moja polska zbrojna
Od 25 maja 2018 r. obowiązuje w Polsce Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych, zwane także RODO).

W związku z powyższym przygotowaliśmy dla Państwa informacje dotyczące przetwarzania przez Wojskowy Instytut Wydawniczy Państwa danych osobowych. Prosimy o zapoznanie się z nimi: Polityka przetwarzania danych.

Prosimy o zaakceptowanie warunków przetwarzania danych osobowych przez Wojskowych Instytut Wydawniczy – Akceptuję

Postawmy na Wilka

Był już Gepard, Anders, a nawet Goryl… I choć na planach się skończyło, jestem przekonany, że program pancerny, którego efektem byłaby produkcja nowego polskiego czołgu, to nie mrzonka. Przykłady Turcji i Korei, które po latach starań dorobiły się własnych czołgów – Altaya oraz K2 – pokazują dobitnie, że jest to możliwe. Można kupić brakujące technologie, wykrzesać z zaplecza naukowego rozwiązania z najwyższej półki i wreszcie – można sprawić, że przemysł przekłuje pomysły w gotowy bojowy produkt. Fakt, trzeba w tym wszystkim sporych inwestycji, konsekwencji i morza cierpliwości. Ale warto. Zarówno Altay, jak i K2, stały się kołami zamachowymi dla tamtejszych zbrojeniówek. I jestem głęboko przekonany, że z Wilkiem byłoby tak samo.

Gdy kilka tygodni temu prezes Polskiej Grupy Zbrojeniowej Witold Słowik zapowiedział, iż narodowy holding rozpoczyna prace badawczo-rozwojowe nad Wilkiem, czyli polskim ciężkim czołgiem podstawowym, przez branżowe fora przetoczyła się dyskusja nad realnością tych planów. Dyskusja, której – co chcę mocno podkreślić – wcale się nie dziwię. Mamy bowiem prawo, patrząc na historię polskich pancernych projektów po 1989 roku, być mocno sceptyczni wobec zapowiedzi „zaprojektujemy, wyprodukujemy i wdrożymy do służby”.

Nie trzeba wiele wysiłku, aby przywołać całkiem niedawne, zakończone fiaskiem plany budowy lekkiego czołgu Gepard (nazywanego również wozem wsparcia ogniowego) i nieco cięższego – Andersa. A gdy sięgnie się głębiej do pamięci można sobie przypomnieć program z 1991 roku dotyczący następcy T-72 o intrygującej nazwie Goryl. Udanym projektem pancernym ostatnich lat był tylko PT-91 Twardy z 1994 roku. Kupiło go nie tylko Wojsko Polskie, ale także Malezja i to jest chyba jedyny znaczący sukces eksportowy państwowej zbrojeniówki w ciągu ostatnich dwóch dekad.

Mając to wszystko na uwadze, nadal uważam, że nowy program pancerny, którego efektem byłaby produkcja polskiego ciężkiego czołgu podstawowego, nie jest mrzonką. Co więcej, jestem przekonany, że powinniśmy myśleć kompleksowo i równolegle z tankiem produkować również nowy bojowy wóz piechoty. Przykłady Turcji i Korei, które po latach starań dorobiły się własnych maszyn podstawowych – Altaya i K2 – pokazuje dobitnie, że jest to możliwe. Można kupić za granicą brakujące technologie, wykrzesać z zaplecza naukowego rozwiązania z najwyższej półki i wreszcie – można sprawić, iż przemysł przekłuje pomysły w gotowy do użycia bojowy produkt.

Fakt, trzeba do tego wszystkiego sporych inwestycji, konsekwencji i morza cierpliwości. Ale warto. Zarówno Altay, jak i K2, stały się bowiem dla tamtejszych zbrojeniówek kołami zamachowymi. I jestem głęboko przekonany, że z Wilkiem i Borsukiem (czyli nowym bojowym wozem piechoty) w Polsce byłoby tak samo.

Warto podjąć się tego wysiłku, ponieważ wbrew pozorom mamy w rękach sporo atutów. Przede wszystkim – licencję na dobre gąsienicowe podwozie. Myślę tutaj o tym od Kraba, kupionym notabene od Koreańczyków. Oczywiście wymagałoby ono zmian technicznych, ale myślę, że mamy zdolnych inżynierów, którzy podołaliby temu. Tym bardziej, że możemy korzystać z wniosków i doświadczeń zebranych przez Hutę Stalowa Wola podczas prac badawczych nad podwoziem nowego BWP-a. Co do wieży i systemu ogniowego, to jestem przekonany, że za odpowiednią cenę bylibyśmy w stanie kupić dobre rozwiązanie za granicą (w końcu wieżę do Kraba także produkujemy na licencji BAE System). Czy byłaby to konstrukcja niemiecka? Być może. W końcu obecnie używamy niemieckich Leopardów z niemieckimi armatami. Ale podczas prac nad Gepardem polscy projektanci rozglądali się za konstrukcjami z krajów Beneluksu, Wysp Brytyjskich czy Afryki. I trzeba sobie powiedzieć wprost, że przedstawiane nam oferty współpracy były bardzo obiecujące.

Ktoś w tym miejscu słusznie zapyta o power packa nowego czołgu, czyli zespół napędowy składający się z silnika i skrzyni biegów. Myślę, że nowy program pancerny byłby dobrym powodem do tego, aby wreszcie stworzyć w Polsce fabrykę wojskowych silników. Skoro potrzebujemy około tysiąca BWP-ów i 200 – 300 nowych czołgów, które będą nam służyć jakieś 30 lat, to czy nie opłacałoby się kupić licencji do produkcji układów napędowych? Może nawet z opcją ich modyfikacji na potrzeby różnego typów ciężarówek. Myślę, że odpowiedź wydaje się oczywista.

Reasumując. Program budowy Wilka, owszem nie jest łatwy, ale bardzo ciekawy i perspektywiczny. To dobrze, że nie chcemy opracowywać nowego czołgu od podstaw, wydając na prace badawcze miliardy i czekając lata na ich wyniki. Zdecydowanie lepiej jest kupić niezbędne licencje za granicą i dodać własne, gotowe już rozwiązania – np. z zakresu optoelektroniki, systemów wsparcia dowodzenia, łączności. Jedyną alternatywą dla pomysłu PGZ jest dołączenie do programu budowy wspólnego czołgu europejskiego, francusko-niemieckiego. Mam jednak nieodparte wrażenie, że na razie żadne z uczestniczących w nim państw jakoś specjalnie nas do współpracy nie zaprasza.

Krzysztof Wilewski , publicysta portalu polska-zbrojna.pl

autor zdjęć: Hyundai Rotem

dodaj komentarz

komentarze

~Scooby
1562090880
~wypatrywacz -cyt:"To oczywiste, w naszej armii czołgi być muszą. " A no nie. Nie zgadzam się. Wietnam nie miał czołgów a pogonił USA, Afgańczycy nie mieli czołgów a pogonili USSR. Czołg na współczesnym polu wali to broń wsparcia nie natarcia. Grozny do 2 km. Miny ,PPK, https://www.youtube.com/watch?v=lhd1d2sW_3I , śmigłowce , samoloty ... .
E7-FB-39-3A
~wypatrywacz
1562061360
To oczywiste, w naszej armii czołgi być muszą. Ale tylko od nas zależy, czy będziemy je "sztukować" jak dotąd, czy też z ich budowy uczynimy koło zamachowe naszego przemysłu zbrojeniowego. Aby to koło zamachowe miało odpowiednią masę i siłę pędu trzeba w nie uprzednio włożyć odpowiednio duuużo. I nie należy bać się tych "ilości" i "rozmachu". Przecież wojny wygrywa się na wiele przed ich rozpoczęciem, chociaż to żołnierz strzela - mam tu na myśli potencjały gospodarek które za nimi stoją. Na terenie Polski takie rozstrzygnięcie może zapewnić dwie rzeczy: artyleria i sprawna OPL. Tyle tylko, że czołgów także nie może tu zabraknąć (chociaż często trzymają je w odwodzie). Dlatego prócz Krabów i Kryli 155mm powinni zbudować podobne działo tylko z gładką lufą, wysokim kątem podniesienia i pod nie wierzę i podwozie czołgowe. Powstanie krzyżówka czołgu z haubicą - będzie strzelać wszystkim co wejdzie do lufy 155mm, co otworzy pole do szerokiej i taniej produkcji wszelakiej amunicji, w tym przede wszystkim precyzyjnej, ale także dalekonośnej opartej np. na pociskach Nammno (możliwość użycia jako OPL). To nic, że rozrzut z gładkiej lufy będzie duży, bo dla amunicji precyzyjnej nie będzie to miało większego znaczenia. Takie brygady złożone z tego typu maszyn łączących funkcjonalność czołgu i haubicy będą mieć drastyczną siłę uderzeniową i wywołają głębokie zmiany w taktyce. Wady: to masa - pancerz nie będzie mógł być zbyt masywny (koniecznie obrona aktywna) a całość pewnie i tak przekroczy 60 t. ale to nadal jest możliwe. A że drogie? cóż. I tak się opłaci jeśli będzie tego dużo bo... wywoła głębokie zmiany w potencjałach armii naszej części Europy. tzn. nikt tu nie wjedzie. z Amerykanami czy bez. Bo nie da się. Wreszcie przestaniemy się kłaniać innym i pokornie prosić. O zmianach politycznych jakie to wywoła nie muszę już chyba pisać. Tylko uwierzyć. pieniądze sie znajdą tak jak na 500+ choć miało ich nie być. Po raz pierwszy od czasu Solidarności ludzie zaczynają wierzyć "że coś się da zrobić"!
EB-01-EA-8C
~Rob Halford
1561800900
Owszem , jest mopzliwa budowa nowego czolgu podstawowego w Polsce, ale jesli juz mielibysmy budowac nowa konstrukcje to napewno nie ze starym dzialem 120 mm, ale np. ze 130 mm lub wiekszym, ale mi sie wydaje, ze 130 mm byloby w sam raz. pozdrawiam
9D-A9-77-3F
~edkum
1561799820
Moment w którym autor sugeruje budowę czołgu w oparciu o podwozie do Kraba w zasadzie zamyka temat i pozycjonuje ten artykuł w dziale sci-fi. Pozdrawiam
72-41-5D-6B
~Scooby
1561797840
do 200 – 300 nowych czołgów -budowanie nowej fabryki jest nieopłacalne. Jak nie wierzysz to sam spróbuj. Tą ilość to powinniśmy uzyskać na rynku wtórnym i ja zmodernizować. Czołg. Pancernik współczesnego pola walki. Broń tania w strzelaniu, średnio tania w eksploatacji . Przestarzała. Koncepcja zamknięta tz stosunek silnika do masy. Fakt, dużo amunicji do niego jest w NATO. Produkcję czołgów bym sobie odpuścił. BWP - a to inna sprawa. BWP- potrzebujemy jednego dla drużyny. Nie che mi się liczyć ile ale wyjdzie ze 2000. Współczesna armata 30 mm lub 35 mm niszczy ok 90 % celów na polu walki. Ciekawa jest amunicja teleskopowa i programowalna. Jeżeli na każdym zamontujemy wyrzutnie 2 pocisków klasy SPIKIE i 2 na wymianę to już mamy 2,5 czołgi przeciwnika z głowy. współczesny BWP jest znacznie droższy od czołgu i firm podwykonawczych będzie więcej zaangażowanych. A co powinien mieć ? Jaki powinien być ? A no nie pływać , bo są od tego mosty pontonowe. Powinien być ciężki tz silnie opancerzony, by chronić załogę od ognia pośredniego. Powinien mieć system obrony aktywnej z Merkavy, wysuwany system optoelektroniczny , by widzieć dalej, system detekcji strzału ( 4 mikrofony) , by wiedzieć skąd strzelają i jakim kalibrem , z przodu powinien mieć system wykrywający miny tz elementy , któr maja większą średnice niż 10 cm ( niewielki georadar) , a przede wszystkim musi mieć dobra radiostacje , i mocny komputer , łącze danych do przesyłania istotnych informacji w czasie "rzeczywistym" . Przede wszystkim ma wiedzieć kiedy, jak i dokąd trzeba się wycofać. (BMS). Musi być łatwy w obsłudze i serwisowaniu.
E7-FB-39-3A

Gen. Rycerski na czele JFTC
 
Skok dla bohaterów
Najlepsi sportowcy wśród terytorialsów to …
Podwyżki dla niezawodowych
Rozpoznanie satelitarne trafi do wojska?
Czworonożny żandarm w Paryżu
Trójstronne porozumienie
Album o żołnierzach-olimpijczykach
Znamy najlepsze wydarzenia historyczne roku
„Feniks” przyniesie nadzieję
Cyniczna gra Bacha
Warrior chroni lepiej
Strażnik nieba z Niemiec
„Gaudeamus igitur” w ASzWoj-u
Odznaczenia państwowe za medale paryskich igrzysk
Coraz bardziej niebezpiecznie na Bliskim Wschodzie
Paryż – odliczanie do rozpoczęcia igrzysk!
Żołnierze generała Kleeberga pokonują czerwonoarmistów
Polacy pobiegli w „Baltic Warrior”
Konspiracja na gruzach Warszawy
NATO odpowiada na falę rosyjskich ataków
Tanecznym krokiem na ringu po srebro
Ocean dronów
Ostre słowa, mocne ciosy
Widzenie przyszłości
„Feniks” rozwija skrzydła
Olimp w Paryżu
Tajfun, czyli czasami mniej znaczy więcej
Projekt wsparcia dla pracodawców żołnierzy
Żołnierze z NATO wesprą „Feniksa”
Polskie rakiety do Homara-K
Zagraniczne wsparcie „Feniksa”
Adm. Bauer: NATO jest na właściwej ścieżce
Propozycja dla Polski?
Skuteczność kompaktowego Grota
Northern Coasts: „Pułaski” na czele zespołu zadaniowego
Rusza „Misja na Marsa”
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
MSPO szansą dla polskiej zbrojeniówki
Więcej wojska wesprze powodzian
Wyższe świadczenie mieszkaniowe dla żołnierzy
Dzięki wsparciu sojuszników wiele rzeczy da się zrobić szybciej
Olympus in Paris
Zapomogi dla wojskowych poszkodowanych w powodzi
O bezpieczeństwie na Warsaw Security Forum
WAT po raz 74 zainaugurował rok akademicki
Od satyry Tuwima do piekła
NATO silniejsze niż kiedykolwiek
„Kieszonkowy” okręt podwodny
Wojsko Polskie w oczach zagranicznych mediów
Szef amerykańskiej dyplomacji w Warszawie
Jak walczyć z zaporami minowymi
Mistrzowie włożyli mundury, teraz szkolą ich żołnierze
Żołnierze PKW UNIFIL w Libanie są bezpieczni
Posłowie o efektach szczytu NATO
Pomoc w głębinach
MON podsumowało 10 miesięcy rządów koalicji
25 km na 25 lat Polski w Sojuszu
Szef MON-u nagrodzony przez Forum Ekonomiczne
Polska i Turcja – od wojen do szacunku i sympatii
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Szturm na radar

Ministerstwo Obrony Narodowej Wojsko Polskie Sztab Generalny Wojska Polskiego Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych Dowództwo Operacyjne Rodzajów Sił Zbrojnych Wojska Obrony
Terytorialnej
Żandarmeria Wojskowa Dowództwo Garnizonu Warszawa Inspektorat Wsparcia SZ Wielonarodowy Korpus
Północno-
Wschodni
Wielonarodowa
Dywizja
Północny-
Wschód
Centrum
Szkolenia Sił Połączonych
NATO (JFTC)
Agencja Uzbrojenia

Wojskowy Instytut Wydawniczy (C) 2015
wykonanie i hosting AIKELO