moja polska zbrojna
Od 25 maja 2018 r. obowiązuje w Polsce Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych, zwane także RODO).

W związku z powyższym przygotowaliśmy dla Państwa informacje dotyczące przetwarzania przez Wojskowy Instytut Wydawniczy Państwa danych osobowych. Prosimy o zapoznanie się z nimi: Polityka przetwarzania danych.

Prosimy o zaakceptowanie warunków przetwarzania danych osobowych przez Wojskowych Instytut Wydawniczy – Akceptuję

Walka z ogniem, walka z wodą

Podczas ataku na okręt został zabity dowódca. Załoga jednak musi sobie poradzić nawet w tak trudnej sytuacji. Utrzymać obsadę kluczowych stanowisk i kontynuować walkę z pożarem oraz przebiciami. Tak w niemieckim ośrodku Neustadt szkoliła się załoga niszczyciela min ORP „Mewa”.

O German Navy Damage Control Training Center krążą legendy. Pod okiem tamtejszych fachowców załogi okrętów przechodzą kompleksowe szkolenia poświęcone walce na morzu i tzw. obronie przeciwawaryjnej. Poszczególne epizody nie są jednak zawieszone w próżni. Układają się w spójny scenariusz, który pozwala marynarzom poczuć się trochę jak na wojnie, a przynajmniej jak podczas misji w regionie dotkniętym kryzysem. I to właśnie sprawia, że placówka uchodzi za jedną z najlepszych na świecie.

Ośrodek powstał z myślą o niemieckiej marynarce wojennej. Od lat korzystają jednak z niego także siły morskie innych państw NATO, w tym rzecz jasna Polski. W Neustadt swoje umiejętności doskonaliła na przykład załoga okrętu dowodzenia siłami obrony przeciwminowej ORP „Kontradmirał Xawery Czernicki”. Trening był dla niej elementem przygotowań do służby w natowskim zespole SNMCMG1. W ostatnich latach szkolenie przechodzą kolejne wprowadzane do służby niszczyciele min projektu 258. – Jako pierwszy w ośrodku gościł ORP „Kormoran”, a przed rokiem byli tam marynarze z ORP „Albatros”. Teraz przyszła kolej na nas – podkreśla kmdr ppor. Bartosz Blaszke, dowódca ORP „Mewa”.

REKLAMA

Okręt z 13 Dywizjonu Trałowców spędził w Neustadt blisko dwa tygodnie. Pierwsze dwa dni upłynęły pod znakiem spotkań z instruktorami, którzy chcieli szczegółowo poznać okręt i obowiązujące na jego pokładzie procedury. Trzeciego dnia ORP „Mewa” wyszła w morze. – Tam zaaranżowane zostały pierwsze epizody. Załoga musiała zaprezentować, w jaki sposób radzi sobie z pożarem, przebiciem kadłuba czy awarią systemu sterowania napędem. Nieśliśmy też pomoc człowiekowi, który wypadł za burtę – wylicza kmdr ppor. Blaszke. Nazajutrz marynarze zwalczali zagrożenia asymetryczne – odpierali ataki szybkiej łodzi motorowej i samolotu. Tydzień zakończył się epizodem w porcie. – Scenariusz ćwiczeń zakładał, że na pokładzie wybuchł pożar. Stało się to pod nieobecność załogi. Pierwsze działania musiała podjąć służba dyżurna – opisuje dowódca „Mewy”. Kiedy okręt stoi w macierzystym porcie, zwykle pełni ją dwójka marynarzy. Poza granicami kraju ich liczba z reguły wzrasta, ale to i tak relatywnie niewielkie siły. – Niemcy chcieli sprawdzić, jak działamy w tak uszczuplonym składzie, zanim jeszcze na miejsce dotrze straż pożarna – wyjaśnia kmdr ppor. Blaszke.

Jednocześnie w pierwszym tygodniu marynarze przeszli intensywny trening na lądzie. Wzięli udział w zajęciach z medycyny pola walki. Ćwiczyli również w specjalistycznym kompleksie, gdzie można wywołać kontrolowany pożar bądź zasymulować przebicie okrętowego kadłuba. – W jednym z pomieszczeń ustawiony został trenażer, który odwzorowuje przedział wodoszczelny fregaty. Przez otwory w burtach można go stopniowo zalewać wodą. Ćwiczący mieli uszczelniać symulowane przebicia tak, by zahamować przeciek – tłumaczy kmdr ppor. Blaszke.

Tymczasem zadania z pierwszego tygodnia stanowiły zaledwie wstęp do głównej części szkolenia. Punktem wyjścia do niej był scenariusz zakładający narastanie w Europie polityczno-wojskowego kryzysu. Zasymulowana sytuacja przypominała trochę zawirowania wokół Ukrainy, które prowadziły do najpierw ograniczonej, później pełnoskalowej inwazji Rosji. Oto bowiem na kontynencie duże państwo rozpada się na wiele mniejszych organizmów. Jeden z nowo powstałych krajów chce uzależnić od siebie kilka pozostałych. Eskaluje napięcie, a do tego celu wykorzystuje mniejszości narodowe. Wreszcie zajmuje należące do sąsiada enklawy. ONZ, chcąc uniknąć rozlania się wojny na cały kontynent, decyduje się na wysłanie w newralgiczny rejon misji stabilizacyjnej. Jej trzon stanowią siły NATO. Na morze wychodzą okręty, a wśród nich ORP „Mewa”. Marynarze muszą się jednak mieć na baczności.

– Podczas misji patrolowaliśmy kluczowe dla żeglugi szlaki. Byliśmy narażeni na ataki z powietrza i od strony morza, gdzie operowały szybkie łodzie motorowe. Po kolejnych uderzeniach załoga musiała walczyć z pożarem czy przebiciami. Sytuacja była jednak dużo bardziej dynamiczna niż w pierwszej części szkolenia. Do tego wraz z upływem czasu zadania okazywały się coraz bardziej skomplikowane – przyznaje kmdr ppor. Blaszke. Początkowo załoga walczyła z pojedynczymi zagrożeniami, szybko jednak zaczęły się one kumulować. Przykład? Na okręcie, na skutek uderzenia przeciwnika, jednocześnie doszło do przebicia i pożaru. W jednej z końcowych odsłon, w myśl scenariusza, zabity został dowódca. Nawet w tak trudnej sytuacji należało jednak działać, obsadzić jego stanowisko i kontynuować walkę o żywotność okrętu.

– Szkolenie stanowiło znakomity sprawdzian zdolności psychofizycznych, zwłaszcza dla młodszych marynarzy – ocenia st. chor. sztab. mar. Krzysztof Karczewski, bosman okrętowy na ORP „Mewa”. – Działaliśmy co prawda pod okiem instruktorów, ale jednak w bardzo realistycznych warunkach – dodaje. Ważny był także sam scenariusz. – Otworzył nam oczy na wiele zagrożeń. Jeden z epizodów na przykład zakładał, że ogień pojawia się jednocześnie na dwóch poziomach pokładu. Pożary wzajemnie się podsycają, a co gorsza, wszystko to dzieje się w pobliżu BCI [bojowe centrum informacji – przyp. red.], czyli faktycznego mózgu okrętu. Aby poradzić sobie z takim problemem, trzeba działać nie tylko szybko, ale też w sposób skoordynowany – podkreśla podoficer. Pobyt w Neustadt to również okazja do wymiany doświadczeń i podpatrywania rozwiązań stosowanych przez sojuszników. – Niemcy działają według procedur rozpisanych w najdrobniejszych szczegółach. Nam z jednej strony przydałoby się usystematyzowanie pewnych założeń, z drugiej jednak ujęcie wszystkiego w paragrafy mogłoby się okazać nie do końca dobre. Zagrożenia często wymykają się schematom, a walka z nimi wymaga nie tylko doświadczenia, ale też intuicji i odrobiny improwizacji – zaznacza st. chor. sztab. mar. Karczewski.

Tymczasem „Mewa” wróciła już do Gdyni. – Teraz czeka nas analiza końcowego raportu ze szkolenia. Przeanalizujemy wnioski, zastanowimy się, które z rozwiązań warto przeszczepić na nasz grunt – mówi kmdr ppor. Blaszke i dodaje: – Takie treningi jak ten w Neustadt są dla nas na wagę złota. Nie tylko pozwalają podnosić kompetencje poszczególnych członków załogi, ale też zgrywać cały zespół.

W szkoleniu oprócz marynarzy z ORP „Mewa” wzięli też udział ich koledzy z 12 Dywizjonu Trałowców. W niedalekiej przyszłości będą oni służyć na ORP „Jaskółka” – kolejnym niszczycielu min typu Kormoran II, który niebawem wejdzie do służby.

Łukasz Zalesiński

autor zdjęć: bsmt Ariel Szczepański/ 8 FOW

dodaj komentarz

komentarze


Ogniem i dynamitem
 
MON podsumowało 10 miesięcy rządów koalicji
Cezary Tomczyk o podkomisji smoleńskiej
Olimp w Paryżu
Polacy pobiegli w „Baltic Warrior”
Operacja „Feniks” – pomoc i odbudowa
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Ocean dronów
Drony nad poligonem
Pod Kockiem walczyli do końca
Żaden z Polaków służących w Libanie nie został ranny
Tydzień Kormorana
Czarne Pantery już w Poznaniu
Widzenie przyszłości
Płk dr Sowa: Szkolenie rezerw osobowych jest częścią planu budowy systemu służby powszechnej
Pamiętamy o bohaterach Batalionów Chłopskich
Radar na bezzałogowce
Na zapleczu Feniksa
Ostre słowa, mocne ciosy
Żeby drużyna była zgrana
Odznaczenia państwowe za medale paryskich igrzysk
Hubalczycy nie złożyli broni
Zapomogi dla wojskowych poszkodowanych w powodzi
Więcej wojska wesprze powodzian
Zwycięzca w klęsce, czyli wojna Czang Kaj-szeka
NATO silniejsze niż kiedykolwiek
Tłumy biegły po nóż komandosa
Wyższe świadczenie mieszkaniowe dla żołnierzy
Czy Orka przypłynie z Korei?
Kaszubski Tygrys
Cyniczna gra Bacha
„Kieszonkowy” okręt podwodny
Polska i Turcja – od wojen do szacunku i sympatii
Adm. Bauer: NATO jest na właściwej ścieżce
Projekt wsparcia dla pracodawców żołnierzy
WAT po raz 74 zainaugurował rok akademicki
Ramstein Flag nad Grecją
Nie rewolucja, lecz ewolucja
Polskie armatohaubice na poligonie w Estonii
Operacja „Feniks” – służby działają, wspierają, ale też niosą nadzieję
Na Białej Głuchołaskiej stanął most
Wojsko Polskie w oczach zagranicznych mediów
Ukraińska wizja MRAP-a
Olympus in Paris
Realizm dowodzenia
Podwyżki dla niezawodowych
Album o żołnierzach-olimpijczykach
25 km na 25 lat Polski w Sojuszu
Underwater Academy
Trójstronne porozumienie
Pierwszy test „Tarczy Wschód”
Ukoić ból po stracie
Czworonożny żandarm w Paryżu
Paryż – odliczanie do rozpoczęcia igrzysk!
WOT z Pomorza ze wsparciem dla Dolnego Śląska
Przełom w sprawie rzezi wołyńskiej?
NATO odpowiada na falę rosyjskich ataków
Wojsko połączy Głuchołazy

Ministerstwo Obrony Narodowej Wojsko Polskie Sztab Generalny Wojska Polskiego Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych Dowództwo Operacyjne Rodzajów Sił Zbrojnych Wojska Obrony
Terytorialnej
Żandarmeria Wojskowa Dowództwo Garnizonu Warszawa Inspektorat Wsparcia SZ Wielonarodowy Korpus
Północno-
Wschodni
Wielonarodowa
Dywizja
Północny-
Wschód
Centrum
Szkolenia Sił Połączonych
NATO (JFTC)
Agencja Uzbrojenia

Wojskowy Instytut Wydawniczy (C) 2015
wykonanie i hosting AIKELO