moja polska zbrojna
Od 25 maja 2018 r. obowiązuje w Polsce Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych, zwane także RODO).

W związku z powyższym przygotowaliśmy dla Państwa informacje dotyczące przetwarzania przez Wojskowy Instytut Wydawniczy Państwa danych osobowych. Prosimy o zapoznanie się z nimi: Polityka przetwarzania danych.

Prosimy o zaakceptowanie warunków przetwarzania danych osobowych przez Wojskowych Instytut Wydawniczy – Akceptuję

Niełatwy Afganistan

Mimo że wojna w Afganistanie trwa już od 16 lat, nie widać jej końca. Talibowie nie tylko nie zostali pokonani, lecz także coraz częściej organizują ataki na miejscowe siły zbrojne, a nawet bazy wojskowe zachodnich koalicjantów. Nic więc dziwnego, że podczas czerwcowego spotkania ministrów obrony narodowej państw członkowskich NATO w Brukseli uzgodniono przedłużenie operacji „Resolute Support” do 2020 roku.

Po kilkunastu latach wojny sytuacja w Afganistanie daleka jest od normalizacji. Jest to państwo plemienne, w którym nie ma wykształconych struktur państwowych, a trudności w normalizacji sytuacji wynikają w dużej mierze ze sporów między plemionami. Centralny rząd w Kabulu kontroluje jedynie 60 procent terytorium. Oprócz niego działają w Afganistanie dwie siły: talibowie i Państwo Islamskie. Jego bojownicy napływają głównie z sąsiedniego Pakistanu, formalnego sojusznika USA. Obecnie w regionie działa około 20 grup terrorystycznych, a w społeczeństwie, głównie wśród Pasztunów, daje się zauważyć wzrost sympatii do zbrojnej opozycji. Jednocześnie rząd centralny stopniowo traci na rzecz talibów kontrolę nad poszczególnymi prowincjami, a bez takiej kontroli żadna władza nie będzie w stanie rządzić krajem.

W 2014 roku odpowiedzialność za bezpieczeństwo w Afganistanie przejęły miejscowe wojsko i policja. Są to potężne formacje: afgańskie siły bezpieczeństwa liczą obecnie około 350 tys. funkcjonariuszy (siły bezpieczeństwa składają się kilku formacji: wojsk, policji mundurowej, straży granicznej i policji drogowej), siły zbrojne, czyli regularna armia, to około 200 tys. żołnierzy, natomiast w afgańskich siłach specjalnych służy około 17 tys. ludzi – uważane są za najlepsze w regionie.

Rosyjskie rozmowy z talibami o pokoju

W lutym senator John McCain na posiedzeniu senackiej komisji sił zbrojnych oskarżył Rosję, że przeszkadza Ameryce w Afganistanie, choć nie powiedział, w jaki sposób. Niemniej Amerykanie są zaniepokojeni, że Rosja od 2015 roku utrzymuje kontakty z talibami i zorganizowała już trzy regionalne konferencje na temat pokoju w Afganistanie. W kwietniu 2017 roku Amerykanie odmówili udziału w zorganizowanej w Moskwie konferencji międzynarodowej na ten temat. Rosja popiera negocjacje pokojowe z udziałem talibów, współpracując jednocześnie z centralnym rządem w Kabulu i zachęcając go, by Afganistan przystąpił do Szanghajskiej Organizacji Współpracy. Rosja traktuje talibów jako przeciwników Państwa Islamskiego, natomiast Zachód, po krótkim okresie tajnych kontaktów z talibami, nadal postrzega ich jako swoich głównych przeciwników w Afganistanie. Tymczasem Kreml wyraźnie dąży do tego, by stać się mediatorem w rokowaniach między rządem w Kabulu a talibami. Niektórzy amerykańscy politycy oskarżają nawet Rosję, że uzbraja talibów. Ale rozwój wypadków pokazuje, że nie ma ona szczególnego wpływu na ich poczynania talibów. 

Eksperci zachodni uważają również, że Rosjanie starają się wypełnić strategiczną próżnię po tym, jak zmniejszyło się zaangażowanie USA w Afganistanie, kiedy to w 2010 roku prezydent Obama podjął decyzję o wycofaniu się z tego kraju w 2014 roku. Rosyjscy specjaliści, powiązani z Kremlem, twierdzą, że Moskwa będzie ewentualnie interweniować w Afganistanie, ale tylko na prośbę władz w Kabulu lub wówczas, gdyby talibowie podjęli próbę inwazji na poradzieckie państwa w Azji Środkowej.

Obecnie w Afganistanie jest około 13 450 żołnierzy koalicji pod wodzą USA, głównie szkolących tamtejsze siły zbrojne. Jest to bowiem misja „Resolute Support” („Zdecydowane poparcie”). Od 2014 roku wojska koalicji nie uczestniczą w operacjach bojowych, jedynie pomagają w szkoleniu afgańskich oddziałów. 

Ostatnio jednak talibowie nasili ataki na oddziały rządowe: terroryści dokonują zamachów bombowych, napadają na jednostki wojskowe, a także na instytucje cywilne, na przykład na szpitale. Dowódca misji „Resolute Support” amerykański generał John Nicholson przekonał administrację amerykańską oraz kierownictwo NATO, że należy zwiększyć korpus koalicyjny. Dzięki temu będzie możliwe zintensyfikowanie szkolenia, gdyż obecnie w operacjach wojskowych przeciwko talibom bezpośredni udział bierze niewielka część sił wyszkolonych przez USA. Doradcy wojskowi z NATO szkolą głównie Afgańczyków w kwaterach głównych wojska i policji oraz w ministerstwach. W kręgach dowódczych krąży opinia, że pora, by NATO zeszło do oddziałów w terenie. A do tego jest zbyt mało instruktorów.

Szefowie amerykańskich służb wywiadowczych z dyrektorem CIA Mikem Pompeo zgodnie stwierdzili w maju tego roku, że konflikt zbrojny w Afganistanie pogłębi się w najbliższych latach. Nic więc dziwnego, że w czasie czerwcowego spotkania ministrów obrony narodowej państw NATO uzgodniono przedłużenie operacji „Resolute Support” w Afganistanie do 2020 roku.

Kontyngent USA liczy około 8,4 tys. żołnierzy, z których tylko 1,5 tys., głównie marines, bierze bezpośredni udział w walkach. Reszta szkoli Afgańczyków. Polski kontyngent stanowi obecnie 200–250 żołnierzy i cywilów. Ponadto działa tam około 30 tys. żołnierzy najemnych, rekrutowanych przez prywatne koncerny ochroniarskie.

Amerykanie są ewidentnie zmęczeni długotrwałą wojną w Afganistanie, w której zginęło 2,5 tys. amerykańskich żołnierzy. USA wydały ponad bilion dolarów na działania wojenne, a wydatki na bezpieczeństwo i odbudowę Afganistanu wyniosły 117 miliardów dolarów. Stąd Amerykanie oczekują, że sojusznicy zwiększą swój udział w wydatkach na wojnę w tym kraju. Państwa NATO, które są zaangażowane w działania koalicyjne, zadeklarowały roczny udział w wydatkach w wysokości 1 miliarda dolarów.

Generał Nicholson poprosił o zwiększenie kontyngentu USA o 4 tys. żołnierzy, a z pozostałych krajów NATO o około 1,2 tys. żołnierzy. Nie ma jeszcze mowy o dodatkowej liczbie polskich wojskowych. Dokładne liczby mają być ustalone jesienią 2017 roku.

Eksperci w dziedzinie stosunków międzynarodowych zadają sobie pytanie, czy po ewentualnych sukcesach wojskowych koalicja miała pomysł na to, co powinno stać się z Afganistanem w dłuższej perspektywie? Jednoznaczna ocena operacji w Afganistanie jest trudna: mimo sukcesów w sferze wojskowej sytuacja polityczna w kraju wciąż jest niestabilna. W 2015 roku w Afganistanie zginęło około 11 tys. cywilów, w 2016 roku krwawe żniwo zmniejszyło się do 3500 zabitych i około 8 tys. rannych. W ubiegłym roku w Afganistanie doszło do ponad 2,5 tys. aktów przemocy w rodzinie. Pod rządami talibów żyje ponad 10 mln Afgańczyków, czyli prawie 1/3 ludności kraju.

Sekretarz obrony USA John Mattis stwierdził wręcz przed senacką komisją sił zbrojnych, że USA nie wygrywają wojny w Afganistanie. Rzeczywiście, sytuacja w tym kraju jest coraz gorsza, czego potwierdzeniem może być atak talibów na misję szkoleniową NATO w centrum Kabulu w maju 2017 roku.

Obecnie Pentagon przygotowuje nową strategię walki z talibami i Państwem Islamskim w Afganistanie.

Jacek Potocki , publicysta piszący o bezpieczeństwie międzynarodowym

dodaj komentarz

komentarze


Koreańska firma planuje inwestycje w Polsce
 
WIM: nowoczesna klinika ginekologii otwarta
NATO na północnym szlaku
Morska Jednostka Rakietowa w Rumunii
Kolejne FlyEle dla wojska
Rakiety dla Jastrzębi
Szpej na miarę potrzeb
Jakie wyzwania czekają wojskową służbę zdrowia?
Kosiniak-Kamysz o zakupach koreańskiego uzbrojenia
Polscy żołnierze stacjonujący w Libanie są bezpieczni
Cyberprzestrzeń na pierwszej linii
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
V Korpus z nowym dowódcą
Wojna w Ukrainie oczami medyków
Ramię w ramię z aliantami
Marcin Gortat z wizytą u sojuszników
Na straży wschodniej flanki NATO
Puchar księżniczki Zofii dla żeglarza CWZS-u
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
W Rumunii powstanie największa europejska baza NATO
Sprawa katyńska à la española
Rozpoznać, strzelić, zniknąć
Wojna w świętym mieście, epilog
Sandhurst: końcowe odliczanie
Święto stołecznego garnizonu
Żołnierze-sportowcy CWZS-u z medalami w trzech broniach
NATO on Northern Track
Charge of Dragon
Przygotowania czas zacząć
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Front przy biurku
Strażacy ruszają do akcji
Potężny atak rakietowy na Ukrainę
Barwy walki
Mundury w linii... produkcyjnej
Tusk i Szmyhal: Mamy wspólne wartości
25 lat w NATO – serwis specjalny
Przełajowcy z Czarnej Dywizji najlepsi w crossie
Kadisz za bohaterów
Głos z katyńskich mogił
Szarża „Dragona”
Więcej pieniędzy dla żołnierzy TSW
Wojna w świętym mieście, część druga
W Brukseli o wsparciu dla Ukrainy
Ocalały z transportu do Katynia
Aleksandra Mirosław – znów była najszybsza!
Zmiany w dodatkach stażowych
Bezpieczeństwo ważniejsze dla młodych niż rozrywka
Żołnierze ewakuują Polaków rannych w Gruzji
Wieczna pamięć ofiarom zbrodni katyńskiej!
Wojna w świętym mieście, część trzecia
Odstraszanie i obrona
Zbrodnia made in ZSRS
Zachować właściwą kolejność działań
Optyka dla żołnierzy
Prawda o zbrodni katyńskiej
Strategiczna rywalizacja. Związek Sowiecki/ Rosja a NATO
NATO zwiększy pomoc dla Ukrainy
Polak kandydatem na stanowisko szefa Komitetu Wojskowego UE
Gen. Kukuła: Trwa przegląd procedur bezpieczeństwa dotyczących szkolenia

Ministerstwo Obrony Narodowej Wojsko Polskie Sztab Generalny Wojska Polskiego Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych Dowództwo Operacyjne Rodzajów Sił Zbrojnych Wojska Obrony
Terytorialnej
Żandarmeria Wojskowa Dowództwo Garnizonu Warszawa Inspektorat Wsparcia SZ Wielonarodowy Korpus
Północno-
Wschodni
Wielonarodowa
Dywizja
Północny-
Wschód
Centrum
Szkolenia Sił Połączonych
NATO (JFTC)
Agencja Uzbrojenia

Wojskowy Instytut Wydawniczy (C) 2015
wykonanie i hosting AIKELO