„Walka z Niemcami w Warszawie dobiega końca. To, co wydawało się niemożliwym, staje się faktem. Wytrwaliśmy przez 7 tygodni i wytrwamy do czasu wkroczenia do stolicy zwycięskiej Armii Czerwonej. Polska w wiecznej pamięci zachowa bohaterstwo żołnierza i ludności Warszawy”
Z rozkazu gen. Komorowskiego „Bora”
W obliczu wstrzymania pomocy z drugiego brzegu i ogromnej przewagi nieprzyjaciela, płk „Radosław” podejmuje decyzję o przejściu części oddziałów kanałami na Mokotów. Resztki powstańców i żołnierze 3 Dywizji Piechoty walczą nadal na kurczących się pozycjach. Osłaniają transport rannych na drugi brzeg.
Brak współpracy między Armią Krajową a jednostkami Wojska Polskiego powoduje, że okoliczne oddziały powstańcze nie wiedzą o desancie w okolicach mostu Poniatowskiego. Żołnierze WP samotnie bronią się na brzegu rzeki. Brak rozpoznania i przygotowania operacji sprawia, że nie udaje im się ani rozszerzyć przyczółka, ani nawiązać kontaktu z oddziałem broniącym się na Czerniakowie. Niemcy zaciekle atakują, by jak najszybciej zlikwidować przyczółek.
Na Żoliborzu, na wysokości Marymontu, przeprawia się przez Wisłę grupa żołnierzy 6 Pułku Piechoty. Natychmiast zostają otoczeni przez wojska nieprzyjaciela, które walnym atakiem ze wszystkich stron chcą zlikwidować przyczółek. Znów nie udaje się nawiązać kontaktu z powstańcami. Żołnierze WP walczą w okrążeniu, ponoszą duże straty.
Bibliografia:
Władysław Bartoszewski „Dni walczącej Stolicy. Kronika Powstania Warszawskiego”
Władysław Bartoszewski „1859 dni Warszawy”
Andrzej Kunert „Kronika Powstania Warszawskiego”
Tadeusz Bór-Komorowski „Powstanie Warszawskie”
Władysław Bartoszewski, Michał Komar „Władysław Bartoszewski. Wywiad rzeka”
Norman Davies „Powstanie'44”
Muzeum Powstania Warszawskiego, www.1944.pl
Materiały Stowarzyszenia Pamięci Powstania Warszawskiego, www.sppw1944.org