moja polska zbrojna
Od 25 maja 2018 r. obowiązuje w Polsce Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych, zwane także RODO).

W związku z powyższym przygotowaliśmy dla Państwa informacje dotyczące przetwarzania przez Wojskowy Instytut Wydawniczy Państwa danych osobowych. Prosimy o zapoznanie się z nimi: Polityka przetwarzania danych.

Prosimy o zaakceptowanie warunków przetwarzania danych osobowych przez Wojskowych Instytut Wydawniczy – Akceptuję

„Mamo, dlaczego pozwoliłaś tacie wyjechać?”

Dzieci żołnierzy poległych na misjach to nowa grupa, której potrzebne jest psychologiczne wsparcie. Problemy związane ze śmiercią ojca, który zginął na misji, mogą długo pozostać w ukryciu. Pewne jest jednak to, że wcześniej czy później się ujawnią – pisze Małgorzata Schwarzgruber, dziennikarka „Polski Zbrojnej”.

Z Iraku i Afganistanu nie wróciło do domów 66 misjonarzy. Ich śmierć zbliżyła rodziny, które w 2012 roku zawiązały Stowarzyszenie Rodzin Poległych Żołnierzy „Pamięć i Przyszłość". Już dwukrotnie dzięki finansowemu wsparciu Ministerstwa Obrony Narodowej Stowarzyszenie zorganizowało warsztaty psychologiczne, w których wzięli udział także najmłodsi. Dzieci, które straciły w Iraku i w Afganistanie ojca, jest ponad 50. I to właśnie one wymagają wsparcia psychologów.

Wojsko obejmuje wsparciem psychologicznym żołnierzy powracających z zagranicznych misji, a także najbliższych członków ich rodzin. W jednostkach pracują psycholodzy, działają pracownie i punkty psychologiczne. Jednak wojskowi psycholodzy nie mają doświadczania w pracy z dziećmi, a matki nie wiedzą, jak rozmawiać o śmierci ojca. Jak odpowiadać na często padające pytanie: „mamo, dlaczego pozwoliłaś tacie wyjechać?”. Jak zareagować, gdy wykrzyczą w złości „To twoja wina, że nie wrócił!”. Jak wytłumaczyć dziecku, które usłyszało w szkole od kolegów, że „jego ojciec pojechał do Afganistanu, aby nachapać się kasy”.

Specjaliści zwracają uwagę, że tłumaczenie dziecku procesów związanych ze śmiercią wymaga przygotowania ze strony matki. Dlatego wdowom potrzebne są warsztaty psychologiczne, na których uczą się m.in. jak rozmawiać z najmłodszymi członkami rodzin o życiu i śmierci, które przecież istnieją obok siebie.

W kulturze europejskiej śmierć od wieków jest tematem tabu, przedstawiona jest jako kostucha, o której lepiej nie wspominać. Dlatego mówimy o odchodzeniu, przekraczaniu granicy, zamiast o śmierci i umieraniu. Terapeuci tłumaczą, że wydarzenia niewyjaśnione lub wypierane przez dziecko sprawiają, że jego emocje kumulują się i wywołują niepokój, z którym dziecko nie potrafi sobie poradzić. Nieprzepracowane i niewyrażone uczucia dzieci mogą uzewnętrzniać na rysunku bądź przez zabawę. Tak właśnie dzieje się podczas warsztatów psychologicznych. Terapia pozwala także oswoić śmierć i pogodzić się z nieuniknionym. Dlatego Stowarzyszenie chce organizować kolejne takie spotkania.

Na warsztatach dzieci czują się bezpiecznie, jedno nie dokuczy drugiemu, nie zapyta „dlaczego talibowie zabili twojego tatę?”. Nie padną takie słowa, bo każde z dzieci straciło ojca. Psychologowie pracujący z najmłodszymi uczestnikami podczas trwających właśnie warsztatów, które Stowarzyszenie zorganizowało w Wilkasach koło Giżycka, podkreślają, jak ważne jest wsparcie psychologiczne dla tej grupy. Dorośli nie doceniają i nie rozumieją dziecięcego smutku. Panuje przekonanie, że dziecięca żałoba trwa krótko, a jeśli dziecko nie mówi o smutku, to go nie odczuwa. Tymczasem „nieprzepracowane” emocje wcześniej czy później dadzą o sobie znać. Czteroletnie dziecko najpierw pyta, kiedy tata wróci, jako 6-latek poskarży się, że jest gorszy, bo nie ma ojca i prosi, by mama znalazła mu nowego tatę. Gdy ma 12 lat, staje się agresywny, bo gromadzony przez lata żal nie znalazł ujścia.

Unikanie takich trudnych rozmów to zamiatanie problemów pod dywan. Nie warto tego robić.

Małgorzata Schwarzgruber

dodaj komentarz

komentarze


„Feniks” wciąż jest potrzebny
 
Ostre słowa, mocne ciosy
Szkoleniowa pomoc dla walczącej Ukrainy
Użyteczno-bojowy sprawdzian lubelskich i szwedzkich terytorialsów
Co słychać pod wodą?
Kluczowa rola Polaków
Trzy medale żołnierzy w pucharach świata
W obronie Tobruku, Grobowca Szejka i na pustynnych patrolach
Podziękowania dla żołnierzy reprezentujących w sporcie lubuską dywizję
Cele polskiej armii i wnioski z wojny na Ukrainie
Polskie „JAG” już działa
Operacja „Feniks”. Żołnierze wzmocnili most w Młynowcu zniszczony w trakcie powodzi
Terytorialsi zobaczą więcej
Wybiła godzina zemsty
Trudne otwarcie, czyli marynarka bez morza
Ogień Czarnej Pantery
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Więcej pieniędzy za służbę podczas kryzysu
Mniej obcy w obcym kraju
„Jaguar” grasuje w Drawsku
„Szczury Tobruku” atakują
Ustawa amunicyjna podpisana przez prezydenta
Bój o cyberbezpieczeństwo
Srebro na krótkim torze reprezentanta braniewskiej brygady
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Druga Gala Sportu Dowództwa Generalnego
Czworonożny żandarm w Paryżu
W Toruniu szkolą na międzynarodowym poziomie
Olympus in Paris
SkyGuardian dla wojska
Pożegnanie z Żaganiem
Zmiana warty w PKW Liban
Jesień przeciwlotników
Olimp w Paryżu
Polacy pobiegli w „Baltic Warrior”
Rosomaki w rumuńskich Karpatach
Determinacja i wola walki to podstawa
Medycyna „pancerna”
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
„Siły specjalne” dały mi siłę!
Nasza broń ojczysta na wyjątkowej ekspozycji
Sejm pracuje nad ustawą o produkcji amunicji
Setki cystern dla armii
Polsko-ukraińskie porozumienie ws. ekshumacji ofiar rzezi wołyńskiej
Homar, czyli przełom
Zyskać przewagę w powietrzu
Wszystkie oczy na Bałtyk
Żaden z Polaków służących w Libanie nie został ranny
Aplikuj na kurs oficerski
Wojsko otrzymało sprzęt do budowy Tarczy Wschód
Fundusze na obronność będą dalej rosły
Transformacja wymogiem XXI wieku
Jak Polacy szkolą Ukraińców
Donald Tusk po szczycie NB8: Bezpieczeństwo, odporność i Ukraina pozostaną naszymi priorytetami
Czarna Dywizja z tytułem mistrzów
„Nie strzela się w plecy!”. Krwawa bałkańska epopeja polskiego czetnika
Karta dla rodzin wojskowych
Ustawa o zwiększeniu produkcji amunicji przyjęta
Operacja „Feniks” – pomoc i odbudowa
Wielkie inwestycje w krakowskim szpitalu wojskowym
Rekordowa obsada maratonu z plecakami
Nowe Raki w szczecińskiej brygadzie

Ministerstwo Obrony Narodowej Wojsko Polskie Sztab Generalny Wojska Polskiego Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych Dowództwo Operacyjne Rodzajów Sił Zbrojnych Wojska Obrony
Terytorialnej
Żandarmeria Wojskowa Dowództwo Garnizonu Warszawa Inspektorat Wsparcia SZ Wielonarodowy Korpus
Północno-
Wschodni
Wielonarodowa
Dywizja
Północny-
Wschód
Centrum
Szkolenia Sił Połączonych
NATO (JFTC)
Agencja Uzbrojenia

Wojskowy Instytut Wydawniczy (C) 2015
wykonanie i hosting AIKELO