„Dalsza walka w Warszawie nie ma już żadnych szans. Zdecydowałem ją skończyć. Warunki kapitulacji gwarantują żołnierzom pełne prawa kombatantów i ludności cywilnej humanitarne traktowanie. Sam iść muszę z żołnierzami do niewoli”
Depesza gen. Komorowskiego „Bora” do komendantów AK Kraków, Kielce-Radom, Śląsk i Łódź
Pierwszy dzień zawieszenia broni. Z możliwości opuszczenia miasta korzysta zaledwie 8 tys. cywilów. Niemcy spodziewali się 200-250 tys.
Natychmiast po 20, czyli godzinie końca rozejmu, rozpoczyna się gwałtowna nawała artyleryjska na Śródmieście.
Dowództwo ocenia, że dalsza walka nie ma już sensu. Gen. Komorowksi „Bór” wyznacza komisję i daje jej pełnomocnictwa do prowadzenia negocjacji kapitulacyjnych. W jej skład wchodzą: przewodniczący – płk dypl. Kazimierz Iranek-Osmecki „Heller”, ppłk dypl. Zygmunt Dobrowolski „Zyndram”, ppłk Franciszek Herman „Bogusławski” i kpt. Alfred Korczyński „Sas” – tłumacz.
Bibliografia:
Władysław Bartoszewski „Dni walczącej Stolicy. Kronika Powstania Warszawskiego”
Władysław Bartoszewski „1859 dni Warszawy”
Andrzej Kunert „Kronika Powstania Warszawskiego”
Tadeusz Bór-Komorowski „Powstanie Warszawskie”
Władysław Bartoszewski, Michał Komar „Władysław Bartoszewski. Wywiad rzeka”
Norman Davies „Powstanie'44”
Muzeum Powstania Warszawskiego, www.1944.pl
Materiały Stowarzyszenia Pamięci Powstania Warszawskiego, www.sppw1944.org