Poznaniu. Służbę wojskową rozpoczął w 29. Pułku Czołgów Średnich w Żaganiu, gdzie kolejno był dowódcą plutonu, dowódcą kompanii i szefem sztabu batalionu czołgów. Dowódcą tego batalionu został w 1987 roku, po ukończeniu Wyższego Kursu Doskonalenia Oficerów.
Po ukończeniu Akademii Obrony Narodowej, w 1993 roku, objął stanowisko zastępcy dowódcy 10. Batalionu 6. Brygady Desantowo-Szturmowej w Krakowie, a jeszcze w tym samym roku został wyznaczony na stanowisko szefa sztabu – zastępcy dowódcy w 18. Batalionie Desantowo-Szturmowym. W roku 1994 objął stanowisko szefa Wydziału Operacyjnego w Dowództwie 6. Brygady Desantowo-Szturmowej. W 1995 roku został dowódcą pułku w 25. Dywizji Kawalerii Powietrznej. Po ukończeniu podyplomowych studiów dowódczo-sztabowych w Leavenworth w USA, w 1999 r. objął stanowisko zastępcy dowódcy 25. Brygady Kawalerii Powietrznej.
W latach 2000-2001 szkolił się w Joint Forces Staff College, National Defense University w Norfolk (USA), a w 2002 roku ukończył studia operacyjno-strategiczne w Akademii Obrony Narodowej i został dowódcą 34. Brygady Kawalerii Pancernej w Żaganiu. W sierpniu 2004 roku awansowany do stopnia generała brygady, a następnie wyznaczony na stanowisko zastępcy dowódcy IV zmiany PKW w Iraku. Po powrocie z misji w 2005 r. został zastępcą dyrektora Centrum Szkolenia Sił Połączonych NATO.
W styczniu 2007 roku rozpoczął służbę w Afganistanie jako zastępca dowódcy Połączonego Dowództwa do spraw Budowania Afgańskiego Systemu Bezpieczeństwa. Po powrocie z misji został dowódcą 1. Warszawskiej Dywizji Zmechanizowanej. W lipcu 2007 roku otrzymał awans na generała dywizji; był dowódcą IX zmiany PKW w Iraku.
15 września 2009 roku został wyznaczony przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego na stanowisko dowódcy Wojsk Lądowych.
Zginął 10 kwietnia 2010 roku w katastrofie samolotu TU-154M pod Smoleńskiem.
16 kwietnia 2010 roku został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski i awansowany do stopnia generała broni. Pochowany 17 kwietnia 2010 roku na Cmentarzu Komunalnym w Spale.
Źródło: SGWP
autor zdjęć: Źródło: SGWP
komentarze