„Dalsza walka w izolowanych kotłach może stać się nie możliwa. Głód. Jeśli nie otrzymamy skutecznej pomocy przez uderzenie Sowietów do 1 października, będziemy zmuszeni zaprzestać walki”
Depesza gen. Komorowskiego „Bora” do gen. Kazimierza Sosnkowskiego, naczelnego wodza Polskich Sił Zbrojnych
Szturm na Żoliborz. Ogromna przewaga nieprzyjaciela sprawia, że oddziały powstańcze, z dużymi stratami, spychane są na większości kierunków ataku. Oddziały zgrupowania „Żniwiarz” poddają fabrykę „Opla” i halę targową przy ul. Słowackiego. Oddziały ze zgrupowania „Żyrafa” wycofują się z klasztoru Sióstr Zmartwychwstanek przy ul. Krasińskiego.
W Śródmieściu nieprzyjaciel usiłuje opanować przez zaskoczenie Nowy Świat, ul. Książęcą i pl. Trzech Krzyży. Po trzygodzinnej walce ataki zostają odparte.
Otoczone w Kampinosie oddziały AK podejmują próbę wyrwania się z kotła. Dochodzi do przegranej bitwy pod Jaktorowem. Grupa „Kampinos” traci ok. 150 żołnierzy, ginie jej dowódca mjr Alfons Kotowski „Okoń”. Drugie tyle żołnierzy dostaje się do niewoli. Tylko nielicznym akowcom udaje się przedrzeć przez kordon niemiecki.
Bibliografia:
Władysław Bartoszewski „Dni walczącej Stolicy. Kronika Powstania Warszawskiego”
Władysław Bartoszewski „1859 dni Warszawy”
Andrzej Kunert „Kronika Powstania Warszawskiego”
Tadeusz Bór-Komorowski „Powstanie Warszawskie”
Władysław Bartoszewski, Michał Komar „Władysław Bartoszewski. Wywiad rzeka”
Norman Davies „Powstanie'44”
Muzeum Powstania Warszawskiego, www.1944.pl
Materiały Stowarzyszenia Pamięci Powstania Warszawskiego, www.sppw1944.org