moja polska zbrojna
Od 25 maja 2018 r. obowiązuje w Polsce Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych, zwane także RODO).

W związku z powyższym przygotowaliśmy dla Państwa informacje dotyczące przetwarzania przez Wojskowy Instytut Wydawniczy Państwa danych osobowych. Prosimy o zapoznanie się z nimi: Polityka przetwarzania danych.

Prosimy o zaakceptowanie warunków przetwarzania danych osobowych przez Wojskowych Instytut Wydawniczy – Akceptuję

Bohater odtrącony

12 maja 1970 roku, w 26. rocznicę rozpoczęcia ostatecznego natarcia na Monte Cassino, zmarł w Londynie gen. Władysław Anders, dowódca Armii Polskiej w ZSRS i 2 Korpusu Polskiego. To on wyprowadził w 1942 roku ze Związku Sowieckiego ponad 115 tys. Polaków, żołnierzy i cywilów ocalałych z sowieckich więzień i łagrów. Spoczywa na Monte Cassino wśród swoich towarzyszy broni.

Spotkanie Karola Rozmarka (z lewej) z władzami emigracyjnymi RP. W środku gen. Władysław Anders.

„Generał Anders stał się symbolem bohatera odtrąconego, nawet we własnym kraju. Obecni władcy kiedyś odpokutują za grzech takiego traktowania szlachetnego syna Polski” – mówił w Londynie 21 maja 1970 roku podczas mszy żałobnej po śmierci gen. Władysława Andersa ks. kard. John Heenan, prymas Anglii i Walii. Generał zmarł 12 maja tego roku w 26. rocznicę ostatecznego natarcia na Monte Cassino. Zgodnie ze jego wolą został pochowany wśród swoich żołnierzy na Polskim Cmentarzu Wojennym na słynnym włoskim wzgórzu. Gen. Anders związany był z wojskiem od czasów młodości. Podczas I wojny światowej walczył w armii carskiej, w 1917 roku wstąpił do I Korpusu Polskiego, a w 1918 roku zgłosił się do polskiego wojska. Jako szef sztabu Armii Wielkopolskiej brał udział w powstaniu wielkopolskim, walczył też w wojnie polsko-bolszewickiej, dowodząc 15 Pułkiem Ułanów Poznańskich.

W Polsce międzywojennej generał dowodził m.in. Kresową Brygadą Kawalerii i Nowogródzką Brygadą Kawalerii. – Jako znakomity jeździec brał udział w międzynarodowych zawodach hippicznych, w 1932 roku był szefem polskiej drużyny jeździeckiej, która zdobyła Puchar Narodów w Nicei – mówi dr Jan Fabiański, historyk zajmujący się okresem II wojny światowej. Podczas kampanii we wrześniu 1939 roku gen. Anders walczył m.in. w rejonie Płocka, Warszawy i pod Tomaszowem Lubelskim. 29 września dostał się do sowieckiej niewoli. – Był przetrzymywany w centralnym więzieniu NKWD na Łubiance, a potem w więzieniu śledczym Butyrki w Moskwie, gdzie wielokrotnie go przesłuchiwano i namawiano do współpracy ze Związkiem Sowieckim – opisuje ekspert.

REKLAMA

Po ataku III Rzeszy na ZSRS i podpisaniu 30 lipca 1941 roku układu Sikorski–Majski gen. Anders został zwolniony z więzienia. Gen. Władysław Sikorski, Naczelny Wódz, powierzył mu wówczas tworzenie polskiego wojska w Związku Sowieckim. „Wzywam wszystkich obywateli RP zdolnych do noszenia broni, by spełnili swój obowiązek względem Ojczyzny i wstąpili pod sztandary Orła Białego” – brzmiał rozkaz nr 1 gen. Andersa z 22 sierpnia 1941 roku.

Pogrzeb Władysława Andersa

Do armii zgłaszali się Polacy wypuszczeni na mocy amnestii z sowieckich obozów i więzień. – Wobec zmniejszenia przez sowieckie władze liczby racji żywnościowych dla polskiej armii generał postanowił ewakuować żołnierzy z ZSRS – tłumaczy dr Fabiański. Od marca do listopada 1942 roku do Iranu wyszło z dowódcą z „nieludzkiej ziemi” ponad 115 tys. osób, w tym 78 tys. żołnierzy i 37 tys. cywilów, dla których stał się on symbolem ocalenia. Na Bliskim Wschodzie Władysław Anders utworzył 2 Korpus Polski. Na początku 1944 roku przerzucono polskie jednostki do Włoch, gdzie wsławiły się zdobyciem Monte Cassino, Ankony i Bolonii.

Po wojnie generał, jako przeciwnik ustaleń konferencji jałtańskiej i władzy komunistycznej w Polsce, pozostał w Wielkiej Brytanii. Był jedną z kluczowych postaci polskiej emigracji londyńskiej i autorytetem dla swoich żołnierzy. – W kraju natomiast uważany był za jednego z głównych wrogów, za co władze komunistyczne pozbawiły go w 1946 roku polskiego obywatelstwa – podaje historyk.

Anders brał udział w życiu kulturalnym, społecznym i politycznym polskiej emigracji. Był m.in. Naczelnym Wodzem i Generalnym Inspektorem Sił Zbrojnych, przewodniczył także Głównej Komisji Skarbu Narodowego i Polskiej Fundacji Kulturalnej w Londynie. Kilka miesięcy przed śmiercią, 15 sierpnia 1969 roku na cmentarzu na Monte Cassino w jednym z ostatnich publicznych przemówień generał powiedział: „Polska została oddana Rosji rękoma potęg zachodnich… Nikt nie może przewidzieć, jak długo jeszcze Polska będzie cierpiała pod obcym reżimem, którego siła jest oparta wyłącznie na bagnetach sowieckich. Ale jesteśmy pewni, że krew przelana nie będzie bezużyteczna”.

AD

autor zdjęć: NAC

dodaj komentarz

komentarze


Druga Gala Sportu Dowództwa Generalnego
 
Czarna Dywizja z tytułem mistrzów
Zimowe wyzwanie dla ratowników
Fundusze na obronność będą dalej rosły
Ustawa o zwiększeniu produkcji amunicji przyjęta
Wstępna gotowość operacyjna elementów Wisły
Świąteczne spotkanie na Podlasiu
Olympus in Paris
„Czajka” na stępce
Polacy pobiegli w „Baltic Warrior”
Zmiana warty w PKW Liban
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Opłatek z premierem i ministrem obrony narodowej
Srebro na krótkim torze reprezentanta braniewskiej brygady
Trzecia umowa na ZSSW-30
Szkoleniowa pomoc dla walczącej Ukrainy
Wszystkie oczy na Bałtyk
Nowa ustawa o obronie cywilnej już gotowa
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Opłatek z żołnierzami PKW Rumunia
Rosomaki w rumuńskich Karpatach
Posłowie o modernizacji armii
„Feniks” wciąż jest potrzebny
„Nie strzela się w plecy!”. Krwawa bałkańska epopeja polskiego czetnika
Awanse dla medalistów
Łączy nas miłość do Wojska Polskiego
Kadeci na medal
Kluczowa rola Polaków
Poznaliśmy laureatów konkursu na najlepsze drony
Jak Polacy szkolą Ukraińców
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Polskie Casy będą nowocześniejsze
Operacja „Feniks” – pomoc i odbudowa
Podziękowania dla żołnierzy reprezentujących w sporcie lubuską dywizję
Polskie Pioruny bronią Estonii
Prawo do poprawki, rezerwiści odzyskają pieniądze
W drodze na szczyt
Jeniecka pamięć – zapomniany palimpsest wojny
21 grudnia upamiętniamy żołnierzy poległych na zagranicznych misjach
Rosomaki i Piranie
Medycyna „pancerna”
W obronie Tobruku, Grobowca Szejka i na pustynnych patrolach
Sukces za sukcesem sportowców CWZS-u
Polska i Kanada wkrótce podpiszą umowę o współpracy na lata 2025–2026
Żaden z Polaków służących w Libanie nie został ranny
Miliardowy kontrakt na broń strzelecką
Świąteczne spotkanie pod znakiem „Feniksa”
Chirurg za konsolą
Determinacja i wola walki to podstawa
Cele polskiej armii i wnioski z wojny na Ukrainie
Bohaterowie z Alzacji
Wiązką w przeciwnika
W Toruniu szkolą na międzynarodowym poziomie
Trudne otwarcie, czyli marynarka bez morza
Wybiła godzina zemsty
Czworonożny żandarm w Paryżu
Kosmiczny zakup Agencji Uzbrojenia
W hołdzie pamięci dla poległych na misjach
Estonia: centrum innowacji podwójnego zastosowania
Olimp w Paryżu
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Kluczowy partner
Rekord w „Akcji Serce”
Ryngrafy za „Feniksa”
„Szczury Tobruku” atakują
„Niedźwiadek” na czele AK

Ministerstwo Obrony Narodowej Wojsko Polskie Sztab Generalny Wojska Polskiego Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych Dowództwo Operacyjne Rodzajów Sił Zbrojnych Wojska Obrony
Terytorialnej
Żandarmeria Wojskowa Dowództwo Garnizonu Warszawa Inspektorat Wsparcia SZ Wielonarodowy Korpus
Północno-
Wschodni
Wielonarodowa
Dywizja
Północny-
Wschód
Centrum
Szkolenia Sił Połączonych
NATO (JFTC)
Agencja Uzbrojenia

Wojskowy Instytut Wydawniczy (C) 2015
wykonanie i hosting AIKELO