Walczył w Iraku, Macedonii i Afganistanie. Uczestniczył w kilkudziesięciu operacjach najwyższego ryzyka. Tylko w Afganistanie uratował życie kilkudziesięciu żołnierzy. – Służba w Jednostce Wojskowej Komandosów była dla mnie zaszczytem. Ale teraz czas na nowe wyzwania – mówi st. sierż. Krzysztof Pluta „Wir”. Podoficer po 16 latach służby odchodzi z armii.
Pułkownik Wiesław Kukuła, dowódca Jednostki Wojskowej Komandosów, opisując profesjonalizm „Wira” mówił, że gdyby kiedykolwiek miał po niego przylecieć śmigłowiec ratunkowy, to chciałby, aby na pokładzie był właśnie sierżant Krzysztof Pluta. Podobne zdanie o medyku mają operatorzy z jednostki. – Jest uparty, czasem nawet bezczelny, ale przede wszystkim lojalny i uczciwy. To świetny fachowiec – przyznają.
„Wir” do wojska poszedł zaraz po maturze, w 1998 roku. Kilka miesięcy służył w Centrum Szkolenia Wojsk Obrony Przeciwlotniczej w Koszalinie, a później otrzymał powołanie do ówczesnego 1 Pułku Specjalnego Komandosów (dziś JWK). W Lublińcu służbę rozpoczął na stanowisku o trzech specjalnościach: kierowca, zwiadowca i sanitariusz. – Zachłysnąłem się jednostką. Od pierwszego dnia służby wiedziałem, że właśnie tu jest moje miejsce. Zostałem operatorem zespołu bojowego, bo zawsze chciałem pracować z najlepszymi – opowiada.
W szeregach komandosów z Lublińca spędził 15 lat. W tym czasie siedmiokrotnie wyjeżdżał na misje: dwa razy służył w Macedonii i Iraku, trzy razy w Afganistanie. To właśnie na misjach zdobywał doświadczenia z zakresu medycyny pola walki. Dziś jego umiejętności trudno przecenić. Podczas służby odbył wiele kursów medycznych. Jest pierwszym Polakiem, który ukończył prestiżowe i bardzo trudne szkolenie SOCM (Special Operations Combat Medic) w Stanach Zjednoczonych. To tam Wir nauczył się, jak na polu walki podtrzymać życie rannego przez 72 godziny. Do dziś to szkolenie udało się ukończyć jedynie dwóm Polakom.
Medyk z powołania
Podczas misji w Afganistanie, jako żołnierz Zespołu Bojowego Task Foce 50, uczestniczył w 79 operacjach najwyższego ryzyka. Ale to nie wszystko. Przyjął na siebie dodatkowe obowiązki. Na ochotnika zgłosił się do Amerykanów i w czasie wolnym wykonywał dyżurne loty śmigłowca ratunkowego. – Kiedy inni odpoczywali po akcjach, on brał dyżury w szpitalu lub latał Medevaciem – opowiada kolega z jednostki. Dyżury trzymał przez 24 godziny. Z radiem, przez które był wzywany do śmigłowca, nie rozstawał się nigdy. Gotowy do pomocy zawsze, nawet w środku nocy.
Tylko podczas służby w Afganistanie uratował życie co najmniej kilkudziesięciu żołnierzy z państw NATO, afgańskim policjantom i cywilom. Brał udział w 97 lotach po najciężej rannych, mniej groźnych interwencji było dwa razy więcej. Na pokładzie Medevacu przywoził Polaków, Amerykanów, żołnierzy innych narodowości oraz afgańskich policjantów i dzieci. W takich „polowych” warunkach robił wszystko, by uratować życie rannym. Zdarzało się, że musiał nakłuwać ściany klatki piersiowej grubą igłą, bo poszkodowany w walce miał odmę płucną. – Na pokładzie tamowałem krwotoki z tętnic podobojczykowych i udowych, podawałem środki przeciwbólowe – wspomina Wir.
Jaki był jego najtrudniejszy moment podczas służby? Wir przypomina historię z 2013 roku. Podczas dyżuru Medevac dostał wezwanie do siedmiu amerykańskich żołnierzy, którzy zostali poważnie ranni w wyniku wybuchu bomby. Mieli uszkodzone tętnice, urwane kończyny. Ich stan był bardzo ciężki. Walka o życie siedmiu żołnierzy trwała 45 minut, tyle ile lot śmigłowca do bazy. – Na pokładzie był ze mną jeszcze jeden medyk. Udało się. Wszyscy przeżyli. To największe zawodowe ekstremum, jakie przeżyłem – opowiada.
Za osiągnięcia zawodowe st. sierż. Krzysztof Pluta otrzymał w 2014 roku „Buzdygana”, nagrodę Polski Zbrojnej. Wyróżnienie dedykował sanitariuszce Powstania Warszawskiego Halinie Jędrzejewskiej.
Nowe wyzwania
Kilka dni temu komandos pożegnał się ze służbą. – W armii służyłem 16 lat, z tego 15 jako operator Jednostki Wojskowej Komandosów. To była trudna, ale bardzo wartościowa służba. Zawsze będę dobrze wspominał swoich kolegów i dowódców – mówi st. sierż. Krzysztof Pluta i dodaje – Jednostka Komandosów to kuźnia charakterów. To właśnie ludziom, którzy tworzą JWK zawdzięczam to, kim dzisiaj jestem.
Były komandos nadal będzie zajmował się medycyną pola walki. Zamierza zająć się szkoleniem służb mundurowych w tym zakresie. – Mam nadzieję, że armia będzie chciała korzystać z mojej wiedzy – mówi.
St. sierż. Pluta podkreśla, że przez lata wyszkolił w jednostce kilkunastu świetnych medyków. – Jestem pewien, że operatorzy z JWK podczas kolejnych misji, będą mieli zapewnioną opiekę na najwyższym poziomie – zapewnia.
autor zdjęć: arch. prywatne st. sierż. Krzysztofa Pluty, Krzysztof Wojciewski
komentarze