Gala Buzdyganów to uroczystość, która ma już swą tradycję – jednak mimo tej cykliczności daleko jej do rutyny. Dla Wojskowego Instytutu Wydawniczego to zawsze wielkie wyzwanie – pragniemy podjąć Państwa jak najlepiej, okazać nasz szacunek i dumę z przynależności do wojskowej rodziny. Pamiętamy o tym codziennie w naszej pracy, którą także traktujemy jak misję, jak służbę.
Buzdygan, ta znana od wieków broń to również oznaka godności i przywództwa, to uznanie dla wybitnych predyspozycji.
Nagroda, którą będziemy wręczać już dwudziesty czwarty raz, mimo swego ciężaru, jest niezwykle transparentna. Tu nic się nie ukryje. Dlatego laureaci czasem mówią nawet o jej brzemieniu, o zobowiązaniu wynikającym z jej otrzymania. Prestiż tej nagrody w wojsku znakomicie obrazuje proces wyłaniania laureatów, gdzie samo środowisko dba, by to grono było elitą elit. Kiedy pytaliśmy, czym kierowano się wyłaniając tych wyjątkowych kandydatów, charakterystyczne okazywało się, że różnymi słowami opisywany był obraz takiego samego człowieka: który spala się w służbie, nigdy się nie oszczędza, daje z siebie wszystko a jednocześnie sprawia, że inni chcą podążać za nim, tworząc rzeczy wielkie, potrzebne wojsku i niezbędne Polsce.
Tym wstępem chciałbym powitać osoby, z których powodu dziś się spotykamy:
- komandora podporucznika Michała Dziugana,
- generała broni Andrzeja Fałowskiego,
- księdza porucznika Marka Rycio,
- „Sikora”,
- profesora Krzysztofa Szwagrzyka,
- podpułkownika Jarosława Wyszeckiego,
- doktora Tomasza Sanaka.
Szanowni Państwo,
Świętując ten uroczysty wieczór, pamiętamy o wyjątkowym roku w którym żyjemy. Mija wiek, odkąd nasi przodkowie ujrzeli „jutrzenkę swobody”, nie chcieli już patrzeć na nic innego, nie chcieli po nic innego sięgać. Budowali ojczyznę. Budowali naszą Polskę.
Obudzili ducha wojska polskiego tak potężnie, że niebawem dokonali cudu, zwyciężyli coś co wydawało się niezwyciężone. Naszym obowiązkiem jest wdzięczna pamięć i kontynuowanie ich dzieła. A naszym horyzontem w życiu i pracy zawsze i wszędzie niech będzie Najjaśniejsza Rzeczypospolita.
Powyższy tekst jest zapisem wystąpienia dyrektora Macieja Podczaskiego na Gali Buzdyganów, która odbyła się 9 marca 2018 roku.
komentarze