W ekstremalnych warunkach żołnierz uczy się jednego – jak przetrwać. Kurs SERE B – oczami uczestnika, żołnierza Szkoły Podoficerskiej Wojsk Lądowych.
Żołnierze często uczestniczą w misjach poza granicami kraju i muszą być w gotowości do przeciwdziałania zagrożeniom zarówno militarnym, jak i pozamilitarnym. Codzienna służba oraz szkolenia przygotowują ich do działania w różnych warunkach atmosferycznych, terenowych, w dzień i w nocy. Nie można wykluczyć sytuacji, w której żołnierz będzie zmuszony do działania w oderwaniu od swojego wojska. Awaria, zestrzelenie lub przymusowe lądowanie śmigłowca w terenie opanowanym przez przeciwnika, uprowadzenie, czy brak kontaktu z własnymi wojskami w trakcie działań bojowych, stawiają żołnierza w nieprzewidywalnej i niekomfortowej sytuacji a procesy decyzyjne obarczone są znaczną dozą niepewności. Szkolenia SERE uczą przetrwania we wrogim bądź nieprzyjaznym środowisku, zwiększają szanse na przeżycie i umożliwiają odzyskanie przez siły własne i powrót do swoich.
Kursy SERE (z ang.: Survival – przetrwanie, Evasion – unikanie Resistance – opór i Escape – ucieczka) prowadzone są na trzech podstawowych poziomach:
A – podstawowy zakres wiedzy teoretycznej,
B – zajęcia teoretyczno- praktyczne,
C – praktyka zdobytych wcześniej umiejętności.
Centrum Szkolenia Sił Powietrznych w Koszalinie to jedno z miejsc na szkoleniowej mapie Wojska Polskiego, gdzie żołnierze zdobywają wiedzę i umiejętności związane z SERE. Tutaj w tym roku skierowano żołnierzy Szkoły Podoficerskiej Wojsk Lądowych im. gen. bryg. Franciszka Seweryna Włada z Poznania.- czy to potrzebne?
Z początkiem marca grupa żołnierzy zameldowała się na wybrzeżu. Wśród kursantów znaleźli się żołnierze z Wojsk Lądowych, Sił Powietrznych i Marynarki Wojennej, w stopniach od szeregowego do pułkownika. Uczestników zakwaterowano w budynku koszarowym, ale doskonale wiedzieli, że do łóżek nie mogą się przyzwyczajać, bo lwia część kursu prowadzona jest praktycznie w terenie.
Kurs SERE B składa się z trzech podstawowych części: teoretycznej, praktycznej oraz podsumowania. Teoria to dane i procedury, które należy opanować, by właściwie działać w przypadku zagrożeń. Ta część szkolenia połączona jest z nauką przetrwania w terenie. Bez odpowiedniego opanowania podawanej wiedzy, żołnierze nie będą w stanie wykonywać zadań w praktycznym działaniu w trakcie kursu.
Na początku kursu poznaliśmy swoich mentorów – instruktorów Cyklu SERE z CSSP z Koszalina. Są wśród nich żołnierze i cywile. Mówią o sobie po prostu Zdzichu, Jurek, Krzysiek, Karolina, Leszek, Zbyszek. To oni będą z nami przez kolejne kilka dni.
Podczas tego kursu najważniejsze jest to, co można wyczytać między wierszami:
- Myśl bo w ekstremalnej sytuacji będziesz mógł liczyć tylko na siebie
- Ucz się na błędach – w trakcie szkolenia jest na to czas
- Słuchaj instruktorów, pomogą ale wycisną z kursantów siódme poty
- Największe przeszkody są w głowach.
Teoria zakończyła się zadaniami wieczornymi dla kursantów. Żołnierze według wytycznych musieli przygotować umundurowanie, oporządzenie i wyposażenie do działania. Wydano również mapy, prowiant i wodę.
Zajęcia praktyczne rozpoczęły się następnego dnia rano sprawdzeniem sprzętu przed wyruszeniem. Wszystko co zakazane, lądowało w depozycie, w specjalnie przygotowanych kartonach. Instruktorzy sugerowali, żeby nie zabierać przedmiotów, które były zbędnym balastem. W trakcie długich kilometrów do przemaszerowania, każdy kilogram niepotrzebnego obciążenia spowalnia żołnierza i może być powodem porażki.
Zajęcia prowadzone w terenie przygotowały kursantów do wykonywania zadań i dawały gotowe rozwiązania w kwestii przetrwania, unikania przeciwnika we wrogim środowisku walki, pracy z mapą, pozyskiwania żywności i wody, wykorzystywania wyposażenia oraz racjonalnego wykorzystywania zasobów.
Kursantów podzielono na zespoły wykonujące samodzielnie postawione zadania. Długie marsze, nanoszenie koordynatów, praca w zespole, maskowanie, skryte przemieszczanie, przygotowanie schronień… prowadziły do ostatniego punktu na mapie i podjęcia przez siły własne.
Osłabienie, zmęczenie, pierwsze symptomy odwodnienia, bolące mięśnie, otarcia stanowią naturalny element kursów SERE. Czego uczą? Pokory, cierpliwości, walki z własnymi słabościami i dążenia do celu.
Kurs zakończył się podsumowaniem i wręczeniem świadectw.
Koszalin to nie jedyne miejsce, gdzie uczy się żołnierzy problematyki SERE. Od początku 2012 roku w poznańskim Centrum Szkolenia Wojsk Lądowych im. Hetmana Polnego Koronnego Stefana Czarnieckiego działa Cykl Szkolenia Rozpoznania i SERE. Komórka odpowiedzialna jest za szkolenie żołnierzy z rozpoznania i wiedzy o armiach innych państw oraz przygotowanie do bardzo trudnego wyzwania, jakie może mieć miejsce na polu walki – izolacji od sił własnych. Poznańskie kursy SERE obejmują poziom szkolenia C, instruktorskie oraz instruktorskie zaawansowane.
Tekst: kursant SERE
autor zdjęć: kursant SERE
komentarze