Wrocławskie lotnisko w dzielnicy Strachowice. Minęła północ. Rozpoczyna się sobota 13 kwietnia. Potężny czterosilnikowy samolot C-130 Hercules o numerze taktycznym 1502 z biało-czerwoną szachownicą na skrzydłach czeka na załadunek. Po raz pierwszy poleci w daleką drogę do Afryki Zachodniej do Bamako – stolicy Mali.
Jest zimno. Zaledwie kilka kresek powyżej zera. Tam, gdzie lecimy, będzie zupełnie inaczej. Na południu Mali, gdzie służą nasi żołnierze, panują upały. W dzień słupek rtęci dochodzi do 41 stopni w cieniu.
Otwiera się rampa załadowcza samolotu. Podjeżdżają samochody wiozące palety z ładunkiem. Żołnierze z Zespołu Transportu i Przeładunku Komendy Obsługi Lotniska sprawnie uwijają się przy pasach i łańcuchach mocujących. Kierowani przez sierż. Emila Węglowskiego, wykorzystując platformę załadunkową Atlas, szybko wtaczają palety do wnętrza samolotu. Są na nich racje żywnościowe, środki medyczne i wiele innego sprzętu wojskowego potrzebnego do sprawnego funkcjonowania Polskiego Kontyngentu Wojskowego.
Nieopodal stoją ludzie w mundurach. Gdy cargo zostaje załadowane, zajmują miejsca w maszynie. Jest ich piętnastu. Pięciu podoficerów to logistycy z 10 Brygady Logistycznej z Opola. Dwóch innych służy na co dzień w 1 Brygadzie Logistycznej w Bydgoszczy. Jest jeszcze podoficer z 12 Brygady Zmechanizowanej w Szczecinie i jeden z Centrum Szkolenia Logistycznego w Poznaniu. Po przybyciu do Mali kierowani przez dowódcę PKW ppłk. Adama Jangrota, który już ponad miesiąc jest w rejonie misji, wejdą w skład zespołu szkoleniowego LTT (Logistic Training Team). Będą stacjonowali w bazie szkoleniowej w miejscowości Koulikoro – około 60 kilometrów na północ od Bamako.
W Herculesie zajmują także miejsca dwaj saperzy z 5 Pułku Inżynieryjnego w Szczecinie oraz dwaj saperzy w stopniach oficerskich. Jeden jest z 1 Pułku Saperów w Brzegu, drugi z Centrum Szkolenia Wojsk Inżynieryjnych we Wrocławiu. To członkowie zespołu rozminowania (IOD Team). W afrykańskim kraju zajmą się przeciwminową ochroną baz. Będą również pełnili funkcję doradczo-szkoleniową w zakresie przeciwdziałania zagrożeniom wybuchowym. Miejsce w samolocie zajmuje także oficer ze Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz tłumacz polskiego PKW.
Samolot polskich Sił Powietrznych wylatuje do Mali po raz pierwszy. – Nie będzie to lot pierwszy i ostatni. W zależności od potrzeb Dowództwo Operacyjne będzie planowało kolejne transporty. Na pewno nie będzie ich jednak tyle, ile do Afganistanu – powiedział mjr Marek Pietrzak z biura prasowego Dowództwa Operacyjnego.
Jedna z dwóch załóg, które będą pilotowały samolot z 33 Bazy Lotnictwa Transportowego z Powidza na trasie liczącej kilkanaście tysięcy kilometrów, dokonuje ostatnich sprawdzeń i zaczyna przygotowywać się do lotu. Jej dowódca mjr Marcin Szubiński zajął już miejsce w kokpicie.
Na twarzach pasażerów widać mieszane odczucia. Emocje związane z czekającym ich długim lotem mieszają się z niedawnymi pożegnaniami z najbliższymi. Żołnierze wylatują przecież do pracy na kilka długich miesięcy…
Lot w Herculesie nie będzie komfortowy. Na desantowych krzesełkach spędzimy najpierw kilka godzin w przelocie do Hiszpanii i kilka kolejnych godzin do Mali. W sumie pokonamy w jedną stronę około 7 tysięcy kilometrów.
Przed wylotem ktoś ze znajomych zapytał mnie: po co tam lecisz? Bo lecą nasi żołnierze, a moją powinnością jest być tam, gdzie oni, relacjonować ich służbę. Wtedy ten ktoś zapytał: a po co nasi żołnierze tam lecą? Mali leży przecież tak daleko od naszych granic…? – Lecą tam, bo ktoś zagroził mieszkającym tam ludziom. Bo fanatycy islamscy spod znaku Al-Kaidy zaczęli się tam umacniać, tworzyć bazy szkoleniowe. Terroryści wytrenowani tam w zabijaniu mogliby za jakiś czas zagrozić Europie i Polsce. Lecę, bo świat uznał, że trzeba pomóc – odpowiedziałem.
Huk silników zagłuszył myśli. Wystartowaliśmy. W głowie każdego pasażerów pojawiły się pytania: jak przebiegnie ta długa podróż? Jak przywita nas afrykański kontynent? Czy misja w egzotycznym Mali przebiegnie spokojnie?
O tym wszystkim już niedługo.
autor zdjęć: Ryszard Godlewski
komentarze