„Duch wojska poprawił się. Kapitulacja dziś byłaby niepopularną i sprzeciwiłoby się jej ok. 50 proc. wojska. Wobec zapowiedzi współdziałania aliancko-sowieckiego w obronie Warszawy, kapitulować dziś nie należy”
Gen. Komorowski „Bór” na posiedzeniu Krajowej Rady Ministrów
Strona polska zrywa rozmowy kapitulacyjne. Powodem są niedostateczne gwarancje dla powstańców. Obietnice zwiększenia pomocy ze strony zachodnich aliantów oraz rozwijające się natarcie wojsk radzieckich na Pragę skłaniają dowództwo AK do kontynuowania walki.
Postępy wojsk radzieckich na Pradze zmuszają Niemców do jeszcze silniejszego ataku na powstańcze pozycje na brzegu Wisły. Ich celem jest odcięcie pozycji powstańczych od rzeki i ewentualnej pomocy z drugiego brzegu. Atak prowadzony jest ze wszystkich stron: od Mostu Poniatowskiego, od stacji pomp przy Czerniakowskiej, od Sejmu w kierunku Frascati i z Muzeum Narodowego na szpital św. Łazarza.
Rozpoczyna się walny szturm na Czerniaków. Powstańcy walczą o utrzymanie portu, spodziewając się pomocy zza Wisły. Jednym połączeniem ze Śródmieściem pozostaje wąski przesmyk wzdłuż ulicy Książęcej.
Gen. Komorowski „Bór” wysyła do marszałka Konstantego Rokossowskiego depeszę z prośbą o nawiązanie bezpośredniej łączności radiowej.
Bibliografia:
Władysław Bartoszewski „Dni walczącej Stolicy. Kronika Powstania Warszawskiego”
Władysław Bartoszewski „1859 dni Warszawy”
Andrzej Kunert „Kronika Powstania Warszawskiego”
Tadeusz Bór-Komorowski „Powstanie Warszawskie”
Władysław Bartoszewski, Michał Komar „Władysław Bartoszewski. Wywiad rzeka”
Norman Davies „Powstanie'44”
Muzeum Powstania Warszawskiego, www.1944.pl
Materiały Stowarzyszenia Pamięci Powstania Warszawskiego, www.sppw1944.org