moja polska zbrojna
Od 25 maja 2018 r. obowiązuje w Polsce Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych, zwane także RODO).

W związku z powyższym przygotowaliśmy dla Państwa informacje dotyczące przetwarzania przez Wojskowy Instytut Wydawniczy Państwa danych osobowych. Prosimy o zapoznanie się z nimi: Polityka przetwarzania danych.

Prosimy o zaakceptowanie warunków przetwarzania danych osobowych przez Wojskowych Instytut Wydawniczy – Akceptuję

Kontenerowy szpital jak mobilne centrum medyczne

Od dwóch miesięcy we Wrocławiu stoi polowy szpital kontenerowy. Ma leczyć żołnierzy, którzy wróciliby z misji zakażeni koronawirusem. Placówka jest w pełni wyposażona m.in. w pracownię RTG, respiratory, laboratorium. Kiedyś jako szpital chirurgiczny służyła żołnierzom w Afganistanie. Wojskowe szpitale polowe w ciągu kilku dni mogą stanąć w dowolnym miejscu na świecie.

Na terenie 3 Brygady Radiotechnicznej we Wrocławiu stanął w marcu kontenerowy szpital polowy. To tu mają być leczeni żołnierze, którzy z misji wróciliby zakażeni koronawirusem. Placówkę zorganizowali medycy z 2 Wojskowego Szpitala Polowego wspomagani przez żołnierzy 4 Batalionu Inżynieryjnego z Głogowa. – Zadanie, które otrzymaliśmy nie było łatwe – mówi ppłk Jarosław Staszczak, dowodzący utworzeniem szpitala, dowódca grupy zabezpieczenia medycznego 2 WszP.

Ten sam szpital kontenerowy medycy z Wrocławia zorganizowali na misji w Afganistanie. Tyle że jako placówkę chirurgiczną. – Teraz zadanie brzmiało: stworzyć szpital o charakterze zakaźnym. Takie miejsce trzeba przygotować trochę inaczej – mówi oficer. Jednak budowa trwała tylko pięć dni, bo wojskowe szpitale kontenerowe są przystosowane do pełnienia różnych zadań medycznych.

Respiratory i czerwona strefa

Rozplanowaniem szpitala zajął się trzyosobowy zespół specjalistów: płk Staszczak, por. Alicja Pic, asystentka komendanta wrocławskiego szpitala do spraw pielęgniarstwa i ratownictwa, uczestniczka kilku misji zagranicznych oraz sierż. Adam Kus, technik 2WSzP.

Szpital polowy zakaźny powstał na bazie ośmiu specjalnych kontenerów czterdziestostopowych o długości ponad 12 metrów, szerokości blisko dwa i pół metra i kubaturze około 70 metrów sześciennych. Kontenery po obu bokach mają dodatkowe ściany, które można rozłożyć. Wówczas powstanie pomieszczenie robocze o powierzchni ponad 30 metrów kwadratowych.

Kontenery ustawione są w dwóch szeregach, a łączy je korytarz ze specjalnych podestów, zadaszony brezentem. Mieszczą się w nich sale: segregacji, obserwacji, pracownia RTG, laboratorium, gabinet zabiegowy i co najważniejsze dwie sale szczególnego nadzoru medycznego. Jedna z nich wyposażona jest w respiratory i przeznaczona jest dla pacjentów w ciężkim stanie.

Do szpitala wchodzi się przez namiot, który jest jednocześnie izbą przyjęć dla pacjentów. Tuż przy namiocie, w pierwszym pomieszczeniu kontenerowym jest szatnia dla personelu, w której lekarze i pielęgniarki zakładają ubrania ochronne. Po odpowiednim przygotowaniu medycy mogą dalej przejść do tak zwanej strefy czerwonej.

Za główną częścią szpitala ustawiono w dwóch szeregach 50 mniejszych kontenerów. W każdym z nich przygotowano po dwa łóżka. Tak wyglądają sale dla zakaźnie chorych. Pomieszczenia wyposażone są w klimatyzację, szafki nocne, stolik i taborety. W takim polowym szpitalu wojskowi lekarze mogą leczyć jednocześnie ponad stu pacjentów.

Przy każdym szeregu kontenerów, na specjalnym podwyższeniu ustawione zostały kontenery sanitarne. Są w nich umywalnie, natryski i kabiny WC. Obiekty są na podwyższeniach, ponieważ tuż pod nimi znajdują się zbiorniki na nieczystości.

W obrębie szpitala ustawiono także kilka innych kontenerów. W jednym mieści się apteka, w innym zlokalizowana jest stacja gazów medycznych. Są także kontenery sanitarne dla personelu. Jeden z natryskami, inne do dezynfekowania lekarzy i pielęgniarek, którzy kończą pracę. Na terenie całego obiektu jest łącznie 12 kontenerów sanitarnych.

Wielofunkcyjny i samowystarczalny

Kontenerowy szpital polowy korzysta ze stacjonarnej sieci energetycznej. W razie wyłączenia prądu system zasilania uruchamia natychmiast cztery szpitalne agregaty prądotwórcze. Gdyby one uległy awarii – w gotowości są zawsze cztery kolejne.

Podobnie jest z dostawami wody. Placówka korzysta z miejskiej sieci wodociągowej, ale i w tym przypadku zabezpieczono system awaryjny, czyli pompy, zbiorniki i filtry. Zgromadzony w nich zapas wody wystarczy na dwie doby niezależnego funkcjonowania szpitala. Także na wypadek nieprzewidzianej awarii, zastosowano system dodatkowych zbiorników na ścieki.

Podczas rozstawiania szpitala i podpinania go do systemu zaopatrywania w wodę, pojawił się jednak problem. Okazało się bowiem, że ciśnienie w miejskich wodociągach Wrocławia jest zbyt duże i w szpitalu w kilku miejscach doszło do awarii. – Poradziliśmy sobie szybko. Zastosowaliśmy odpowiednie reduktory i wycieki ustały – wspomina sierż. Kus, technik 2 WSzP.

Jedyne, czego szpital nie zapewnia sam, to posiłki dla pacjentów. Wyżywienie – to zadanie 2 Wojskowego Oddziału Gospodarczego. W bezpośrednim pobliżu szpitala rozstawiona została więc kuchnia polowa. Tam przygotowywane posiłki mają być wydawane pacjentom. Dla ciężej chorych będą pakowane do jednorazowych pojemników i dostarczane przez salowe lub pielęgniarki.

Gotowi przez 24 godziny

Medycy z 2 Wojskowego Szpitala Polowego we Wrocławiu przez cały czas są gotowi, aby w razie potrzeby rozpocząć pracę w szpitalu kontenerowym. Aby placówka mogła sprawnie funkcjonować, na jednej zmianie musi pracować około 25 osób. Co najmniej dwóch lekarzy, kilka pielęgniarek, ratownik medyczny, personel ambulatorium, laboratorium, pracowni RTG. Do tego trzeba doliczyć obsadę zespołu ewakuacji medycznej, techników do obsługi agregatów i innych urządzeń oraz służbę dyżurną. Gdyby praca miała się odbywać w systemie dwuzmianowym, liczba personelu się podwaja.

Por. Alicja Pic przyznaje, że praca w szpitalu zakaźnym jest bardzo trudna. – Pracując w pełnym zestawie ochronnym, w masce, kombinezonie, potrójnych rękawiczkach, pielęgniarka po kilku godzinach musi mieć przerwę. Zwyczajnie wymusza to ludzki organizm – mówi oficer. Dodaje, że wówczas miejsce przy chorym musi zająć jej zmienniczka co sprawia, że medyków musi być więcej.

Na misji i nie tylko

Kontenerowy szpital polowy przez kilka lat działał w bazie Ghazni podczas misji polskich żołnierzy w Afganistanie. Wówczas był placówką chirurgiczną. Miał salę operacyjną, pooperacyjną oraz segregacji, tzw. trauma room, salę intensywnej terapii, laboratorium, gabinet dentystyczny, aptekę oraz oddział szpitalny w namiocie przeznaczony do krótkiej hospitalizacji. To właśnie w szpitalu polowym w Ghazni wojskowi lekarze i pielęgniarki ratowali życie i zdrowie wielu polskim i amerykańskim żołnierzom, wojskowym z afgańskiej armii oraz tamtejszym cywilom.

Po powrocie z misji i remoncie w 2016 roku szpital polowy na krótko został rozstawiony na krakowskich Balicach jako placówka medyczna zabezpieczająca Światowe Dni Młodzieży.

Od dwóch miesięcy znów pełni polowy dyżur – tyle że jako placówka zakaźna na czas epidemii. Na szczęście jak dotąd nie trzeba było leczyć w nim żadnego pacjenta.

Bogusław Politowski

autor zdjęć: Bogusław Politowski

dodaj komentarz

komentarze


Prawo dla kluczowych inwestycji obronnych
 
GROM w obiektywie. Zobaczcie sami!
Drukowanie dronów
Pociski do FA-50 i nowe Rosomaki
Sejm zakończył prace nad nowelizacją ustawy o obronie ojczyzny. Teraz czas na Senat
Odbudowa obrony cywilnej kraju
Bezpieczniejsza Europa
Armia pomoże służbom na zachodniej granicy
Pestki, waafki, mewki – kobiety w Polskich Siłach Zbrojnych
Strategia odstraszania. Czy zadziała?
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Podejrzane manewry na Bałtyku
Czarna Pantera celuje
Pierwsze oficerskie gwiazdki
Żołnierze WOT-u szkolili się w Słowenii
„Swift Response ‘25”, czyli lekka piechota w ciężkim terenie
„Niegościnni” marynarze na obiektach sportowych w Ustce
Sukcesy żołnierzy na międzynarodowych arenach
Strażnicy polskiego nieba
Szczyt w Hadze zakończony, co dalej?
11 lipca narodowym dniem pamięci o ofiarach rzezi wołyńskiej
Zbrodnia we wsi, której już nie ma
Wyższe stawki dla niezawodowych
Policjanci w koszarach WOT
Rosyjska maszyna Su-24 przechwycona przez polskie F-16
Rodzinne ćwiczenia z wojskiem
Prezydent na wschodniej granicy
Policja ze wsparciem wojskowego Bayraktara
„Różycki” zwodowany
Miliardowe wsparcie dla PGZ
Ewakuacja Polaków z Izraela
Kolejne czołgi K2 dla naszej armii
Musimy być szybsi niż zagrożenie
Święto sportów walki w Warendorfie
Historyczne zwycięstwo ukraińskiego F-16
Flyer, zdobywca przestworzy
Dekapitacyjne uderzenie w Iran
Planowano zamach na Zełenskiego
Świat F-35
Żołnierze z 10 Brygady Kawalerii Pancernej powalczą w IV lidze
Ratownik w akcji
Nowe zasady fotografowania obiektów wojskowych
BWP-1 – historia na dekady
Podróż w ciemność
Pułk Reprezentacyjny rekrutuje. Kto może dołączyć?
Posłowie za wypowiedzeniem konwencji ottawskiej
Śmierć gorsza niż wszystkie
Dzieci wojny
Broń przeciwko wrogim satelitom
ORP „Necko” idzie do natowskiego zespołu
Kajakami po medale
Nawrocki przedstawia kierownictwo BBN-u
The Power of Infrastructure
Nie żyje żołnierz PKW Irak
Pancerny kot w polskim wojsku
Wypadek Rosomaka
Żołnierze PKW Irak są bezpieczni
Szczyt NATO nie tylko o wydatkach na obronność
Cybermiasteczko na Festiwalu Open’er
Dwa tygodnie „rozgryzania” Homara-K
Pracowity pobyt w kosmosie
USA przyłączyły się do ataku Izraela na Iran
Inwestycja w żołnierzy
Kadeci z NATO i z Korei szkolili się w Karkonoszach
Generał „Grot” – pierwszy dowódca AK

Ministerstwo Obrony Narodowej Wojsko Polskie Sztab Generalny Wojska Polskiego Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych Dowództwo Operacyjne Rodzajów Sił Zbrojnych Wojska Obrony
Terytorialnej
Żandarmeria Wojskowa Dowództwo Garnizonu Warszawa Inspektorat Wsparcia SZ Wielonarodowy Korpus
Północno-
Wschodni
Wielonarodowa
Dywizja
Północny-
Wschód
Centrum
Szkolenia Sił Połączonych
NATO (JFTC)
Agencja Uzbrojenia

Wojskowy Instytut Wydawniczy (C) 2015
wykonanie i hosting AIKELO