„Pomoc dla Warszawy nie jest żadną łaską, ale słuszną zapłatą za to wszystko, co Polska wniosła w walkę o wolność i lepsze jutro świata”
Daily SketchGrupa żołnierzy z pułku NSZ im. gen. Władysława Sikorskiego na dziedzińcu Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Fot. Muzeum Powstania Warszawskiego.
Jeden z ostatnich sukcesów ofensywnych Powstania Warszawskiego. W polskie ręce przechodzi kościół św. Krzyża i położony niedaleko gmach Komendy Policji na Krakowskim Przedmieściu. Budynki zostały zdobyte przez grupy szturmowe dowodzone przez mjr. „Wolę”. Powstańcy uwalniają 20 polskich policjantów i biorą około 80 jeńców.
Powstańcy strącają niemiecki bombowiec Ju-87 Stuka. To jedyny taki przypadek w czasie Powstania Warszawskiego. Ze względu na brak amunicji od początku walk obowiązywał zakaz strzelania do samolotów.
Niemcy ze wszystkich stron atakują Stare Miasto. Nacierają na szpital Jana Bożego przy Bonifraterskiej, zakłady Fiata przy Sapieżyńskiej, kompleks budynków Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych przy ulicy Sanguszki. Pasaż Simonsa przy ulicy Długiej płonie pod ostrzałem.
Na Krakowskim Przedmieściu oddziały kpt. Cypriana Odorkiewicza „Krybara” atakują siedzibę Uniwersytetu Warszawskiego. W akcji biorą udział dwa powstańcze wozy opancerzone – zdobyczny „Jaś” oraz zbudowany już w trakcie PW „Kubuś”. Akcja kończy się niepowodzeniem. Atak załamuje się w ogniu karabinów maszynowych, jaki prowadzą Niemcy z umocnionych pozycji.
Bibliografia:
Władysław Bartoszewski „Dni walczącej Stolicy. Kronika Powstania Warszawskiego”
Władysław Bartoszewski „1859 dni Warszawy”
Andrzej Kunert „Kronika Powstania Warszawskiego”
Tadeusz Bór-Komorowski „Powstanie Warszawskie”
Władysław Bartoszewski, Michał Komar „Władysław Bartoszewski. Wywiad rzeka”
Norman Davies „Powstanie'44”
Muzeum Powstania Warszawskiego, www.1944.pl
Materiały Stowarzyszenia Pamięci Powstania Warszawskiego, www.sppw1944.org