moja polska zbrojna
Od 25 maja 2018 r. obowiązuje w Polsce Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych, zwane także RODO).

W związku z powyższym przygotowaliśmy dla Państwa informacje dotyczące przetwarzania przez Wojskowy Instytut Wydawniczy Państwa danych osobowych. Prosimy o zapoznanie się z nimi: Polityka przetwarzania danych.

Prosimy o zaakceptowanie warunków przetwarzania danych osobowych przez Wojskowych Instytut Wydawniczy – Akceptuję

Patagonia w zasięgu ręki

To jeden z najtrudniejszych, najbardziej wymagających wyścigów na całym świecie. Nigdy nie wiadomo, ile kilometrów będzie miała trasa Patagonian Expedition Race. Wiadomo jedynie, że będzie ekstremalnie trudna. Czy drużynie Spirit of Poland uda się ją pokonać? Jedna kobieta i trzech mężczyzn podjęło wyzwanie. „Polska Zbrojna” jest patronem wyprawy.

Rafał, były żołnierz Jednostki Wojskowej GROM, o zwycięstwie w Patagonii marzy od lat. W 2016 roku skompletował pierwszy zespół, z którym wyruszył do Ameryki Południowej, do krainy położonej między Argentyną a Chile. To była pierwsza polska drużyna, która wzięła udział w wyścigu. Niestety, nie udało się go ukończyć. – Tym razem, w listopadzie, będzie inaczej, bo na własnej skórze przekonałem się, jak wygląda wyścig, co jest ważne i czego odpuścić sobie nie możemy – mówi Rafał. Jego drużynę tworzy Piotr – żołnierz wojsk specjalnych, triathlonista, ukończył biegi Ironman, a także memoriał imienia Włodzimierza Potasińskiego. – Ma jeden z najmocniejszych uścisków ręki jakie znam – chwali go Rafał. – Jest świetnie przygotowany fizycznie, ale jego mocną stroną jest też nawigacja – dodaje kapitan Spirit of Poland. Magda, jedyna kobieta w drużynie, jest byłą funkcjonariuszką BOR-u. – Kiedy spotkaliśmy się pierwszy raz, od razu wiedziałem, że Magda będzie świetnym członkiem naszego teamu – mówi Rafał. Magda startuje w biegach, również tych ekstremalnych, ma za sobą m.in. 24-godzinny bieg z przeszkodami. Prócz tego jest ratownikiem medycznym i pracuje w pogotowiu. Robert, czwarty członek zespołu, jest skoczkiem spadochronowym. – Jest z nas najstarszy, a jego doświadczenie jest imponujące. Nurkuje, biega maratony, jeździ konno, żegluje i wspina się na najwyższe szczyty świata – mówi Rafał.

Zespół trenuje od kilku miesięcy. – Nasz pierwszy trening był dla mnie zaskoczeniem. Magda i cała reszta przepłynęli kajakiem 120 km. Ja miałem doświadczenie, ale oni nie. Byłem zdumiony, że jest w nich tyle samozaparcia – mówi Rafał. Przyznaje też, że próbował ich wyprowadzić z równowagi. – Gadałem, zrzędziłem, ciągle doradzałem. Wszystko po to, by sprawdzić, czy byle co nie sprawi, że zaczną tracić siły, że stracą swój spokój – wyjaśnia Rafał. Test przeszli pozytywnie.

Prócz wiosłowania, drużyna trenuje też na rowerach. – Nasz jeden wspólny trening trwa nawet kilka dni. Prócz tego, trenujemy również indywidualnie – mówi kapitan drużyny. Rafał, Piotr, Magda i Robert biorą też udział w półmaratonach i crossmaratonach. Nie ma obaw o ich kondycję fizyczną. Czego więc obawia się kapitan Spirit of Poland? – Logistyki – przyznaje. Na wyścigu ważny jest czas, nawet kilkanaście czy kilka minut decyduje o tym, czy wygrasz, czy odpadniesz. – Cenne minuty traci się na drobiazgach, na przykład podczas rozkładania namiotu, składania czy rozkładania sprzętu, ale czas zabiera także zbyt długie dbanie o higienę osobistą – mówi Rafał. – Analizowałem wyniki z 2012 roku. Różnice pomiędzy czterema drużynami, które walczyły o podium wynosiły zaledwie kilka minut. Jeśli wyścig ma kilkaset kilometrów, a różnica na mecie wynosi tylko tyle, to znaczy, że musimy być świetni nie tylko na kajakach czy rowerze, ale też w drobiazgach, takich jak pakowanie plecaka na czas – mówi Rafał. Kapitan drużyny dodaje, że pilnuje najmniejszych szczegółów, bo nie chodzi mu o uczestnictwo w wyścigu, a o zwycięstwo.

Do Patagonii w listopadzie drużyna musi zabrać ze sobą rowery, sprzęt biwakowy oraz własne jedzenie (kajaki dostaną od organizatora wyścigu). Plecak każdego z nich ważyć będzie około 10 kg. – Nauczony doświadczeniem z poprzedniego wyścigu, postanowiłem, że tym razem plecaki będą w całości nieprzemakalne. To po prostu gumowe worki ze stelażem. Takich w 2016 roku używała niemiecka drużyna – tłumaczy Rafał.

Tym razem Spirit of Poland, prócz walki o podium wyścigu w Patagonii, włącza się w pomoc chorym dzieciom zmarłego kolegi – operatora JW GROM. O tym, jak pomóc dzieciom, drużyna będzie informowała na swoim fanpage'u. Obserwujcie go uważnie.

Wyścig w Chile jest organizowany z przerwami od 2004 roku. Biorą w nim udział drużyny z całego świata. Sportowcy uznają go za piekielnie trudny ze względu na skomplikowaną trasę, morderczy dystans, niecodzienne ukształtowanie terenu i niepewność pogody. Choć zawody odbywają się latem, to zdarza się, że uczestnicy część trasy pokonują w słońcu, a część w śniegu. Na trasie są góry, lasy, tereny piaszczyste, fiordy, jeziora, rzeki i grzęzawiska. W takich warunkach ścigają się tylko najlepsi. – Często są to sportowcy, ludzie zakręceni na punkcie dyscyplin ekstremalnych, byli żołnierze, operatorzy wojsk specjalnych – wyjaśnia Rafał. Zespoły, które walczą o najwyższe miejsca, przez pierwsze trzy dni działają po 20 godzin na dobę. Ale nie wszyscy docierają na metę. W 2013 roku wyścig ukończyło jedynie 30 proc. drużyn.

Dotychczas najkrótsza trasa wynosiła ponad 500 km, najdłuższa – 1100 km. Część drogi zawodnicy muszą pokonać pieszo, część rowerem, część kajakiem. To, ile kilometrów trzeba będzie biec czy jechać rowerem, zależy od organizatorów wyścigu, to oni określają długość poszczególnych odcinków. Wyznaczają na trasie także kilkanaście różnych punktów, na których muszą meldować się zawodnicy. Ci zaś podczas całego wyścigu mogą posługiwać się jedynie kompasem, zabronione jest używanie GPS-u. Można z niego skorzystać tylko w sytuacjach alarmowych, gdy trzeba wezwać pomoc. W innym wypadku jest to równoznaczne z dyskwalifikacją z zawodów. Polska drużyna w 2016 roku po raz pierwszy w historii wzięła udział w wyścigu. Nie dotarła jednak do mety.

Magdalena Kowalska-Sendek, Ewa Korsak

autor zdjęć: Michał Niwicz

dodaj komentarz

komentarze


Patrioty i F-16 dla Ukrainy. Trwa szczyt NATO
 
Szczyt NATO: wzmacniamy wschodnią flankę
Bezpieczeństwo granicy jest również sprawą Sojuszu
„Armia mistrzów” – kolarstwo, łucznictwo, pięciobój nowoczesny, strzelectwo, triatlon i wspinaczka sportowa
Ankona, czyli polska operacja we Włoszech
The Suwałki Gap in the Game
„Armia mistrzów” – sporty wodne
Kaczmarek z nowym rekordem Polski!
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Posłowie wybrali patronów 2025 roku
W Sejmie o zniszczeniu Tupolewa
Most III, czyli lot z V2
Sejm podziękował za służbę na granicy
Roczny dyżur spadochroniarzy
Polski Kontyngent Wojskowy Olimp w Paryżu
International Test
Włoski Centauro na paryskim salonie
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Paryż – odliczanie do rozpoczęcia igrzysk!
Prezydent Warszawy: oddajmy hołd bohaterom!
Awaria systemów. Bezpieczeństwo Polski nie jest zagrożone
Terytorialsi w gotowości do pomocy
Lotnicy pamiętają o powstaniu
Jak usprawnić działania służb na granicy
Londyn o „Tarczy Wschód”
Partyzanci z republiki
Ciężko? I słusznie! Tak przebiega selekcja do Formozy
Prezydent Zełenski w Warszawie
Za zdrowie utracone na służbie
Zabezpieczenie techniczne 1 Pułku Czołgów w 1920
Nie wierzę panu, mister Karski!
Na ratunek… komandos
Hala do budowy Mieczników na finiszu
Specjalsi zakończyli dyżur w SON-ie
Pioruny dla sojuszników
Operacja „Wschodnia zorza”
Krzyżacka klęska na polach grunwaldzkich
Letnia Bryza na Morzu Czarnym
Kmdr Janusz Porzycz: Wojsko Polskie wspierało i wspiera sportowców!
Jaki będzie czołg przyszłości?
Incydent przy granicy. MON chce specjalnego nadzoru nad śledztwem
Tridon Mk2, czyli sposób na drona?
Silniejsza obecność sojuszników z USA
„Operacja borelioza”
Olimp gotowy na igrzyska!
Szczyt NATO w Waszyngtonie: Ukraina o krok bliżej Sojuszu
Medycy na poligonie
Spadochroniarze na warcie w UE
Szczyt NATO, czyli siła w Sojuszu
Posłowie o efektach szczytu NATO
Rusza operacja „Bezpieczne Podlasie”
Feniks – następca Mangusty?
Formoza. Za kulisami
„Armia mistrzów” – lekkoatletyka
Z parlamentu do wojska
„Armia mistrzów” – sporty walki

Ministerstwo Obrony Narodowej Wojsko Polskie Sztab Generalny Wojska Polskiego Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych Dowództwo Operacyjne Rodzajów Sił Zbrojnych Wojska Obrony
Terytorialnej
Żandarmeria Wojskowa Dowództwo Garnizonu Warszawa Inspektorat Wsparcia SZ Wielonarodowy Korpus
Północno-
Wschodni
Wielonarodowa
Dywizja
Północny-
Wschód
Centrum
Szkolenia Sił Połączonych
NATO (JFTC)
Agencja Uzbrojenia

Wojskowy Instytut Wydawniczy (C) 2015
wykonanie i hosting AIKELO