„Ponosimy duże krwawe straty i wystrzeliwujemy ostatnie naboje. Od kilku dni nie jemy chleba, głodujemy. Obietnice i ich odwoływanie załamują ducha u żołnierzy i ludności”
Meldunek gen. Komorowskiego „Bora”
Naczelny Wódz Polskich Sił Zbrojnych gen. Kazimierz Sosnkowski awansuje płk. „Montera” do stopnia generała brygady „za wybitne dowodzenie i przykład osobistego męstwa w walkach o Warszawę”.
Dowodzący obroną Czerniakowa płk „Radosław” podejmuje decyzję o koncentracji oddziałów na pozycjach przylegających do Wisły. Liczy na pomoc z drugiego brzegu, gdzie wojska radzieckie i polskie kończą wyzwalanie Pragi. Powstańczy walczą na niewielkim obszarze ograniczonym ulicami: Okrąg, Czerniakowską i Zagórną.
Kolejna próba przebicia się powstańców z rejonu Placu Trzech Krzyży w kierunku kurczących się pozycji na Czerniakowie. Pierścień wokół rejonu bronionego przez żołnierzy „Radosława” jest jednak za mocny. Atak na Szpital św. Łazarza zostaje odparty.
Niemcy uderzają na Marymont. To kolejna odsłona operacji mającej odrzucić powstańców od Wisły. Powstańcy, po ciężkich bojach, wycofują się na Żoliborz. Kolejne kwartały miasta padają łupem nieprzyjaciela, dochodzi do masowych mordów i podpaleń.
Bibliografia:
Władysław Bartoszewski „Dni walczącej Stolicy. Kronika Powstania Warszawskiego”
Władysław Bartoszewski „1859 dni Warszawy”
Andrzej Kunert „Kronika Powstania Warszawskiego”
Tadeusz Bór-Komorowski „Powstanie Warszawskie”
Władysław Bartoszewski, Michał Komar „Władysław Bartoszewski. Wywiad rzeka”
Norman Davies „Powstanie'44”
Muzeum Powstania Warszawskiego, www.1944.pl
Materiały Stowarzyszenia Pamięci Powstania Warszawskiego, www.sppw1944.org