O kryzysie na Ukrainie i potrzebie wzmocnienia wschodniej flanki NATO rozmawiali dziś prezydent Bronisław Komorowski i Jens Stoltenberg. Były premier Norwegii spotkał się też z premierem Donaldem Tuskiem i szefem MON Tomaszem Siemoniakiem. Polska jest pierwszym krajem, w którym Stoltenberg prowadzi konsultacje przed formalnym objęciem stanowiska.
– Rozmowy dotyczyły perspektywy rozwoju NATO i wyzwań stojących przed Sojuszem w dobie kryzysu ukraińskiego – mówił Polskiej Agencji Prasowej Jaromir Sokołowski, minister w Kancelarii Prezydenta odpowiedzialny za sprawy zagraniczne. – Bronisław Komorowski i Jens Stoltenberg podkreślili potrzebę wzmocnienia wschodniej flanki NATO – dodał Sokołowski.
O konflikcie na Ukrainie przyszły szef NATO rozmawiał też z premierem Donaldem Tuskiem. Politycy omówili zagrożenia wynikające z sytuacji za wschodnią granicą Sojuszu. „Premier apelował o jednomyślne i zdecydowane działania oddalające groźbę eskalacji napięcia na Wschodzie” – czytamy w komunikacie Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.
***
Były premier Norwegii obejmie stanowisko sekretarza generalnego NATO 1 października 2014 roku. Zajmie miejsce Duńczyka Andersa Fogha Rasmussena. O tym, że Stoltenberg zostanie szefem NATO, parlament Sojuszu postanowił w marcu 2014 roku. Na stanowisku będzie mógł pozostać 4 lata – tyle trwa kadencja sekretarza generalnego Sojuszu. Decyzję podjęła Rada Północnoatlantycka, czyli ambasadorowie państw członkowskich NATO. – Było to dla mnie zaskoczenie, bo jego nazwisko nie było wymieniane wśród kandydatów. Mam nadzieję, że nie będzie kierował się emocjami – mówiła wówczas posłanka Jadwiga Zakrzewska, wiceprzewodnicząca Zgromadzenia Parlamentarnego NATO.
Jens Stoltenberg jest ekonomistą. Był premierem Norwegii w latach 2000–2001 oraz 2005–2013. Stał na czele rządu współtworzonego przez Partię Lewicy Socjalistycznej i Partię Centrum. Za jego rządów Norwegia wsparła operacje NATO w Afganistanie i w Libii. W 2013 roku utrzymał mandat poselski. Wspierające go partie centrolewicowej koalicji utraciły większość parlamentarną. W październiku 2013 na stanowisku premiera zastąpiła go liderka konserwatystów Erna Solberg.
Wcześniej był m.in. sekretarzem stanu w Ministerstwie Środowiska. Od 1993 do 1996 sprawował urząd ministra handlu i energii w gabinecie Gro Harlem Brundtland, a w okresie 1996–1997 ministra finansów w rządzie Thorbjørna Jaglanda.
autor zdjęć: chor. Artur Zakrzewski/ DPI MON, KPRM
komentarze