„Opór w Warszawie wzmaga się. Toczące się walki to najtrudniejsze – w pełnym znaczeniu tego słowa – boje uliczne na terenie wielkiego miasta. Własne straty są wysokie. Celem opanowania położenia potrzebna jest pełnowartościowa dywizja wyposażona w dużą ilość broni ciężkiej”
Meldunek w dzienniku bojowym niemieckiej 9 ArmiiPogrzeb powstańczy w podwórzu domu w rejonie ulic Siennej i Wielkiej. Fot. Czesław Gerwel „Orłoś”, arch. Muzeum Powstania Warszawskiego.
Oddziały Zgrupowania „Radosław” stawiają zacięty opór nacierającemu w kierunku Starego Miasta nieprzyjacielowi. Powstańcy wyparci zostają z linii ul. Żytniej, ale utrzymują teren cmentarzy wyznaniowych. Nekropolie kilkakrotnie przechodzą z rąk do rąk.
Na Ochocie powstańcy opuszczają płonące zabudowania „Reduty Kaliskiej”. W nocy oddział ppor. Andrzeja Chyczewskiego „Gustawa” w sile ok. 90 ludzi przemieszcza się do Lasów Chojnowskich. Trwa szturm na „Redutę Wawelską”.
Siły niemieckie na tyle opanowały sytuację wzdłuż trasy przelotowej z Woli do Ogrodu Saskiego, że podjęta zostaje decyzja o ewakuacji mieszkańców i urzędników tzw. dzielnicy rządowej z gubernatorem Ludwigiem Fisherem na czele. Konwój samochodów, osłaniany przez czołg, dostaje się pod silny ogień powstańców w okolicach pl. Żelaznej Bramy. W potyczce ginie zastępca gubernatora dr Herbert Hummel.
Po kilku latach przerwy wznawia nadawanie Polskie Radio. Władze powstańcze instalują na ulicach i placach szereg głośników, by jego audycje dotarły do jak największej liczby mieszkańców miasta.
Bibliografia:
Władysław Bartoszewski „Dni walczącej Stolicy. Kronika Powstania Warszawskiego”
Władysław Bartoszewski „1859 dni Warszawy”
Andrzej Kunert „Kronika Powstania Warszawskiego”
Tadeusz Bór-Komorowski „Powstanie Warszawskie”
Władysław Bartoszewski, Michał Komar „Władysław Bartoszewski. Wywiad rzeka”
Norman Davies „Powstanie'44”
Muzeum Powstania Warszawskiego, www.1944.pl
Materiały Stowarzyszenia Pamięci Powstania Warszawskiego, www.sppw1944.org