Okręty podwodne nowej generacji zwiększą zdolności bojowe sił uderzeniowych Marynarki Wojennej. Decydujące znaczenie będzie miało ich uzbrojenie w przeciwokrętowe kierowane pociski rakietowe oraz wyposażenie w napęd niezależny od powietrza – zauważa kmdr ppor. Radosław Pioch z biura prasowego Marynarki Wojennej.
Konieczność wprowadzenia do składu bojowego Marynarki Wojennej RP nowych okrętów podwodnych jest związana z planowanym wycofaniem z eksploatacji do 2016 roku czterech okrętów podwodnych typu Kobben. Nowe jednostki pozwolą przede wszystkim utrzymać potencjał uderzeniowy sił okrętowych niezbędny do zwalczania celów nawodnych i podwodnych z wykorzystaniem uzbrojenia torpedowego, zwiększą zdolność do prowadzenia rozpoznania elektronicznego, akustycznego i obrazowego w każdej porze doby oraz do współpracy z wojskami specjalnymi w razie ich przerzutu, wysadzania i odzyskiwania.
Okręty podwodne, którymi obecnie dysponuje Marynarka Wojenna, mają ograniczone możliwości współpracy z wojskami specjalnymi oraz prowadzenia rozpoznania akustycznego i obrazowego. Ponadto jednostki typu Kobben nie mają możliwości stawiania min. Zdolności bojowe okrętów podwodnych, jeśli chodzi o rażenie celów nawodnych, ograniczają się wyłącznie do użycia uzbrojenia torpedowego. Wyposażenie okrętów wyłącznie w uzbrojenie tego typu utrudnia ponadto organizację wspólnych uderzeń i ataków nawodnych i podwodnych sił uderzeniowych MW. Dodatkowo, posiadane uzbrojenie torpedowe oraz wyposażenie rozpoznania i walki elektronicznej nie zapewnia przewagi technicznej i ilościowej nad analogicznymi siłami potencjalnego przeciwnika.
Pozyskanie w ramach nowej edycji programu operacyjnego okrętów podwodnych, „następców” Kobbenów, jest zadaniem priorytetowym przede wszystkim z punktu widzenia konieczności zachowania przez siły podwodne MW zdolności operacyjnych, a także podtrzymania przez załogi okrętów tego rodzaju niezbędnego poziomu wyszkolenia bojowego.
Wprowadzenie do służby okrętów podwodnych nowej generacji zwiększy także zdolności bojowe sił uderzeniowych MW jeśli chodzi o rażenie celów nawodnych i podwodnych. Decydujące znaczenie będzie miało uzbrojenie okrętów podwodnych w przeciwokrętowe kierowane pociski rakietowe oraz wyposażenie ich w napęd niezależny od powietrza, który zwiększy prawdopodobieństwo zachowania przez okręty podwodne zdolności bojowej.
Okręty podwodne stanowią kluczowy element w systemie rażenia i rozpoznania Marynarki Wojennej. Ich głównym zadaniem jest rażenie celów nawodnych i podwodnych przeciwnika o dużym znaczeniu (m.in. okrętów dowodzenia, dużych okrętów desantowych, okrętów podwodnych, nawodnych okrętów bojowych klasy krążownik, niszczyciel, fregata). Ze względu na ich główny atut – skrytość działania – są znakomitym środkiem walki do zwalczania transportu przeciwnika oraz stanowią zagrożenie dla jego morskich linii komunikacyjnych. Okręt podwodny może być wykorzystywany jako jeden z zasadniczych elementów osłony własnych morskich szlaków komunikacyjnych.
Rozpoznanie elektroniczne, akustyczne i obrazowe może być zarówno zadaniem głównym okrętów podwodnych, jak i dodatkowym, wykonywanym niezależnie od zadania bojowego. Ponadto jednostki tego typu mogą współdziałać z wojskami specjalnymi w razie ich przerzutu i odzyskiwania. Dodatkowo okręty podwodne mogą prowadzić działania minowe, polegające na skrytym stawianiu min, szczególnie w rejonach przybrzeżnych, strefach o dużym natężeniu żeglugi, torach podejściowych do portów i stref cieśnin lub kanałów oraz na wodach potencjalnego przeciwnika.
komentarze