moja polska zbrojna
Od 25 maja 2018 r. obowiązuje w Polsce Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych, zwane także RODO).

W związku z powyższym przygotowaliśmy dla Państwa informacje dotyczące przetwarzania przez Wojskowy Instytut Wydawniczy Państwa danych osobowych. Prosimy o zapoznanie się z nimi: Polityka przetwarzania danych.

Prosimy o zaakceptowanie warunków przetwarzania danych osobowych przez Wojskowych Instytut Wydawniczy – Akceptuję

 
Armia musi mieć poczucie historycznej tożsamości

#ObliczaArmii  Patronów JWK upamiętniamy nie tylko od święta. Komandosi noszą na ramionach znaki batalionów AK, w jednostce pełnią służbę współcześni „zośkowcy” czy żołnierze „Parasola”. Utrzymujemy też stały kontakt z wieloma kombatantami. Nie wyobrażam sobie bowiem armii bez odniesień do tradycji i historii – mówi płk Wiesław Kukuła, dowódca Jednostki Wojskowej Komandosów.


Czym dla Pana są tradycje wojskowe?

Pułkownik Wiesław Kukuła: Najprościej rzecz ujmując, to kontynuacja misji tych, którzy służyli Polsce przede mną. Nie wyobrażam sobie armii bez własnej tożsamości i odniesienia do tradycji. Bo to sposób funkcjonowania charakterystyczny dla najemników, a nie prawdziwych żołnierzy.

Jednostka Wojskowa Komandosów dziedziczy tradycje między innymi batalionów AK. W jaki sposób pielęgnujecie pamięć o bohaterach?

O naszych poprzednikach staramy się pamiętać nie tylko od święta. Żołnierze noszą na ramionach znaki historycznych formacji. Przykładem jest zespół dowodzenia JWK, który wybrał symbol „zośkowców”, zespół bojowy „C” nosi na ramieniu znak „Parasola”, a zespół „B” upamiętnia tradycje 1 Samodzielnej Kompanii Commando. Wiele z tych symboli na nasze mundury uroczyście przypięli sami kombatanci. O tradycji pamiętamy także podczas wojskowych ćwiczeń – często nadajemy im historyczne kryptonimy. Dziedziczenie tradycji to jednak coś więcej niż zewnętrzne oznaki nawiązywania do niej – to codzienne dawanie świadectwa, że jest się jej godnym. Widzę w tym również wielką odpowiedzialność.


Co to znaczy, że JWK kontynuuje misję swoich poprzedników?

Bataliony AK czy 1 Samodzielna Kompania Commando miały jasno określone cele. Wykonywały operacje specjalne, walcząc o wolną Polskę. Nasza misja jest podobna, z tym że w innym czasie kontynuujemy ich działania. Szkolimy się, by w razie potrzeby służyć rodakom i walczyć o bezpieczeństwo kraju. Kontynuacja misji naszych poprzedników oznacza nie tylko przenoszenie w teraźniejszość i przyszłość najlepszych doświadczeń, lecz także integrowanie wokół jednostki wszystkich środowisk komandosów.
Oddawanie hołdu poprzednikom i utożsamianie z nimi są bardzo ważne nie tylko dla żołnierzy. Staramy się okazywać kombatantom szacunek także w nowoczesny sposób, by młodzi ludzie, którzy być może kiedyś założą ciemnozielony beret wojsk specjalnych, poczuli, że pewne wartości „ma się we krwi”.
Co pewien czas przygotowujemy specjalne projekty odwołujące się do historycznych tradycji. Jednym z nich jest wydany przez nas kalendarz na 2014 rok ze zdjęciami żołnierzy JWK i powstańców warszawskich. Choć kalendarz przestał być aktualny, szkoły proszą nas o wysłanie jego egzemplarzy, które nie są nam już potrzebne. Uczniowie wycinają z nich fotografie i przyozdabiają ściany szkolnych pracowni! Ci młodzi ludzie codziennie patrzą na nas i naszych poprzedników – myślę, że tak rodzą się pierwsze marzenia o służbie wojskowej!
Niesamowitym dla mnie faktem jest to, że synowie jednego z poległych żołnierzy jednostki wkrótce staną do selekcji. Jak powiedziała mi ich matka: chcą iść drogą ojca. Trzymam kciuki za tych dzielnych chłopaków i myślę, że nie mylą się nasi koledzy z amerykańskich sił specjalnych, którzy twierdzą, iż my Polacy wojaczkę mamy we krwi.


Czy w Pana życiu wydarzyło się coś, co wpłynęło na postrzeganie przez Pana wojskowej tradycji?

W moim przypadku to raczej kwestia wychowania. Moja mama, by nauczyć mnie czytać, sięgnęła po „Potop”. Dla ojca służba wojskowa była tym, czym wówczas dla większości mężczyzn – świętym obowiązkiem, z którego był dumny. Miałem również niesamowite szczęście do nauczycieli. Moja wychowawczyni z Technicznych Zakładów Naukowych w Częstochowie – pani mgr Anna Śpiewakowska  wpajała nam przy każdej sposobności, że to my – pokolenie '89 – mamy być współczesnymi Kolumbami. Potem już bezpośredni wpływ na kształtowanie moich poglądów miały doświadczenia służbowe i spotkania z ludźmi, o których wcześniej tylko czytałem. Znani mi z kart historii oraz z książek bohaterowie, mimo podeszłego wieku i przeważnie traumatycznych doświadczeń, w sercach wciąż pozostali żołnierzami. To osoby pełne życia i humoru. Kiedyś, podczas spotkania z nimi, zrozumiałem, że prawdziwi bohaterowie po prostu żyją wśród nas jako skromni ludzie – warto odnajdywać te diamenty, zamiast ulegać niezwykle atrakcyjnym, ale nierealnym wzorcom wykreowanym w hollywoodzkich studiach filmowych.

Żołnierze Jednostki Wojskowej Komandosów często spotykają się z weteranami II wojny światowej…

Zazwyczaj są to spotkania organizowane przez jednostkę. Kombatanci AK są naszymi gośćmi lub odwiedzamy ich w domach. Ale wiele jest również indywidualnych inicjatyw żołnierzy, wynikających z ich osobistych przekonań i potrzeb. Sam uwielbiam takie spotkania, bo to najwspanialsza lekcja historii i pokory. Wielu z kombatantów „awansowało” również na stanowiska naszych mentorów, bardziej lub mniej świadomie podpowiadając nam praktyczne rozwiązania lub pomagając podjąć trudne decyzje.
Niedawno gościła w Lublińcu kpt. Weronika Sebastianowicz, weteranka Armii Krajowej. W połowie września składaliśmy życzenia żołnierzowi AK gen. bryg. Januszowi Brochwiczowi-Lewińskiemu z okazji 95. urodzin. Mamy stały kontakt z sanitariuszką Powstania Warszawskiego panią Haliną Jędrzejewską. Lista osób, z którymi żołnierze utrzymują kontakt, jest bardzo długa. W ubiegłym roku, na przykład, odnaleźliśmy w Polsce rodzinę ppłk. Władysława Smrokowskiego, który dowodził 1 SKC.


Te kontakty są ważne nie tylko dla żołnierzy JWK, lecz także dla weteranów...

Weterani są szczęśliwi, gdy opowiadamy im, w jaki sposób działa współczesny „Parasol”, „Zośka” czy „Miotła”. Dla nas z kolei wielką nagrodą jest usłyszeć: „jesteście tacy jak my” albo: „płynie w nas ta sama krew”. A opowieści, których nie przeczyta się w książkach czy pamiętnikach, są po prostu bezcenne. Bardzo chciałbym już jako były żołnierz starzeć się ze świadomością, że mam godnych następców i walczyłem w słusznej sprawie. Cieszę się, jeśli oni mogą dziś tak się poczuć. Zresztą jesteśmy im winni znacznie więcej!
Wiele oddziałów specjalnych z innych armii zazdrości nam wspaniałych tradycji. Jestem przekonany, że motywacja oraz – co za tym idzie – zdolności bojowe jednostki są większe dzięki silnym korzeniom tkwiącym we wspaniałej polskiej historii wojskowości.

rozmawiała Magdalena Kowalska-Sendek

autor zdjęć: Arch. JWK, Irek Drożdzański, Piotr Bławicki

dodaj komentarz

komentarze


Biały Dom o polskich MiG-ach
 
To dobra ustawa dla wojska
Garnizon US Army na stałe
Cztery lekkoatletki CWZS-u na podium w Stambule
Polskie MiG-29 dla Ukrainy
Wojna w świecie popkultury
Celne oko strzelców CWZS-u
Młot na dyktatora
Polscy marynarze za kołem podbiegunowym
„Hubal” bije Niemców
Na jakich zasadach gratyfikacja?
Cegiełka na morzu
Polski wkład w „Wisłę”
NATO podsumowało 2022 rok
Będziemy produkować więcej amunicji
Sportowcy-żołnierze uhonorowani za wyniki z 2021 i 2022 roku
Koniec XI zmiany PKW Orlik
Nowatorskie manewry Marszałka
Holendrzy kończą dyżur w Polsce
BBN zaprasza na cykl debat strategicznych
Startuje „Jaskółka”
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Mord na przywódcach podziemia niepodległościowego
Jakie ćwiczenia dla pasywnej rezerwy?
Na trasie legendarnego biegu
Czworonożni komandosi na pokładzie C-295M
Amerykanie demonstrują gotowość na Bałtyku
Śladem profesjonalistów
Na ratunek „Rudemu”
Świadczenie za staż – z podpisem prezydenta
Polskie samoloty MiG-29 dla Ukrainy
Air Policing piątej generacji
„Słowacka tarcza” z polskim udziałem
Żołnierze walczyli o medale w Biegu Piastów
Międzyrządowe konsultacje w Rumunii
Wicepremier Błaszczak o Air Show 2023
NATO patrzy na wschód
Great Game on the Sea
„Trenuj z wojskiem” po raz trzeci
Pod okiem rangersów
USA szybciej dostarczą Abramsy do Ukrainy
Pierwsze eksponaty MWP już w nowej siedzibie
Karą mogła być tylko śmierć
Podejmij studia na nowym kierunku WAT
Więcej Bystrych dla armii
Kormorany, czyli praca zespołowa
Nowoczesne wojsko, bezpieczna Ojczyzna
Kolejne czołgi K2 i haubice K9 dla Wojska Polskiego
Perun. Polska rakieta z szansą na lot w kosmos
Kościuszko, czyli ostatnia nadzieja Rzeczypospolitej
F-35 w powietrzu
Rezerwujcie czas! Już niedługo wojskowa gala MMA
O pomocy dla Ukrainy
Defilada powraca!
Medic on the Battlefield
Arktyczny Delfin na tropie okrętów podwodnych
Silniejsza obrona południowo-wschodniej flanki
„Nie działałem na rzecz obcego mocarstwa”
Wspólne zakupy amunicji
GROM szuka odważnych
Podoficerowie 6 BPD na pionierskim kursie
Sukces polskiej judoczki w Gruzji
„Miron” Łucki patronem Zespołu Bojowego JWK
Setka ppor. Krzysztofa Żebrowskiego
Słowo czekisty

Ministerstwo Obrony Narodowej Wojsko Polskie Sztab Generalny Wojska Polskiego Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych Dowództwo Operacyjne Rodzajów Sił Zbrojnych Wojska Obrony
Terytorialnej
Żandarmeria Wojskowa Dowództwo Garnizonu Warszawa Inspektorat Wsparcia SZ Wielonarodowy Korpus
Północno-
Wschodni
Wielonarodowa
Dywizja
Północny-
Wschód
Centrum
Szkolenia Sił Połączonych
NATO (JFTC)
Agencja Uzbrojenia

Wojskowy Instytut Wydawniczy (C) 2015
wykonanie i hosting AIKELO