moja polska zbrojna
Od 25 maja 2018 r. obowiązuje w Polsce Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych, zwane także RODO).

W związku z powyższym przygotowaliśmy dla Państwa informacje dotyczące przetwarzania przez Wojskowy Instytut Wydawniczy Państwa danych osobowych. Prosimy o zapoznanie się z nimi: Polityka przetwarzania danych.

Prosimy o zaakceptowanie warunków przetwarzania danych osobowych przez Wojskowych Instytut Wydawniczy – Akceptuję
Wrzesień '39 – marynarze Flotylli Rzecznej MW w Pińsku

Prezentujemy sesję historyczną wykonaną przez członków ogólnopolskiej grupy rekonstrukcji historycznej Projekt „Marynarze 1939” pt. „Załogi spieszyć, jednostki zatopić” – Polesie 17 września 1939 r.

Do Grupy Operacyjnej „Polesie”, w ramach której funkcjonowała Flotylla Rzeczna Marynarki Wojennej w Pińsku, wiadomość o ataku sowieckim dotarła około godziny 11:00 dnia 17 września. Prące z drugiej strony wojska niemieckie znajdowały się już w Kobryniu. Oznaczało to, że Flotylla Rzeczna znalazła się w kleszczach. Stało się jasne, że ze względu na niski stan wód większe jednostki bojowe zostaną unieruchomione. Dowódca Flotylli komandor Zajączkowski poinformował generała Kleeberga, iż bardzo złe warunki żeglugowe wykluczają jakiekolwiek działania ciężkich jednostek i nie będą one w stanie wycofać się na zachód. Kleeberg wydał więc rozkaz dowódcy FRMW zniszczenia wszystkich ciężkich jednostek rzecznych MW na Polesiu.

Dnia 17 września o 14:00 kmdr Zajączkowski wydał rozkaz zatopienia jednostek i wysadzenia mostów i koncentracji załóg na południe od Mostów Wolańskich. Jednostki lekkie otrzymały rozkaz przejścia do Pińska. Jako pierwsze samozatopieniu uległy jednostki rzeczne pododcinka „Sytnica” w rejonie Nyrczy znajdujące się w pasie przygranicznym. Pierwszą dużą jednostką zatopioną przez załogę był monitor ORP „PIŃSK”, który wszedł na płyciznę przy lewym brzegu Nyrczy, nieopodal ujścia rzeki Śmierci. Wieczorem na dnie spoczął monitor ORP „TORUŃ”.

Małymi grupami marynarze ruszali ze strefy przygranicznej, na zachód w rejony koncentracji, czy do Pińska. Byle dołączyć do oddziałów generała Kleeberga. Za nimi nacierała Armia Czerwona, a wokół polowały na nich grupy tutejszych poleskich i żydowskich komunistów. Kto zostawał w tyle, ginął z ich rąk.

Marynarze umundurowani są w granatowe mundury z granatowymi płaszczami „bosmankami”. Bosman – mat jako podoficer młodszy zachował dopuszczalny regulaminem typ ubioru codziennego z roboczymi spodniami. Na głowach białe czapki „amerykanki”. Marynarze wyposażeni w oporządzenie czarne z elementami oporządzenia i uzbrojenia wojsk lądowych – w I połowie 1939 r. dużą część magazynów MW w Pińsku wywieziono na wybrzeże, przez co Flotylla uzupełniała braki wyposażeniem lądowym.

Zdjęcia wykonał Tomasz Jabłoński z  JJ's Reenacting Photography
Projekt „Marynarze 1939” - https://www.facebook.com/marynarze1939/




Ministerstwo Obrony Narodowej Wojsko Polskie Sztab Generalny Wojska Polskiego Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych Dowództwo Operacyjne Rodzajów Sił Zbrojnych Wojska Obrony
Terytorialnej
Żandarmeria Wojskowa Dowództwo Garnizonu Warszawa Inspektorat Wsparcia SZ Wielonarodowy Korpus
Północno-
Wschodni
Wielonarodowa
Dywizja
Północny-
Wschód
Centrum
Szkolenia Sił Połączonych
NATO (JFTC)
Agencja Uzbrojenia

Wojskowy Instytut Wydawniczy (C) 2015
wykonanie i hosting AIKELO