moja polska zbrojna
Od 25 maja 2018 r. obowiązuje w Polsce Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych, zwane także RODO).

W związku z powyższym przygotowaliśmy dla Państwa informacje dotyczące przetwarzania przez Wojskowy Instytut Wydawniczy Państwa danych osobowych. Prosimy o zapoznanie się z nimi: Polityka przetwarzania danych.

Prosimy o zaakceptowanie warunków przetwarzania danych osobowych przez Wojskowych Instytut Wydawniczy – Akceptuję

„Rotmistrz” brzmi wspaniale, czyli Święto Kawalerii Polskiej

Podczas uroczystości występujemy w umundurowaniu wzorowanym na ułańskim z czasów II Rzeczpospolitej. Nasze szable, tzw. ludwikówki są wykonane zgodnie z wzorami okresu międzywojennego – mówi mjr Jarosław Stawski, oficer Pionu Spraw Reprezentacyjnych Dowództwa Garnizonu Warszawa i wieloletni dowódca Szwadronu Kawalerii Wojska Polskiego.


Obchodzimy dziś Święto Kawalerii Polskiej. Konnica była zawsze wielką miłością Polaków. Czy tak jest nadal?

Mjr Jarosław Stawski: Moim zdaniem tak. I te tradycje się odradzają. Powstają stowarzyszenia kawalerii ochotniczej, które pielęgnują dziedzictwo przedwojennych pułków ułanów. W całym kraju organizowane są rekonstrukcje walk kawalerii, m.in. bitwy pod Komorowem z 1920 roku, w której uczestniczy ponad 200 jeźdźców.

W armii spadkobiercą tych tradycji jest Szwadron Kawalerii Wojska Polskiego.

To prawda. 10 listopada 2000 roku podczas uroczystości przed Grobem Nieznanego Żołnierza ułani Szwadronu otrzymali z rąk weteranów kawalerii proporzec i ostrogi jako symbole tysiącletniej tradycji jazdy polskiej.

Szwadron, jako jedyny pododdział konny w polskiej armii, bardzo wyraźnie nawiązuje do okresu międzywojennego.

Choć działamy zgodnie z przepisami obowiązującymi całą armię, to zajęcia z musztry kawaleryjskiej, jazdy konnej i władania lancą oraz szablą są prowadzone zgodnie z regulaminem kawalerii z 1938 roku. Na co dzień nosimy współczesne mundury wyjściowe, ale podczas uroczystości występujemy w umundurowaniu wzorowanym na mundurze ułańskim z 1936 roku. Także nasze szable, tzw. ludwikówki oraz lance i rzędy jeździeckie są wykonane zgodnie ze wzorami z okresu międzywojennego. Zresztą, kiedy szwadron powstał, ułani używali jeszcze oryginalnych przedwojennych rzędów kawaleryjskich. Teraz zastąpiły je repliki.

W oddziale żołnierze między sobą używają też przedwojennych stopni kawaleryjskich. Rotmistrz zamiast kapitana, wachmistrz to sierżant, a ułan to szeregowy?

Tylko nieformalnie, ale trzeba przyznać, że te nazwy, szczególnie „rotmistrz” brzmią wspaniale.

Szwadron jest spadkobiercą wszystkich 40 przedwojennych pułków kawaleryjskich?

Tak, dlatego ułani używają przedwojennych barw, które nosili żołnierze podczas nauki w Centrum Wyszkolenia Kawalerii w Grudziądzu. Mamy amarantowo-granatowe proporczyki na lancach i kołnierzach kurtek oraz amarantowe otoki na rogatywkach.

Czy wybierając i kupując konie do szwadronu armia także kieruje się przedwojennymi wskazówkami?

Pod kątem charakteru i umiejętności koni tak, jednak wierzchowce muszą być teraz większe niż przed wojną, bo i jeźdźcy są wyżsi. Konie muszą mieć wzrost 168–172 cm, aby równo wyglądały w szyku. Ważna jest też maść. Zgodnie z tradycją polskiej kawalerii dowódca jeździ na koniu karym, trębacze na siwkach, a pozostali ułani na wierzchowcach maści gniadej. Zwierzęta mają nie więcej niż osiem lat. Ważny jest też ich charakter. Koń nie powinien być zbyt lękliwy. Zresztą te, które do nas trafią, oswajamy z ruchem ulicznym i hałasem, aby nie spłoszyły się, na przykład podczas honorowej salwy.

Konie uczone są także współpracy z jeźdźcem i chodzenia w szyku…

To najtrudniejsza część treningów, bo konie nie lubią przebywać tak blisko siebie. Zdarza się, że nawet najlepiej ujeżdżony wierzchowiec buntuje się, wyrywa z szyku lub próbuje kopnąć konia obok. Dlatego musztra konna, nazywana przez nas kadrylem, to najwyższy stopień kawaleryjskiego wtajemniczenia.

Mówimy o koniach, a jakich szczególnych umiejętności wymaga się od ułanów?

Na początek podstawowych umiejętności jeździeckich. Pasji, miłości do koni i chęci do pracy z nimi. Reszta to mozolna praca.

Kawaleria była dumą II Rzeczypospolitej. Czy służba żołnierzy Szwadronu także pozytywnie wpływa na postrzeganie wojska?

Wydaje mi się, że tak. Konie zawsze budzą zainteresowanie, tak samo jak żołnierze w ułańskich mundurach. Kiedy podczas defilady Szwadron zbliża się do tłumu, często zrywają się brawa. Wiele razy po uroczystości widzowie podchodzą do ułanów i wzruszeni opowiadają, że ich przodkowie służyli w kawalerii. Moim zdaniem Szwadron, przypominając Polakom o pięknych tradycjach jeździeckich w naszej armii, jest wspaniałą wizytówką wojska.

 

Major Jarosław Stawski jest oficerem Pionu Spraw Reprezentacyjnych Dowództwa Garnizonu Warszawa, któremu podlegaSzwadron Kawalerii WP. W latach 2004–2015 roku dowodził Szwadronem Kawalerii WP.

 

 

Rozmawiała Anna Dąbrowska

autor zdjęć: arch. PZ

dodaj komentarz

komentarze


Posłowie za wypowiedzeniem konwencji ottawskiej
 
Podróż w ciemność
Świat F-35
USA przyłączyły się do ataku Izraela na Iran
Pestki, waafki, mewki – kobiety w Polskich Siłach Zbrojnych
Ewakuacja Polaków z Izraela
Armia pomoże służbom na zachodniej granicy
„Różycki” zwodowany
Zbrodnia we wsi, której już nie ma
Flyer, zdobywca przestworzy
11 lipca narodowym dniem pamięci o ofiarach rzezi wołyńskiej
Podejrzane manewry na Bałtyku
Kadeci z NATO i z Korei szkolili się w Karkonoszach
Pancerny kot w polskim wojsku
Planowano zamach na Zełenskiego
Święto sportów walki w Warendorfie
Wypadek Rosomaka
Żołnierze WOT-u szkolili się w Słowenii
Dekapitacyjne uderzenie w Iran
Pierwsze oficerskie gwiazdki
Więcej na obronność, silniejsze NATO
Żołnierze z 10 Brygady Kawalerii Pancernej powalczą w IV lidze
The Power of Infrastructure
Nie żyje żołnierz PKW Irak
Szczyt w Hadze zakończony, co dalej?
Specjalsi pod nowym dowództwem
Pociski do FA-50 i nowe Rosomaki
Generał „Grot” – pierwszy dowódca AK
Terytorialsi z Dolnego Śląska najlepiej wysportowani
NATO przechodzi do działania
Sukcesy żołnierzy na międzynarodowych arenach
Polska z dodatkowym wsparciem sojuszników
„Swift Response ‘25”, czyli lekka piechota w ciężkim terenie
Żołnierze PKW Irak są bezpieczni
Bezpieczniejsza Europa
Sejm zakończył prace nad nowelizacją ustawy o obronie ojczyzny. Teraz czas na Senat
„Niegościnni” marynarze na obiektach sportowych w Ustce
Szczyt NATO nie tylko o wydatkach na obronność
Pionierski dron
Rosyjska maszyna Su-24 przechwycona przez polskie F-16
Kajakami po medale
Miliardowe wsparcie dla PGZ
Odbudowa obrony cywilnej kraju
Strategia odstraszania. Czy zadziała?
Historyczne zwycięstwo ukraińskiego F-16
GROM w obiektywie. Zobaczcie sami!
Nawrocki przedstawia kierownictwo BBN-u
Policjanci w koszarach WOT
Rodzinne ćwiczenia z wojskiem
Śmierć gorsza niż wszystkie
Wyższe stawki dla niezawodowych
Drukowanie dronów
Ratownik w akcji
Kolejne czołgi K2 dla naszej armii
Inwestycja w żołnierzy
ORP „Necko” idzie do natowskiego zespołu
Musimy być szybsi niż zagrożenie
Broń przeciwko wrogim satelitom
Policja ze wsparciem wojskowego Bayraktara
Strażnicy polskiego nieba
Nowe zasady fotografowania obiektów wojskowych
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Dwa tygodnie „rozgryzania” Homara-K
Prawo dla kluczowych inwestycji obronnych

Ministerstwo Obrony Narodowej Wojsko Polskie Sztab Generalny Wojska Polskiego Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych Dowództwo Operacyjne Rodzajów Sił Zbrojnych Wojska Obrony
Terytorialnej
Żandarmeria Wojskowa Dowództwo Garnizonu Warszawa Inspektorat Wsparcia SZ Wielonarodowy Korpus
Północno-
Wschodni
Wielonarodowa
Dywizja
Północny-
Wschód
Centrum
Szkolenia Sił Połączonych
NATO (JFTC)
Agencja Uzbrojenia

Wojskowy Instytut Wydawniczy (C) 2015
wykonanie i hosting AIKELO