Dzięki udziałowi w misji ISAF wzrosła polska rola w NATO, operacja wpłynęła też na jakość naszej armii – podkreślali uczestnicy konferencji poświęconej politycznej i wojskowej ocenie naszej obecności w Afganistanie. Obrady zorganizowało Dowództwo Operacyjne i Polski Instytut Spraw Międzynarodowych.
– Myślą przewodnią misji ISAF była walka o serca i umysły ludzi w Afganistanie – mówił gen. broni Marek Tomaszycki, Dowódca Operacyjny Rodzajów Sił Zbrojnych na konferencji poświęconej ocenie polskiej obecności w tym kraju.
Demokracja Afganistanu
Podczas obrad zorganizowanych przez Polski Instytut Spraw Międzynarodowych i Dowództwo Operacyjne RSZ w warszawskiej Centralnej Bibliotece Wojskowej dyskutowano m.in. o korzyściach politycznych z operacji ISAF.
– Dzięki tej natowskiej misji Afganistan przestał być zarzewiem zagrożeń i centrum międzynarodowego terroryzmu – stwierdził Marcin Zaborowski, dyrektor PISM. Jak dodał Jakub Gajda, ekspert z Fundacji im. Kazimierza Pułaskiego, nie dało się jednak do końca przenieść zachodniego modelu demokracji pod Hindukusz. – Afganistan to państwo islamskie zróżnicowane kulturowo i samo musi wypracować własny model rządzenia, ważne aby działo się to w warunkach pokojowych – mówił Gajda. Przypomniał też, że przykładem demokratyzacji kraju były wybory prezydenckie w 2014 r.
Uczestnicy dyskusji zaznaczali także, że w Afganistanie nadal istnieją podziały polityczne i obecne są organizacje stanowiące zagrożenie, w tym Państwo Islamskie. – Budowa struktur państwa nie została zakończona i na ich wzmacnianiu powinna skoncentrować się obecna misja „Resolute Support” – argumentował Marek Kręt, ekspert z Departamentu Polityki Bezpieczeństwa Ministerstwa Spraw Zagranicznych.
Jak podkreślali obradujący, polski udział w misji ISAF wzmocnił też naszą rolę w NATO. – Dzięki niemu znaleźliśmy się w gronie najważniejszych europejskich sojuszników – zaznaczył Wojciech Lorenz, analityk ds. bezpieczeństwa i przemysłu obronnego PISM.
Armia gotowa do walki
Paneliści zgodzili się również, że misja w Afganistanie wpłynęła na jakość sprzętu i szkolenia wojskowego. – Nie było dziedziny, w której nie odnieślibyśmy zdecydowanej poprawy podczas trwania operacji – podkreślał gen. Tomaszycki, który dowodził I zmianą PKW w Afganistanie.
Jak wyliczał, na potrzeby misji kupiono m.in. transportery opancerzone KTO Rosomak, broń strzelecką, śmigłowce Mi-17, wozy ewakuacji medycznej i środki łączności. Doświadczenia z misji wpłynęły też na decyzję o uzawodowieniu armii. – Zmieniliśmy także pod wpływem Afganistanu zasady szkolenia żołnierzy, dostosowując je do potrzeb współczesnego pola walki – dodał gen. Tomaszycki.
Dyskutanci mówili także, że pod Hindokuszem nasi żołnierze zyskali umiejętności, wiedzę i doświadczenie w prowadzeniu misji. – Dziś jesteśmy rozpoznawani jako wojskowi fachowcy, umiemy działać wspólnie z sojusznikami, posługiwać się natowskimi systemami dowodzenia i rozpoznania – wyliczał generał.
Natomiast Jarosław Rybak, publicysta zajmujący się tematyką wojskową zaznaczył, że do 2003 r. mieliśmy armię poligonową, a od czasu misji w Iraku i Afganistanie wojsko zaczęło działać w realnych warunkach wojny. – Jednocześnie do opinii publicznej dotarła prawda, że wojsko jest po to, aby walczyć – stwierdził Rybak.
Nauczyliśmy się także wykorzystać doświadczenia medycyny pola walki zdobyte w Afganistanie, zmienia się mentalność środowiska wojskowego dotycząca PTSD, powstał system dbania o rodziny poległych i poszkodowanych żołnierzy oraz o weteranów.
Osobny panel poświęcono działaniom pomocowym w Afganistanie. Jak wyliczał ppłk Sławomir Kaczor, szef wydziału CIMIC DO, polski Zespół Odbudowy Prowincji zrealizował 194 projekty dotyczące m.in. rozbudowy infrastruktury, edukacji czy służby zdrowia na kwotę 81 mln zł. – Pomoc dla Afganistanu świadczyło też MSZ i podczas trwania misji wyasygnowaliśmy na nią 126 milionów złotych – podała Zuzanna Kierzkowska, dyrektor Departamentu Współpracy Rozwojowej MSZ.
Zdaniem uczestników dyskusji polska pomoc wpłynęła na jakość życia Afgańczyków, szczególnie w prowincji Ghazni, ponieważ staraliśmy się, aby projekty odpowiadały potrzebom lokalnej społeczności. – Zrealizowane projekty będą faktycznie pomagały ludziom – stwierdził Patryk Kugiel, analityk ds. międzynarodowych stosunków gospodarczych i problemów globalnych PISM.
Konferencja w CBW była także okazją do nadania wyróżnień przyznanych przez szefa MON i Dowódcę Operacyjnego osobom i instytucją współpracującym z armią w czasie trwania misji afgańskiej. Otrzymali je m.in. PISM, Biuro Bezpieczeństwa Narodowego, CBW, a także parlamentarzyści, publicyści i analitycy.
Honorowy patronat nad obradami objął minister obrony narodowej, a „Polska Zbrojna” była patronem medialnym.
Misja pod Hindukuszem
Polskie zaangażowanie w Afganistanie rozpoczęło się w marcu 2002 r. na prośbę Stanów Zjednoczonych po ataku na World Trade Center. Jako pierwszy na misję Enduring Freedom pojechał 100-osobowy kontyngent, głównie złożony z żołnierzy wojsk inżynieryjnych, logistyków i komandosów GROM.
25 kwietnia 2007 r. operację przejęła natowska misja ISAF. W trzech prowincjach na wschodzie kraju: Ghazni, Paktika i Paktija rozlokowano wówczas 1200 polskich żołnierzy, którzy potem przyjęli odpowiedzialność za prowincję Ghazni. Od początku zaangażowania Polski w Afganistanie służbę w tym kraju pełniło ponad 28 tys. żołnierzy i pracowników.
Misja ISAF zakończyła się z końcem 2014 r. W trakcie jej trwania poległo 43 polskich żołnierzy i dwóch pracowników wojska, 382 osób zostało rannych w działaniach bojowych. Koszt polskiego zaangażowania w Afganistanie szacuje się na 6 mld złotych.
Od stycznia tego roku w Afganistanie trwa nowa operacja szkoleniowo-doradcza NATO „Resolute Support”. Polska wysłała na nią 150 żołnierzy, których zadaniem jest szkolenie afgańskich siły bezpieczeństwa.
autor zdjęć: Anna Dąbrowska
komentarze