moja polska zbrojna
Od 25 maja 2018 r. obowiązuje w Polsce Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych, zwane także RODO).

W związku z powyższym przygotowaliśmy dla Państwa informacje dotyczące przetwarzania przez Wojskowy Instytut Wydawniczy Państwa danych osobowych. Prosimy o zapoznanie się z nimi: Polityka przetwarzania danych.

Prosimy o zaakceptowanie warunków przetwarzania danych osobowych przez Wojskowych Instytut Wydawniczy – Akceptuję

Tak wiele im zawdzięczamy

Dziś mija pierwsza rocznica śmierci pięciu chłopaków z PRT pełniących służbę podczas X zmiany PKW w Afganistanie. Dla mnie, ich dowódcy, te 365 dni to walka ze słabościami, ułomnościami i wspomnieniami, które niosą chwile zadumy, refleksji  i obrazy przeszłości.


Grudzień 2011 roku był kolejnym etapem przybliżającym nas do końca misji. Profesjonalizm, umiejętności i wiedza ścierały się z rzeczywistością, wypełniając zimowe dni.  Tamten 21 grudnia był jak każdy inny dzień. Środa była taka sama jak poprzednia. Pobudka, śniadanie, kamizelka, hełm, broń, „linia”, instruktaż, wyjazd z bazy i…

Rano nic nie wskazywało, że za chwilę zdarzy się coś, co rzuci cień na nasz wyjazd. Wszystko zostało dopięte na ostatni guzik. Najpierw wyjazd z Amerykanami i zabezpieczenie ich. Potem kierunek Rawza. Tej środy mieliśmy spotkanie z przedstawicielem lokalnej administracji. Długie konwersacje, uprzejmości, kurtuazje. Każda grupa miała inne zadanie. A potem, jak zwykle, czas, sygnał, komenda i jesteśmy w pojazdach. 7 minut później moje życie się zmieniło...
 
Po południu tego dnia wszystko stało się jasne. Święta nie będą już takie same, nic nie będzie już takie samo. Nie ma Piotrka, Marcina, Marka, Łukasza i Krystiana, nie ma składu.

Nikt nie jest w stanie wyobrazić sobie, jak zareaguje w takiej sytuacji: umysł swoje, serce swoje, a emocje... Właśnie one grają pierwsze skrzypce. Po śmierci chłopaków wiele się działo. Wracanie do życia było niczym praca Syzyfa. Niekończące wtaczanie głazu cierpienia, wspomnień i przyszłych zadań. Projekty, meldunki, briefingi, prezentacje, spotkania z Afgańczykami, zbieranie „faktów”, plany na pozostałą część misji, święta, kłębiące się myśli, upośledzona percepcja zespołu, zagubione uczucia, nadwyrężony szkielet całego PRT. Walka z tym wszystkim i jeszcze więcej miało stanowić o naszej sile, dyscyplinie i dojrzałości. Egzamin z życia. Zdaliśmy… jednak trudno wyobrazić sobie, co działo się po 21 grudnia, nie będąc w teamie. Ci, którzy stanowili zespół PRT, wiedzą i nigdy nie zapomną, jaki wysiłek włożyliśmy, aby podnieść się z tego koszmaru. Jednak nasze uczucia i walka z przeznaczeniem były niczym w porównaniu z cierpieniami rodzin. Pozostawione żony, dzieci, rodzice, rodzeństwo, znajomi. Przyszłość bez przyszłości….

Jestem przekonany, że podobnie jak moje życie, tak i każdego z tych, którzy „tam” byli zmieniło swoje barwy, wyostrzyło smak życia i pozostawiło banały za plecami.
Spojrzenie na koszmar tamtego dnia z perspektywy czasu nie zmieni tego, co już zostało odmienione. Smutek jest smutkiem, a prawdziwe życie pozostaje tutaj, bez ojców i synów w roli głównej.

Paradoksalnie, wszystko, co nas dotyka, ma jakiś, nawet „ukryty” sens. Nie wiem, jaki sens miała śmierć tych pięciu chłopaków, wiem jedynie, że zmieniła przyszłość wielu innych, poprawiła bezpieczeństwo „misjonarzy”, zmieniła procedury, postrzeganie misji w Afganistanie przez społeczeństwo, wpłynęła na historię…

„Nigdy tak wielu nie zawdzięczało tak wiele tak niewielu” – ten fragment wypowiedzi Churchila z 1940 roku może nie jest tak dobitny jak nasze wspomnienia o tych wspaniałych ludziach poświęconych w ofierze międzynarodowego bezpieczeństwa, ale dziś właśnie przychodzi mi do głowy...

mjr Paweł Chabielski
dowódca PRT X zmiany PKW Afganistan

dodaj komentarz

komentarze


W wojsku orientują się najlepiej
Trwa dobra passa reprezentantów Wojska Polskiego
GROM w obiektywie. Zobaczcie sami!
Były szef MON-u bez poświadczenia bezpieczeństwa
Polskie Bayraktary nad Turcją
Polski „Wiking” dla Danii
Abolicja dla ochotników
Pływali jak morscy komandosi
Uczniowie poznają zasady bezpieczeństwa
Drugi wojskowy most
MON i MSWiA: Polacy ufają swoim obrońcom
Koniec pewnej epoki
Terytorialsi w akcji
„Steadfast Noon”, czyli nuklearne odstraszanie
Kawaleria w szkole
Kircholm 1605
Deterrence in Polish
Koniec dzieciństwa
Trzeba wzmocnić suwerenność technologiczną Polski
Wojny na rzut kostką
Priorytetowe zaangażowanie
Dywersanci atakują
Pamiętamy o dokonaniach gen. Rozwadowskiego
Pasja i fart
„Road Runner” w Libanie
Speczespół wybierze „Orkę”
Ustawa schronowa – nowe obowiązki dla deweloperów
Zełenski po raz trzeci w Białym Domu
Wojskowe przepisy – pytania i odpowiedzi
MON chce nowych uprawnień dla marynarki
Medycy na start
Jelcz się wzmacnia
POLMARFOR, czyli dowodzenie na Bałtyku
Wspólne szkolenie żandarmów z NATO
Czarnomorski szlif minerów
Żołnierz na urlopie i umowie zlecenie?
Brytyjczycy na wschodniej straży
Kopuła nad bewupem
Pocisk o chirurgicznej precyzji
Kaczka wodno-lądowa (nie dziennikarska)
MSPO 2025 – serwis specjalny „Polski Zbrojnej”
W poszukiwaniu majora Serafina
Maratońskie święto w Warszawie
W Brukseli o bezpieczeństwie wschodniej flanki i Bałtyku
Kawaleria pancerna spod znaku 11
F-35 z Norwegii znowu w Polsce
Człowiek jest najważniejszy
Młodzi i bezzałogowce
Medicine for Hard Times
„Droga do GROM-u”
Natowska sieć rurociągów obejmie Polskę
Konie dodawały pięciobojowi szlachetności
GROM. Kulisy selekcji do jednostki specjalnej
Pokój na Bliskim Wschodzie? Podpisano kluczowe porozumienie
Izrael odzyskał ostatnich żywych zakładników
Bataliony Chłopskie – bojowe szeregi polskiej wsi
Australijski AWACS rozpoczął misję w Polsce
Mity i manipulacje

Ministerstwo Obrony Narodowej Wojsko Polskie Sztab Generalny Wojska Polskiego Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych Dowództwo Operacyjne Rodzajów Sił Zbrojnych Wojska Obrony
Terytorialnej
Żandarmeria Wojskowa Dowództwo Garnizonu Warszawa Inspektorat Wsparcia SZ Wielonarodowy Korpus
Północno-
Wschodni
Wielonarodowa
Dywizja
Północny-
Wschód
Centrum
Szkolenia Sił Połączonych
NATO (JFTC)
Agencja Uzbrojenia

Wojskowy Instytut Wydawniczy (C) 2015
wykonanie i hosting AIKELO