moja polska zbrojna
Od 25 maja 2018 r. obowiązuje w Polsce Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych, zwane także RODO).

W związku z powyższym przygotowaliśmy dla Państwa informacje dotyczące przetwarzania przez Wojskowy Instytut Wydawniczy Państwa danych osobowych. Prosimy o zapoznanie się z nimi: Polityka przetwarzania danych.

Prosimy o zaakceptowanie warunków przetwarzania danych osobowych przez Wojskowych Instytut Wydawniczy – Akceptuję

Bożena i Justyna na poligonie

O godzinie 4. nad ranem ogłoszono alarm. Żołnierze w pośpiechu meldowali się w jednostce w Darżewie. Pobrali broń, wyposażenie bojowe, zajmowali miejsca w mobilnych stacjach radiolokacyjnych. Wyjechali z koszar, by w bezpiecznym terenie stworzyć tzw. wysunięty posterunek radiolokacyjny. Tak szkoliła się 283 Kompania Radiotechniczna.

Alarm, o którym mowa, był oczywiście próbny i został ogłoszony 7 września. Wczoraj 30 żołnierzy zakończyło ćwiczenia w terenie. Wyjechali na tydzień na oddalony o 110 kilometrów od Darżewa Centralny Poligon Sił Powietrznych w Ustce.

Podstawowym zadaniem radiotechników jest bezustanna obserwacja polskiego nieba. Darżewscy żołnierze pełnią dobowe dyżury bojowe przez cały rok. Na poligonie robili to samo, tyle że w warunkach polowych, doskonaląc umiejętności pracy w sytuacji kryzysowej.

W skład wysuniętego posterunku radiotechnicznego wchodzą zaledwie dwie stacje radiolokacyjne i cztery pojazdy towarzyszące, a obsługa liczy niespełna 30 osób. Ma on jednak olbrzymie możliwości. Może wykrywać wszystkie obiekty znajdujące się w powietrzu do wysokości 20 kilometrów i w odległości około 160 kilometrów.

Który samolot jest wrogi?

– Efektem naszej pracy bojowej są meldunki o sytuacji powietrznej, które ślemy do 22 Ośrodka Dowodzenia i Naprowadzania znajdującego się w Bydgoszczy. Wysyłamy tam informacje o wszystkich statkach powietrznych, jakie w danej chwili znajdują się w naszym sektorze obserwacji – mówi kpt. Mariusz Kaczmarek, dowódca kompanii.

O tym, ile obiektów jest akurat w powietrzu, na jakiej lecą wysokości i w jakiej odległości, a także z jakiego kierunku nadlatują i dokąd się udają, radiotechnicy wiedzą dzięki Bożenie i Justynie. Bożeną w tym rodzaju wojsk nazywana jest stacja radiolokacyjna NUR-41, która mierzy precyzyjnie wysokość, na jakiej znajduje się statek powietrzny. Justyna jest stacją radiolokacyjną NUR-31 M, która mierzy odległość do zauważonego celu.

Istotna jest również ocena przynależności samolotu. Obsługujący stacje muszą sprawdzić, który obiekt jest swój, a który obcy. I czy ten obcy to rejsowy statek pasażerski zgłoszony do lotu, czy nie. Ze wszystkich obiektów znajdujących się w przestrzeni muszą wyłuskać ten, który może być wrogi i stanowić zagrożenie.

Dyżur w zagrożeniu chemicznym

Aby sytuację załogi posterunku jak najbardziej upodobnić do warunków wojennych, przełożeni ogłaszali im różne alarmy. Placówkę atakowały na przykład grupy dywersyjne, innym razem ogłoszono zagrożenie chemiczne, to znów okazało się, że teren stacjonowania został skażony środkiem promieniotwórczym i dyżury trzeba było pełnić w masce przeciwgazowej oraz odzieży ochronnej.

Radiotechnicy ćwiczyli również zwalczanie nisko lecących samolotów przeciwnika czy reagowanie podczas znalezienia miny pułapki. Doskonalili się też w udzielaniu pomocy medycznej i organizowaniu procedury MEDEVAC. W trakcie pracy bojowej musieli także poznać okoliczny teren i wybrać zapasowe stanowisko, aby szybko przenieść tam posterunek w przypadku zmasowanego ataku. Obciążenie fizyczne załogi posterunku było więc spore. – Moja obsługa to doświadczeni żołnierze i bardzo dobrzy specjaliści. Z wykonywaniem zadań specjalistycznych nikt nie miał żadnych problemów. Tygodniowe szkolenie w terenie to jednak spory wysiłek fizyczny – przyznaje st. chor. sztab. Jarosław Pałka, dowódca obsługi stacji NUR-41. – Dyżury pełniliśmy w dzień i w nocy. Nie było żadnych wygód, bo sypialiśmy w namiocie. Toaleta też odbywa się w warunkach polowych. Nic więc dziwnego, że po kilku dobach każdy czuł zmęczenie – dodaje.

Ćwiczenia radiotechników trwały do 11 września. W sobotę, po powrocie do koszar i zabezpieczeniu sprzętu, żołnierze z Darżewa wrócili do domów.

Szef MON: Bez nich jesteśmy ślepi i głusi

283 Kompania wchodzi w skład 34 Batalionu Radiotechnicznego z Chojnic, on zaś podporządkowany jest 3 Wrocławskiej Brygadzie Radiotechnicznej, którą kilka dni temu odwiedził minister obrony narodowej Tomasz Siemoniak w towarzystwie dowódcy generalnego gen. broni Mirosława Różańskiego. Szef resortu obrony podkreślał, że radiotechnicy są pierwszą linią obrony naszego kraju.

– Wnioski wyciągane z konfliktów wybuchających na całym świecie wskazują, że dobre rozpoznanie radiolokacyjne jest jednym z najważniejszych kluczy do zorganizowania skutecznej obrony przed ewentualną agresją. Kto nie wie, co się dzieje w powietrzu, jest ślepy i głuchy i nigdy nie będzie w stanie dobrze zareagować – powiedział Tomasz Siemoniak.

Wicepremier poinformował, że trwa modernizacja jednostek radiolokacyjnych. Jeszcze w tym roku brygada ma otrzymać kilka kolejnych nowoczesnych stacji Nur-15 M. Jedna z nich potrafi zastąpić dwie stacje używane na posterunkach obecnie. Jedna z Nur-15 M ma trafić właśnie do kompanii z Darżewa. W jednostce dobiega końca tworzenie odpowiedniej infrastruktury dla nowego urządzenia.

Bogusław Politowski

autor zdjęć: mł.chor. Krzysztof Osinski, arch. MON

dodaj komentarz

komentarze

~domin
1442069460
Na jednym zdjęciu jest replika ASG czy mi się wydaje?
16-E4-E5-C4

Kolejne FlyEle dla wojska
 
Cyberprzestrzeń na pierwszej linii
Zbrodnia made in ZSRS
Strażacy ruszają do akcji
V Korpus z nowym dowódcą
Odstraszanie i obrona
Rakiety dla Jastrzębi
Prawda o zbrodni katyńskiej
Przełajowcy z Czarnej Dywizji najlepsi w crossie
Przygotowania czas zacząć
Charge of Dragon
Wojna w świętym mieście, epilog
W Rumunii powstanie największa europejska baza NATO
Więcej pieniędzy dla żołnierzy TSW
NATO zwiększy pomoc dla Ukrainy
Morska Jednostka Rakietowa w Rumunii
Marcin Gortat z wizytą u sojuszników
Jakie wyzwania czekają wojskową służbę zdrowia?
Ramię w ramię z aliantami
Szpej na miarę potrzeb
Zachować właściwą kolejność działań
Aleksandra Mirosław – znów była najszybsza!
Rozpoznać, strzelić, zniknąć
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Święto stołecznego garnizonu
Zmiany w dodatkach stażowych
Optyka dla żołnierzy
Barwy walki
WIM: nowoczesna klinika ginekologii otwarta
25 lat w NATO – serwis specjalny
NATO on Northern Track
Koreańska firma planuje inwestycje w Polsce
Bezpieczeństwo ważniejsze dla młodych niż rozrywka
Żołnierze-sportowcy CWZS-u z medalami w trzech broniach
Strategiczna rywalizacja. Związek Sowiecki/ Rosja a NATO
Polak kandydatem na stanowisko szefa Komitetu Wojskowego UE
Ocalały z transportu do Katynia
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Potężny atak rakietowy na Ukrainę
Kosiniak-Kamysz o zakupach koreańskiego uzbrojenia
Gen. Kukuła: Trwa przegląd procedur bezpieczeństwa dotyczących szkolenia
Puchar księżniczki Zofii dla żeglarza CWZS-u
W Brukseli o wsparciu dla Ukrainy
Tusk i Szmyhal: Mamy wspólne wartości
Mundury w linii... produkcyjnej
Sprawa katyńska à la española
NATO na północnym szlaku
Polscy żołnierze stacjonujący w Libanie są bezpieczni
Na straży wschodniej flanki NATO
SOR w Legionowie
Front przy biurku
Głos z katyńskich mogił
Żołnierze ewakuują Polaków rannych w Gruzji
Sandhurst: końcowe odliczanie
Wieczna pamięć ofiarom zbrodni katyńskiej!
Wojna w świętym mieście, część druga
Ustawa o obronie ojczyzny – pytania i odpowiedzi
Operacja „Synteza”, czyli bomby nad Policami
Szarża „Dragona”
Wojna w świętym mieście, część trzecia
Kadisz za bohaterów
Wojna w Ukrainie oczami medyków
Systemy obrony powietrznej dla Ukrainy

Ministerstwo Obrony Narodowej Wojsko Polskie Sztab Generalny Wojska Polskiego Dowództwo Generalne Rodzajów Sił Zbrojnych Dowództwo Operacyjne Rodzajów Sił Zbrojnych Wojska Obrony
Terytorialnej
Żandarmeria Wojskowa Dowództwo Garnizonu Warszawa Inspektorat Wsparcia SZ Wielonarodowy Korpus
Północno-
Wschodni
Wielonarodowa
Dywizja
Północny-
Wschód
Centrum
Szkolenia Sił Połączonych
NATO (JFTC)
Agencja Uzbrojenia

Wojskowy Instytut Wydawniczy (C) 2015
wykonanie i hosting AIKELO